Και μυστηριώδη συνεργάτη έχουμε!
Και ιδού το πόνημά της.

Εγώ, η καριέρα μου και i mitriki mou glossa

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Λοιπόν, παίδες, θα ξηγηθώ απ’ την αρχή: Δεν έχω όνομα. Και δεν πρόκειται να μάθετε ποιά είμαι- όχι ότι αν μάθετε θα πάθετε την πλάκα σας, διότι προς το παρόν δεν είμαι κάποια (που έλεγε και η Δήμητρα Παπαδοπούλου στους απαράδεκτους). Θα γίνω όμως, παίδες, και άμα γίνω, δεν θέλω να βγει κανας παπάρας και να μου πει ότι δεν μπορώ να διεκδικήσω την προεδρία της Ν.Δ. φερ’ ειπείν επειδή είχα γίνει ρόμπα σε μια στήλη πριν είκοσι εφτά χρόνια… Βέβαια είμαι της αριστεράς και της προόδου επί του παρόντος, αλλά προοδεύοντας δεν ξέρω που θα φτάσω και δεν θέλω να δεσμευτώ… Οπότε θα το παίξω ινκόγκνιτο αναγκαστικώς. Κι επειδή είμαι ξανθιά και ψιλογειά σου, υιοθέτησα ένα άβαταρ ξανθό και ψιλογειά σου για να νομίζετε πως κατά βάθος είμαι μελαχρινή και επικίνδυνα έξυπνη. Ξεκάρφωμα και καλά. Βλέπω δίπλα και τη συνάδελφο στηλήστρια Ρίκα Βαγιάνη να δηλώνει νούμερο για να μην υποψιαστεί κανείς ότι μπορεί να είναι νούμερο. Προχωρημένο κοριτσάρα μου, μπραβίσιμο, δεν είσαι νούμερο αφού κάνεις τέτοια κίνηση, στο υπογράφω εγώ που τα ανιχνεύω τα νούμερα μακρόθεν (τη διακρίνετε την κλασσική παιδεία μου έτσι; Μακρόθεν!). Όπως έλεγε και κάποιος που μου διαφεύγει το ονοματάκι του τώρα δα (μολονότι την έχω τη διανόηση ) για να κρυφτείς καλύτερα πρέπει να κάνεις ότι φανερώνεσαι φάτσα φόρα. Εγώ λοιπόν που κρύβομαι, κατά βάθος σας αποκαλύπτομαι –με πιάνετε ή σας πέφτει βαρύς ο συλλογισμός και να το ελαφρύνω λιγάκι το κόνσεπτ;

CURICULUM VITAE: Λοιπόν μερικά βιογραφικά: Μόλις τέλειωσα τη Φιλοσοφική στη Θε(και για τους τυχερούς Ξε)σσαλονίκη, πήγα Λονδίνο για τα περαιτέρω, την έκατσα εφτά χρονάκια στο Κάμντεν ένθα απέδρα κάθε λύπη κου λου που από τον πολύ μπάφο και γύρισα πίσω προ μηνός. Στα ενδιάμεσα τέλειωσα και το διδακτορικό μου (ναι ρε, κοντή , άβυζη , μελαχρινή είπαμε. Γεννημένη επιστήμων.) Θέμα: η «τροφή στη δεύτερη σοφιστική» (τι βλέπω; Ερωτηματικά στα μάτια; Δεν θα με ρωτήσει κανείς τι σκατά σημαίνει αυτό να πάρω το αίμα πίσω για τα εφτά χρόνια και τις χιλιάδες λίρες που έφαγα γράφοντας αυτό το πράμα που ακόμα και η μάνα(τζερ) μου μίσησε- διότι τη ρωτούσαν οι φιλενάδες της τι κάνει η κόρη σου στο Λονδίνο τόσα χρόνια κι αυτή αδυνατούσε να απαντήσει. «Χάθηκε μωρή να κάνεις ένα Καβάφη, έναν Καζαντζάκη, που πήρε και το όσκαρ;» ούρλιαζε στ΄αυτί μου από το Skype. “Ποιά είναι αυτή η δεύτερη σοφιστική; Γιατί δεν έκανες τουλάχιστον την πρώτη;“)

ΥΓ Όχι! Δεν σας λέω τι είναι η δεύτερη σοφιστική αγράμματοι. Να το googlάρετε.

ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ or else BACK TO BLACK: Επιστρέφοντας λοιπόν με τα δοκτοράτα και τα μαστέρατά μου υπό μάλης κι επειδή δουλειά δεν βρήκα (δεν πάω εγώ με 700 που να χτυπάνε τον κώλο τους κάτω. Έχω ταμείο ανεργίας τη μανούλα μέχρι να βρω κάτι πιο του βάθους μου όπου και πέπρωται να θριαμβεύσω.) Μια ιδέα ήταν να αρχίσω να μπλογκάρω. Την απέρριψα πάραυτα. Τα blogs είναι πια σαν τις κωλοτρυπίδες. Ο καθένας έχει κι από ένα και μας ενημερώνει σε καθημερινή βάση ότι η γκόμενά του τον άφησε και ότι η γάτα του έβγαλε έρπη ζωστήρα. Οπότε πρότεινα στα παιδιά εδώ να με υιοθετήσουν ούτως ώστε άμα με ρωτάνε τι δουλειά κάνω να απαντάω columnist. Τζαμπαρία εννοείται. Διότι, ας είμαστε ρεαλιστές , που έλεγε και ο Τόλης, της υφυπουργού πολιτισμού: Ποιός θα πλήρωνε εμένα για να ακούσει τις απόψεις μου; Η μάνα μου η ίδια αρνείται να τις ακούσει εντελώς δωρεάν. Ο πατέρας μου κουφάθηκε 85% αμφοτερόπλευρα για τον ίδιο λόγο. Τα παιδιά όμως στο protagon είναι πιο large, με πήραν και έτσι έχω τώρα πια μια στήλη για να στηλιτεύω και να νιώσω κι εγώ επιτέλους ελληνάρα 100%. Διότι ποιός είναι ο ορισμός του ελληνάρα; Ένας αραχτός που τα χώνει σε όλους.

I MITRIKI MAS GLOSSA: Επειδή όμως η μάνα/μάνατζερ μου ισχυρίζεται ότι τα ελληνικά μου έχουν ξεφτιλιστεί τελείως τόσα χρόνια στην ξενιτειά και θα δυσκολευτώ να χτίσω το προφίλ μου ως columnist σε ελληνικό site, με έτρωγε το σαράκι: Θα καταλαβαίνει κανείς τα δεύτερα και τα τρίτα επίπεδα των άρθρων που γράφω; Πήρα λοιπόν και διάβασα όλα τα περιοδικά που κυκλοφορούν και ανακουφίστηκα. Τελικά κανένα πρόβλημα παίδες. Τα περισσότερα είναι γραμμένα στην ελληνοαγγλική που είναι η μητρική μας γλώσσα. Αντιγράφω από άρθρο γνωστότατου free press: «Κιχ σημαίνει sneaker στο καινούριο cozy, urban, ντιζαϊνάτο σνικεράδικο με δυνατά brands από γνωστούς designers, exclusive limited edition NiΚe, συλλεκτικά items. Θα το λατρέψεις αν είσαι urban-street τύπος». Kαλέ κυρία τι θα πει τύπος;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News