Δεν ξέρω τη θεατρική συγγραφέα Έντα Γουόλς -κι ίσως να χάνω αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Δεν ξέρω αν το έργο της «Chat Room» είναι ένα ενδιαφέρον έργο. Αντιγράφω  με τη στίξη του μεταφραστή Γιώργου Ρούφα: «Έξη νέοι παγιδευμένοι στο Διαδίκτυο. Επιδιώκουν. Να ξεφύγουν από τον πραγματικό κόσμο και να βρουν λύση στα αδιέξοδα τους μέσω της διαδικτυακής πραγματικότητας. Που έχει εισβάλει στη ζωή τους. Αυτό διαταράσσει τη ροή τους επηρεάζει τις διαπροσωπικές τους σχέσεις κι αυτό που φαίνεται να είναι  ένα αθώο παιχνίδι γίνεται φονική μηχανή. Στα χέρια τους».

Δεν ξέρω αν ο Γιώργος Ρούφας, ένας πολύ καλός ηθοποιός που γνωρίζω, θα αποδειχθεί και ένας καλός σκηνοθέτης στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα. Το εύχομαι. Ας μου συγχωρεθεί η άγνοια –ένας μέσος θεατής είμαι, που παλεύει να χωρέσει στους λαχανιασμένους του ρυθμούς  καμιά ανάσα τέχνης- αλλά δεν γνωρίζω κανέναν από τους ηθοποιούς  Θάνο Φερετζέλη, Εύα Οικονόμου – Βαμβακά, Ματίνα Κουλουριώτη, Μαριάνα Αβραμάκη, Χάρη Παπαδόπουλο και Γιάννη Καραούλη, που ελπίζω να καταπλήξουν κόσμο, παίζοντας αυτό το έργο από 28-3-2012 έως 30-3-2012 στο νέο Υπερώο της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών.

Αυτό που ξέρω όμως και είναι σημαντικό, είναι πως «Το Χαμόγελο του παιδιού»,το «Ελληνικό Παιδικό Χωριό», το «Ίδρυμα Ορφανοτροφείο η Μέλισσα», το Παπάφειο Ίδρυμα και ο ξενώνας προστασίας αγάμων μητέρων «Το σπίτι της Μαρίας»  θα καλοδεχτούν τα τρόφιμα μακράς διάρκειας, που θα πρέπει να εισφέρουν, αντί εισιτηρίου, οι θεατές της παράστασης. Όχι μόνο αυτής αλλά και όσων άλλων εντάσσονται στα πλαίσια του Κοινωνικού Θεατροπωλείου, που εμπνεύστηκε και εγκαινιάζει το ΚΘΒΕ. Όχι, δεν είναι μορφή ανταλλακτικής οικονομίας ούτε  φιλανθρωπία και δημόσιες σχέσεις  θεατρόφιλων. Η λέξη αλληλεγγύη ταιριάζει καλύτερα.

Αυτό που ξέρω επίσης και είναι σημαντικό, είναι πως δίνεται βήμα και θεατρικό σανίδι σε άλλες ματιές, σε νέα πρόσωπα, σε φρέσκες ιδέες και ελπίζω να αναδειχθούν προτάσεις και ελπίδες του μέλλοντος -άντε,  ν’αρχίσουμε να ξεσκουριάζουμε.

Λέω να πάω πρώτα σούπερ μάρκετ και μετά θέατρο. Ναι, με τις  σακούλες ανά χείρας. Πρωτόγνωρο αλλά μου φαίνεται πως αξίζει τον κόπο…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News