Η σούπα σιγοβράζει, θέλει άλλη μια γενική απεργία μέσα στο Ελληνικό Τουριστικό κατακαλόκαιρο, θέλει τον Σαμαρά στου Μαξίμου τον Νοέμβριο (άκου να δεις τώρα) να επαναδιαπραγμευτεί, λέει, το χρέος και να διώξει το ΔΝΤ από τη χώρα μόλις γίνει κυβέρνηση, θέλει έναν μικρό (ή και πιο μεγάλο ανασχηματισμό) να απελευθερωθούν κάτι απενεργοποιημένοι έτσι κι αλλιώς Υφυπουργοί και άλλα διορισμένα από την κυβέρνηση στελέχη, να πάνε στον «Καποδίστρια», θέλει ένα κάρο πράγματα – αλλά σιγοβράζει και αύριο, μεθαύριο, εικάζεται οτι θα είναι πια έτοιμη. Το Ασφαλιστικό, φωτιά στα μπατζάκια τους στο ΠΑΣΟΚ. Το ψηφίσαν βεβαίως το Μνημόνιο οι βουλευταράδες, αλλά στην Βουλή λένε «δεν ξέρω αν θα ψηφίσω και το νομοσχέδιο τελικά, το σκέφτομαι». Είναι αλήθεια πως υπόκεινται πρωτοφανείς πιέσεις απο το «βαθύ κόμμα» αλλά και τους απλούς ψηφοφόρους τους και ντρέπονται πια και να τους κοιτάξουν στα μάτια, τώρα μάλιστα που, τον Αύγουστο το αργότερο, θα βρεθούνε πιά στα χωριά της περιφέρειάς τους – με κίνδυνο να φάνε σφαλιάρες και κλωτσιές αντί να απολαύσουν "τα πιο ωραία λαϊκά", τα μπάνια "του λαού τους" δηλαδή- όπως κάθε χρόνο.

Ασφαλιστικό, εργασιακό, συνταξιοδοτικό, χρέη που τρέχουν με υπέρογκους τόκους, διεθνείς σχέσεις δύσκολες – καθώς, κατά γενική ομολογία το Υπουργείο των Εξωτερικών είναι, από την Νέα Δημοκρατία και την εποχή της Ντόρας ακόμη, εντελώς διαλυμένο και (τα λέω εγώ που ψήφισα Ν.Δ μέχρι και τον Οκτώβριο). Νοσοκομεία τριτοκοσμικά και απόλυτη δυσκαμψία στην συνεννόηση μεταξύ των Υπουργών, όχι μόνο με τους συναδέλφους του, αλλά και με τους υφυπουργούς τους. Φήμες απο παντού για ανασχηματισμό, ανησυχία μήπως δεν «περάσει» το νομοσχέδιο ντάλα καλοκαίρι και μπούμε, Ιούλιο μήνα, σε προεκλογική περίοδο εφ΄όλης της ύλης (Καποδίστριας, Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες και, μαζί, Εθνικές Εκλογές). Τα λιμάνια κλειστά, το ΠΑΜΕ ανεξέλεγκτο και απρόσμενα επιθετικό, οι τσέπες του πολύ κόσμου σχεδόν άδειες (και όλο και πιο άδειες). Αμηχανία απίστευτη, απραξία, έλλειψη προτάσεων, έλλειμμα πολιτκής δράσης με σχέδιο, προοπτική ανάπτυξης που κανείς δεν ξέρει από πού θα προκύψει, δηλαδή χάος – και παράλληλα, όπως παρατηρούμε όλοι, έντονη και αγχωμένη δραστηριότητα του υποκόσμου και της λαμογιάς – να προλάβουν να αρπάξουν ότι μπορούνε πριν το πάρτι τελειώσει για καλά, μπας και ξημερώσει η ‘επόμενη μέρα‘, για μας τους αισιόδοξους δηλαδή, η "νέα εποχή" – με δυό κουβέντες .

 

Γιατί ναι μεν είναι πια αργά και ο d.j βάζει απελπισμένος τα πιο άσχετα και τα πιο «διωχτικά» cd του, (μέχρι και Κάρμινα Μπουράνα μπορεί να φτάσει στην απελπισία του) μπας και ξεκουμπιστούνεπιτέλους και οι τελευταίοι θαμώνες. Aλλά οι πολύ άπληστοι δεν έχουν αποσυρθεί ακόμα, μαζέυουνε τα υπόλοιπα απ’ το catering σε doggie-bags, ξέρετε, αυτά τα σακουλάκια που κουβαλάνε μαζί τους οι ζωόφιλοι που έχουνε σπίτι να ταϊσουν τα σκυλιά τους αποφάγια. Δεν πετάνε τίποτα οι χρηματολάγνοι και οι – εθισμένοι- απατεώνες. Και δεν ιδρώνει το αυτί τους : Οσο τους βρίζεις, τόσο σε γράφουνε.

 

Υπομονή λοιπόν, είπαμε, αυτή είναι η υψίστη των αρετών. Πολύ σύντομα πια η σούπα θα είναι έτοιμη. Αν τρώγεται, θα μας δώσει μερικές βδομάδες παράταση και λίγες ακόμα δυνάμεις, μήπως και κατεβάσει κάτι η κούτρα μας την τελευταία στιγμή. Αν κόψει το αυγολέμονο άστα να πάνε. Ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω (είμαι σαφώς της σχολής «Ζen και κομποσκοίνι»). «Think positive» το λένε αυτό οι απανταχού "σκεπτόμενοι θετικά" – για· να ανταποκριθεί αναλόγως και τον σύμπαν του Paulo Coelho που συνωμοτεί ακαταπαύστως υπέρ μας των κρυφών επιθυμιών μας..

Εύχομαι καλή υπομονή για την Τρίτη που η Αθήνα, χωρίς συγκοινωνίες, τελευταία μέρα του μήνα, θα είναι κόλαση. Μετά την «Κόλαση» όμως, do not forget, ακολουθεί το «Πουργκατόριο» και μετά ο «Παράδεισος» – έτσι λέει τουλάχιστον ο Dante Alighieri (1265 – 14 Σεπτεμβρίου 1321) στην «Θεία Κωμωδία» του.

Η δική μας «Κωμωδία» μπορεί να μην είναι «Θεία», έχει όμως γενναίες δόσεις και γέλιου και δακρύων – κλαυσίγελο δηλαδή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News