Με τη νίκη της Μπίνγκελόου έναντι του κολοσσού πρώην συζύγου της Άβαταρ (είναι τόσο εκκωφαντικά αρρενωπό που το προτιμώ από το Κάμερον) αναθάρρησα. Και βάλθηκα να αναζητώ παραδείγματα νίκης Δαυίδ έναντι Γολιάθ της σήμερον. Απλουστευτικό; Ναι. Αλλά και εξόχως ενθαρρυντικό. Θα «πάρουν τα όνειρα εκδίκηση»; Αμφίβολο, αλλά μόνο αν ορθώνεις το ανάστημά σου μπορεί να το δεις να συμβαίνει.

Είναι το στάτους σύμπολ τραπεζιτών και δημοσιογράφων (εγχωρίων κυρίως), ο πόθος των συλλεκτών, το ετήσιο piece de collection της πολυλατρεμένης μας Mont Blanc. Μόνο που φέτος, η αυτοπεποίθηση που μοιραία χαρίζει η επιτυχία, ξεπέρασε τα όρια και έγινε υπεροψία. Κι έτσι προκλήθηκε μια κηλίδα στο προφίλ της τελειότητας που επιδιώκει η εταιρεία, κι ένα μάθημα ότι δεν έχουν τιμή όλα τα πράγματα, πολλά έχουν μόνο αξία: Κοστίζει 18500 ευρώ, έχει ασήμι 925 βαθμών, υπέροχη χρυσή μύτη, ένα ευμεγέθη γρανάτη γύρω από το εγχάρακτο σχέδιο που απεικονίζει μια τυλιγμένη βαμβακερή κλωστή.

Φέρει το όνομα του Μαχάτμα Γκάντι κι όλες οι λεπτομέρειες στο σχεδιασμό της παραπέμπουν στα σύμβολα του μεγάλου ηγέτη της μεγάλης χώρας: η κλωστή είναι το βαμβάκι που ο ίδιος έκλωθε, στη μύτη είναι σκαλισμένη η φιγούρα του, ο γρανάτης έχει χρώμα από τη σημαία της Ινδίας, τα 3000 μοναδικά κομμάτιά της, όσοι τον ακολούθησαν στην πορεία του εναντίον της φορολόγησης των φτωχών.

Ήταν το μικρό αριστούργημα της Mont Blanc για τη φετινή χρονιά και παράλληλα το εύρημα των υπευθύνων για το άνοιγμα της εταιρίας στην τεράστια αγορά της Ινδίας. Τα δικαιώματα που έλαβαν οι απόγονοι του Γκάντι, διόλου ευκαταφρόνητα. Ήταν όμως και η απόλυτη αντίφαση. Κι έτσιτα όνειρα πήραν εκδίκηση: στα βάθη της Νότιας Ινδίας, ένα άσημο δικαστήριο πρόκειται από μέρα σε μέρα να βγάλει απόφαση κατά πόσο μπορεί να κυκλοφορεί ένα εξωφρενικά ακριβό προϊόν που εμπνέεται (βλέπε χρησιμοποιεί) το όραμα ενός ανθρώπου που κατεξοχήν πρέσβευε και συμβόλιζε την ελευθερία, την ταπεινότητα και την ακραία λιτότητα. Με αυτά τα όπλα συνέγειρε το λαό του ο Γκάντι, μ’ αυτά έγινε ηγέτης, απελευθερωτής, μυθικό πρόσωπο, σύμβολο.

Οι τραπεζίτες θα καγχάζουν, οι δυνάμενοι ήδη αγόρασαν μεγάλο αριθμό από το αντικείμενο του πόθου, η Mont Blanc όμως αναγκάστηκε να αποσύρει το προϊόν από την αγορά της Ινδίας, προτού καν ακούσει την ετυμηγορία, και ίσως να ξανασκεφτεί ότι συχνά η τιμή και η αξία δεν έχουν ευθέως ανάλογη σχέση. Άλλο το πολύτιμο άλλο το πολυτελές.

Το κείμενο αφιερώνεται στους άσπονδους φίλους και αναγνώστες που αναρωτιούνται σε τι σπίτι μεγάλωσα που σε ηλικία δώδεκα ετών μου έμαθε τη διαφορά ευγένειας και τακτ. Να προσθέσω (ώστε να τους δώσω τη χαρά να εκμανούν) ότι την ίδια εποχή έμαθα και τη διαφορά αξίας και τιμής. Γι’ αυτούς και το τραγούδι ως αφιέρωση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News