Επιστημονική φαντασία ή πραγματικότητα; Σήμερα ισχύει το πρώτο. Στο μέλλον ίσως συμβεί το δεύτερο. Υπάρχουν αναρίθμητες θεωρίες για μια εξέλιξη που θα οδηγήσει σε υβριδικές μηχανοβιολογικές δημιουργίες. Ενα καινούριο μετά-ανθρώπινο είδος. Προπομπός τους μπορεί να θεωρηθούν οι εφαρμογές μηχανικών «ανταλλακτικών» σε κατεστραμμένα μέλη του ανθρώπινου σώματος όπως τα άκρα, η καρδιά κ.ά. Η διαρκής εξέλιξη της βιοτεχνολογίας επιτρέπει την τολμηρή υπόθεση της δημιουργίας ενός/μιας ερωτικού συντρόφου που θα είναι ρομπότ. Αυτή η μελλοντική εκδοχή του ερωτισμού (γνωστή ως robosexuality) έχει ήδη τους… προφήτες της επί της γης. Οι τεχνοσεξουαλικοί, όπως αποκαλούνται, είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία φετιχιστών που έλκονται από την εικόνα ενός ανδροειδούς. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν άτομα που τους αρέσει να υποδύονται το ρομπότ στα ερωτικά τους παιχνίδια, ή να ντύνουν τους/τις παρτενέρ με την στολή ενός ρομπότ. Δύο φαντασιώσεις δυναστεύουν τους τεχνοσεξουαλικούς: η ύπαρξη ενός ανδροειδούς που έχει κατασκευαστεί και προγραμματιστεί με αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση του αφέντη ή της αφέντρας του. Επίσης, ο ακούσιος ή ακούσιος «μετασχηματισμός» του ατόμου που το φαντασιώνεται, σε ρομπότ.     

Οι ιδιάζουσες περιπτώσεις αυτών των ανθρώπων είναι, ακόμα, σπάνιες. Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Λέβι, όμως, πρόεδρο της Διεθνούς Ενωσης Ηλεκτρονικών Παιχνιδιών και συγγραφέα του βιβλίου «Ερωτας και Σεξ με Ρομπότ», μέχρι το 2050 θα έχει γίνει συνήθεια σε πολλούς ανθρώπους να κάνουν έρωτα με κάποιο ανδροειδές. Κατά τα λεγόμενά του, το σεξ με ρομπότ θα αποτελεί μοναδική διέξοδο για συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων όπως τους πολύ ντροπαλούς, τους απροσάρμοστους, ή τους ερωτικά ανεπαρκείς. Οι τεχνοσεξουαλικοί, από την άλλη μεριά, υπερασπίζονται τις επιλογές τους λέγοντας ότι το ζευγάρωμα με μια μηχανή μπορεί να λυτρώσει από διάφορες μορφές καταπίεσης και εξαναγκασμού, όπως οι φυλετικές διακρίσεις, η ηλικία, η αναπηρία κ.λπ. Συνήγορός τους φαίνεται πως είναι ο διάσημος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας (και συντάκτης των περίφημων Κανόνων της Ρομποτικής) Ισαάκ Ασίμοφ. Είναι εκείνος που διατύπωσε πρώτος το «Σύμπλεγμα του Φρανκενστάιν»: τα ρομπότ δεν μένουν, πλέον, εγκλωβισμένα σε κάποιο πρόγραμμα λειτουργίας που απορρυθμίζεται, με αποτέλεσμα να τρελαίνονται και να επιτίθενται στο δημιουργό τους. Βλέπουμε ήδη την έλευση τεχνολογικών όντων που είναι σχεδόν «ζωντανά», όπως οι οργανικοί δημιουργοί τους. Ρομπότ με συναισθήματα και πάθος εφάμιλλο με εκείνο ενός/μιας ερωτικού συντρόφου.

Μπορεί να αλλάξει (άρδην!) η σεξουαλικότητα του ανθρώπινου είδους, εξαιτίας της τεχνολογικής εξέλιξης; Πολλοί λένε ότι τα άτομα με τέτοιες προτιμήσεις νιώθουν μια ενστικτώδη διέγερση για το αλλόκοτο, το αφύσικο, το «τερατώδες». Στην πραγματικότητα, παρακινούνται από τη διάθεση για απόλυτο έλεγχο και διεγείρονται από την παθητικότητα και την υποταγή του/της ερωτικού/ής συντρόφου. Για άλλους, πρόκειται μόνο για μια φαντασίωση, η πραγματοποίηση της οποίας αποκλείεται να ικανοποιούσε -μάλλον θα… φρικάριζε όσους το επιθυμούν. Παρά ταύτα, η Ρετζίνα Λιν κατέγραψε στην στήλη που διατηρεί στο περιοδικό Wired τους λόγους για τους οποίους θα παντρευόταν ευχαρίστως ένα ρομπότ! Το ασφαλές σεξ, χωρίς κινδύνους μόλυνσης ή ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, είναι ένας από αυτούς. Το κουμπί ενεργοποίησης/απενεργοποίησης, ανάλογα με τα γούστα της, ένας δεύτερος σημαντικός λόγος. Το μόνο, πάντως, που την κάνει να επιλέγει τελικά έναν εραστή με αίμα, σάρκα και οστά, είναι «οι περιστασιακές αδυναμίες, οι συναισθηματικές εξάρσεις και η απρόβλεπτη συμπεριφορά, που κάνει μια σχέση ενδιαφέρουσα και γοητευτική».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News