Ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, σοσιαλιστής Μάρτιν Σουλτς, είπε χθές στη Σία Κοσιώνη, σε συνέντευξη που έδωσε στο ΣΚΑΪ, ότι κάποιες χώρες της ευρωζώνης υποστηρίζουν την ιδέα τώρα για το αν θα συμμετέχει ή όχι η Ελλάδα στο ευρώ. Στην ίδια συνέντευξη ο κ Σουλτς είπε ακόμα ότι κάποιες χώρες θα βάλουν βέτο στη συνέχιση της χρηματοδότησης της Ελλάδας αν καταγγελθεί το μνημόνιο. Αργότερα το γραφείο του πρωθυπουργού ανακοίνωσε ότι η κα Άγγελα Μέρκελ μετέφερε σκέψεις για τη διαξαγωγή δημοψηφίσματος με το ερώτημα «μέσα ή εξω από το ευρώ». Σύμφωνα με πληροφορίες του Protagon το «μέσα» θα συνδεόταν με την δανειακή σύμβαση και το «έξω» με την απόρριψή της.

Η ΕΕ, όχι μόνο η χώρα του κ. Σουλτς, είχαν αποδοκιμάσει την πρωτοβουλία του κ. Γ.Α. Παπανδρέου για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος.

Υπήρχε η δυνατότητα να συνδυαστούν οι εκλογές με ένα δημοψήφισμα; Το σύνταγμα γράφει –άρθρο 44, παράγραφος 2– ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας «προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του υπουργικού συμβουλίου».

Βουλή έχουμε, κυβέρνηση έχουμε αλλά μια πλειοψηφία υπέρ του δημοψηφίσματος δεν θα μπορούσε να σχηματισθεί αν η παραμονή στο ευρώ συνδεόταν με την δανειακή σύμβαση, για τον απλό λόγο ότι τουλάχιστον η ΝΔ θα έπρεπε να κάνει «κωλοτούμπα» έναντι της θέσης που είχε κρατήσει το περασμένο φθινόπωρο.

Ο γράφων είχε τότε ταχθεί κατά του δημοψηφίσματος για τους λόγους που έχουν σχέση με την ελλιπή νομιμοποίηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και την αδυναμία της πολιτικής διαδικασίας να παρουσιάσει και να πείσει για πολύπλοκα θέματα και ακόμα οι απαντήσεις σε αυτά τα θέματα κρίνονται συχνά από την απάντηση σε εκείνον που βάζει το ερώτημα και όχι στο ίδιο το ερώτημα. Μπορούσε η κυβέρνηση Πικραμμένου να θέσει το ερώτημα; Όχι. Για αυτό και σωστά σχολίασε ότι «η προκήρυξη δημοψηφίσματος εκφεύγει των αρμοδιοτήτων της».

Το χθεσινό διάβημα Μέρκελ (διαψεύδεται από το Βερολίνο, επιβεβαιώνεται από την Αθήνα) ωστόσο δείχνει απίστευτη σπασμωδικότητα από την πλευρά εκείνων που υπερασπίζονται το δεύτερο μνημόνιο. Δεν μας έφταναν οι προειδοποιήσεις στελεχών της ΝΔ ότι «οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ θα πάρουν τα σπίτια των νοικοκυραίων», τώρα ήρθαν και οι φωνές απ' έξω για το «καλό μας». Η αντιμετώπιση του αριστερού λαϊκισμού δεν γίνεται με δεξιό ή κεντρώο λαϊκισμό. Ούτε με αφ' υψηλού νουθεσίες αλλά ακούγοντας πραγματικά τον ΑΛΛΟ. Μπαίνοντας στη θέση του και αναλύοντας τα κίνητρά του. Μπορούμε να κρίνουμε αφού «γνωριστήκαμε καλύτερα» (Βενιζέλος). Η Ευρώπη έχει άλλη δουλειά να κάνει, αποκαθιστώντας τις ανισορροπίες του κοινού νομίσματος και ανοίγοντας τη συζητήση για την εξοδο από την ύφεση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News