Σε είδα να ζωγραφίζεις βότσαλα με λαδομπογιές και να βάζεις χρωματιστές χάντρες σε βραχιολάκια. Δεν έπαιζες όπως όλα τα άλλα παιδιά. Τακτοποιούσες πάνω στο πεζούλι την ωραιότατη πραμάτεια σου και την πουλούσες σε πολύ λογικές τιμές στους τουρίστες στην Νταμούχαρη.

Στήθηκες χαμογελαστή να σε βγάλω μια φωτογραφία με τις δημιουργίες σου και μετά ευγενέστατη μας έκανες και μια καλύτερη τιμή επειδή η ώρα ήταν περασμένη κι έπρεπε να ξεπουλήσεις.

Εσύ, κορίτσι μου, αδικείσαι. Εσένα πρέπει να σε βάλουμε να παραδίδεις μαθήματα επιχειρηματικότητας, τώρα που τα έχουμε τόσο ανάγκη…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News