Σε είδα να περνάς αδιάφορος μπροστά από ένα εκκωφαντικά άδειο εκλογικό περίπτερο στην Πανεπιστημίου δυο μέρες πριν τις εκλογές. Και δεν ήταν ούτε των Οικολόγων Πράσινων, ούτε της Διαγαλαξιακής Συμμαχίας Εργατών που δεν την ψηφίζει ούτε ο ΕΤ. Του ΣΥΡΙΖΑ ήταν που κατά τις δημοσκοπήσεις βγαίνει δεύτερο ή τρίτο κόμμα. Σε είδα και θυμήθηκα τις μέρες των παχύτατων και ξέγνοιαστων αγελάδων (ημών δηλαδή) όπου το περίπτερο ενός υποψηφίου κόστιζε όσο ο εκλογικός προϋπολογισμός όλου του κόμματος, τότε που κομματικοί στρατοί πλαισίωναν, οι οπαδοί ήλπιζαν στα αντίδωρα, πανηγύριζαν προκαταβολικά, ζουζούνιζαν όλο αυτοπεποίθηση με τα φυλλάδια στο χέρια σαν συναλλαγματικές. Τώρα που οι συναλλαγματικές αποδείχτηκαν άπασες χωρίς αντίκρυσμα αναρωτιέμαι πώς θα βιώσουμε το βράδυ των εκλογών όπου κανείς δεν θα είναι σίγουρος αν πρέπει να πανηγυρίσει ή να κλάψει. Ευτυχώς που υπάρχει πάντα η τηλεόραση για να μας κατατοπίσει και επ' αυτού…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News