Τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια, η Αθήνα κυρίως, έχει βυθιστεί σε μια πρωτοφανή παρακμή. Από τη μια η κρίση και το μαράζωμα της επιχειρηματικότητας και του εμπορίου, και από την άλλη η υποβάθμιση του κέντρου της πόλης με μια σειρά προβλημάτων (μεταναστευτικό, πρέζα, λαθροπορνεία, εγκληματικότητα, πορείες, καταστροφές, κλπ.), οδήγησαν στα εξής δύο: Εκατοντάδες καταστήματα και επιχειρήσεις να κλείσουν. Και χιλιάδες κάτοικοι της πόλης να αλλάξουν κατοικία και Δήμο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα συντριπτική χασούρα από δημοτικά τέλη για τον χρεοκοπημένο Δήμο της Αθήνας, και βεβαίως ανυπολόγιστη απώλεια εισπράξεων από τη φορολογία για τα δημόσια ταμεία. Κοντολογίς, οι πολιτικοί και δημοτικοί υπεύθυνοι, με την αδιαφορία και την ανικανότητά τους προκάλεσαν τεράστια οικονομική ζημιά στην πόλη και το κράτος.

Αντίστοιχα, όμως, οι μισθοί των υπευθύνων της ζημιάς αυτής, ουδεμία μείωση υπέστησαν. Ναι το ταμείο πτώχευσε, αλλά ο μισθός, μισθός.

Ερωτώ: Θα είχε την ίδια τύχη οποιοσδήποτε στον ιδιωτικό τομέα προκαλούσε κάτι τέτοιο στην οποιαδήποτε, μικρή ή μεγάλη επιχείρηση; Στη χειρότερη θα απολυόταν κλωτσηδόν, στην καλύτερη ο μισθός του θα εξανεμιζόταν.

Και ως εκ τούτων προτείνω: να είναι όλοι οι δημοτικοί και πολιτικοί άρχοντες με ποσοστό: Πόσα παίρνουν οι βουλευτές μηνιαίως; 6000 περίπου; Τα μισά και πολλά είναι. Και άμα αυξήσουν τα έσοδα, να παίρνουν και ένα ποσοστιαίο μπόνους στο τέλος της θητείας τους. Διαφορετικά το μίνιμουμ.

Οι δήμαρχοι αντίστοιχα: 1500 το πολύ, μια χαρά αμοιβή είναι. Και άμα φέρουν κέρδος κι αυτοί με το μπόνους στο τέλος της τετραετίας. Να δω: θα ξανααδιαφορήσουν για τα λουκέτα; Που το παίζουν αδιάφοροι και ωραίοι; Βρε όλοι με ποσοστό σου λέω! 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News