Κάθε λογής επιφυλάξεις νομιμοποιείται να έχει κανείς για το event που οργανώνουν (στο Γκάζι, στην Τεχνόπολη, βραδάκι της Τετάρτης 28 Νοεμβρίου) οι οργανώσεις της Κεντροαριστεράς/της Σοσιαλδημοκρατίας («το δικαίωμα του αυτοκαθορισμού στην πολιτική»: μην επιμένουμε στις ονομασίες…). Τις απαριθμούμε, καλού-καλού: «Κοινωνικός Σύνδεσμος» (Γ. Φλωρίδης, εκεί ήταν και οι Δοξιάδης+Δοξιάδης, αλλά και ο Γιάννης Στουρνάρας), «Μπροστά», «Νέοι Μεταρρυθμιστές», «Π80», «Πολιτεία 2012» και «Πρωτοβουλία Β» – όμως θα παραβρεθούν και θα ανέβουν στο πάνελ και το ΠΑΣΟΚ (δια του Γιάννη Μανιάτη) και η ΔΗΜΑΡ (δια του Νίκου Μπίστη).

Επιφύλαξη αν, μιλώντας για «Ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας», ο Νίκος Χριστοδουλάκης π.χ. θα βρει κάποιες λέξεις αυτοκριτικής. Ή αν, διασταυρώνοντας τα ξίφη τους για «Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα» οι Μανιάτης – Μπίστης – Φλωρίδης – Ψυχογιός κοκ, θα ομολογήσουν ότι όροι όπως «Σοσιαλισμός» και «Αριστερά» βγαίνουν τραυματισμένοι, ψέματα! Τραμπουκισμένοι από την πρακτική των τελευταίων χρόνων.

Επιφύλαξη αν, από τον σωρό του παλιού υλικού – κυρίως όμως από τις εξουσιακές πρακτικές που προπαντός στο ΠΑΣΟΚ άνθισαν – μπορεί να βγει το νέο. Αν «επιτρέπεται» να βγει κάτι το διαφορετικό. Αν δεν πρόκειται για μιαν ακόμη περιδιάβαση στον κήπο των προσωπικών στρατηγικών και των διεκδικήσεων επιβίωσης, τώρα που η αυτονόητη εξουσία απέδρα.

Επιφύλαξη αν θα λείψουν – επιτέλους! – οι στρογγυλεμένες εκφράσεις. Αν έχει γίνει κατανοητό το ότι, σήμερα πια, «πολιτική είναι η εκούσια προσέλευση στην τραγωδία», όπως θάλεγε και ο Λευτέρης Κουσούλης. Και όχι μια ακόμη κοινωνική συνάθροιση, σίγουρα όχι μια ευκαιρία επίδειξης πολιτικής ορθότητας Σημιτικού τύπου, μια αφορμή ανάμελψης Ευρωπαϊκών γενικολογιών.

Όμως, παρ' όλες αυτές – ή άλλες τέτοιες – επιφυλάξεις, το γεγονός και μόνο ότι:

(α) διάσπαρτες πρωτοβουλίες σαν αυτές υπάρχουν, επιμένουν, προσπαθούν,
(β) ότι συντονίζονται, ότι πάνε να μιλήσουν μαζί, ότι θέλουν να συμβαδίσουν, έστω και διαφωνώντας
(γ) ότι φέρνουν δίπλα τους/ότι έρχονται δίπλα τους οι (άλλοτε) κεντρικοί σχηματισμοί σαν το ΠΑΣΟΚ και ήδη την ΔΗΜΑΡ.
(δ) ότι όλα αυτά γίνονται χωρίς τις παραδοσιακό καταιγισμό δημοσιότητας (με την υποχρεωτική διάσταση καθοδήγησης/χειραγώγησης/διαβουκόλησης) από τα πάντα πρόθυμα ια καπέλωμα media.
(ε) ότι η συζήτηση είναι – φαίνεται – ανοιχτή, άρα κανείς απλώς χρειάζεται να ξεκουνηθεί. Άντε, να βρει και πάρκινγκ στο Γκάζι!

Όλα αυτά μαζί και καθένα χωριστά μας κάνει να πούμε, απλά και απερίφραστα: «Να πάτε!». Και να ακούσετε. Και να τοποθετηθείτε. Και να μιλήσετε. Και να διαφωνήσετε. Και να σχολιάσετε. Πάντως να πάτε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News