Δεύτερο σημαντικότερο σημείο μετά το ύφος είναι το βιογραφικό παίδες! Μην αυταπατάσθε! Γι αυτούς τους mikroκαπιταλιστές της συμφοράς δεν είμαστε άνθρωποι, είμαστε τα κατορθώματά μας! Ε, τότε κι εμείς που φάγαμε τα νιάτα μας και την έκπαγλη ομορφιά μας για να γίνουμε άνθρωποι, να πρωτεύσουμε δηλαδή στην 8η τέχνη του easy living, δεν έχουμε άλλο περιθώριο: Πρέπει τους τρελάνουμε στη μούφα!

Αυτό αποφάσισα προχτές ετοιμάζοντας μια νέα βελτιωμένη βερσιόν του C.V. μου που σκοπεύω να καταθέσω σε μια εταιρεία εισαγωγής έργων «τέχνης» (προορισμένα για λίβινγκ ρουμ το πολύ ΙΚΕΑ σε διαμερίσματα τρίτου ορόφου στο Μπουρνάζι). Αφού δεν θα εκτιμήσουν το γεγονός ότι έφαγα όλο τον περσινό Ιούλιο για να δω το six feet under, το lost και στο καπάκι το how I met your mother, με αναγκάζουν να βρω κάτι που θα τους αρέσει. Έγραψα λοιπόν πως διέθεσα ένα μήνα για μελέτη της μονίμου συλλογής της Tate modern και ένα εξάμηνο εξετάζοντας την ιδιωτική συλλογή του μεγαλοσυλλέκτη Saachi, ο οποίος τυγχάνει παιδικός φίλος του πατέρα μου (μόνο που ο πατέρας μου κατέληξε τελικά να συλλέγει μάρκες όλων των χρωμάτων στο Λουτράκι. Γούστα είναι αυτά…).

 

Αφού δεν θα καταλάβουν γιατί είναι προσόν να αντέχεις τρία ξενύχτια σερί μετά από δεκαεφτά τζιν τόνικ (συν 55 σφηνάκια ότι ναναι), τότε θα ξύσω την κεφάλα μου να βρω κάτι που να κολακεύει τα μικροαστικά τους γούστα (ίσως ότι αντέχω τα διευρυμένα ωράρια και την μεταμεσονύκτια εργασία σε περίπτωση όξυνσης της ζήτησης εισαγόμενης «τέχνης»;;;) Θεωρούν Trivial το γεγονός ότι σκίζω στο trivial pursuit; Τότε θα αναβαθμίσω εκείνα τα μαθήματα ιαπωνικής χαρτοκοπτικής που έκανα υπό την αιγίδα του Λου του κιτρινιάρη στο Μοναστηράκι σε σεμινάρια ιαπωνικής τέχνης στο Κυότο –κι ας παν στο Κυότο να πιστοποιήσουν την σφραγίδα του Λου!

Εν ολίγοις πείτε ψεματούκλες άφοβα! Είχατε κανά γκόμενο ισπανό το καλοκαιράκι στην Ικαρία; Μάθατε δηλαδή πως λένε «είσαι τρελό μωρό» στα καστιλιάνικα; Γράψτε ότι έχετε το basico στην ισπανική γλώσσα. Έχετε δημοσιεύσει τη στήλη «πως να περάσεις μια αξέχαστη πενταήμερη στη Ρόδο» στην εφημερίδα του σχολείου σας; Γράψτε τους πως είχατε αναλάβει την αρχισυνταξία της εφημερίδας σε όλη τη Δευτέρα και την Τρίτη λυκείου. Είχατε κανα κολλητό στη Γερμανία και πηγαινοερχόσασταν Βερολίνο πέρσι; Γράψτε τους πως εργαστήκατε σε μια μικρή αλλά ανερχόμενη εταιρεία συμβούλων στο εξωτερικό(αρκεί να μη ρωτήσουν τι συμβουλές δίνατε…)

Γενικά αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο. Φανταστείτε τι σκατά θέλει να ακούσει ο μικρόνους που το παίζει αφεντικό και δώστε το του στο πιάτο με πατάτες! Όσο πιο περίπλοκο το κάνετε, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να το διασταυρώσουν (δηλαδή πως θα το διασταυρώσουν στην περίπτωση μου; Θα πάρουν τον Σάατσι να τον ρωτήσουν; Σιγά μην ξέρουν τα βλαχαδερά ποιός είναι ο Σάατσι. Και σιγά μην μάθουν ποτέ το τηλέφωνο του Σάατσι. Και σιγά μη σηκώνει τα τηλέφωνα ο Σάατσι.)

Ελπίζω να έγινα κατανοητή.

Υ.Γ. Just in case: Το «είσαι τρελό μωρό» στα ισπανικά είναι tu eres un nino loco!

(To be continued…)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News