Μόλις επέστρεψα από το Τορίνο, όπου οδήγησα το «νέο» κατά τους Ιταλούς Fiat 500 και πιάνω πάλι τον εαυτό μου να αναρωτιέται, πώς θα το χαρακτήριζα ο ίδιος. Νέο, αναβαθμισμένο ή απλά ανανεωμένο, όπως επέλεξαν και οι περισσότεροι συνάδελφοι λόγω των περιορισμένων αισθητικών αλλαγών του. Το ερώτημα δεν είναι απλά ρητορικό, αφού τα μοντέλα επόμενης γενιάς κοστίζουν συνήθως ακριβότερα από τα απερχόμενα και το πρόσθετο κόστος πρέπει να δικαιολογείται πραγματικά και να μην οφείλεται μόνον σε ένα στιλιστικό μακιγιάζ. Ένας ανασχεδιασμός των γραμμών, ένα φρεσκάρισμα του εσωτερικού, λίγες προσθήκες στη γκάμα των χρωμάτων και των ζαντών αρκούσαν για να κρεμαστεί σε ένα μοντέλο η ταμπέλα του νέου.
Αυτά μέχρι πρόσφατα. Σήμερα ωστόσο έχουν πάρει το πάνω χέρι οι νέες τεχνολογίες και το οπτικό ρετουσάρισμα πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Απαριθμώ πρόχειρα τα Toyota Auris, Seat Ibiza, Fiat 500, Mercedes A-class νέας γενιάς, που λανσαρίστηκαν το τελευταίο δίμηνο. Όλα περιορίζονται σε ανεπαίσθητες σχεδιαστικές αλλαγές, συχνά με την προσθήκη φωτιστικών σωμάτων LED και περισσότερες επιλογές χρωμάτων, πλασάρονται όμως ως νέα. Πρόκειται για αντίφαση, για κοροϊδία ή για κάποιο κόλπο των τμημάτων μάρκετινγκ των εταιρειών;
Όσο και αν ακούγεται παράξενο, τα περισσότερα από τα προαναφερόμενα μοντέλα δικαιούνται τον χαρακτηρισμό τους ως νέα, αφού έχουν διαφοροποιηθεί ριζικά, όσον αφορά στις εσωτερικές αξίες τους, άσχετα αν δεν αποτυπώνεται αυτό εξωτερικά. Τα αυτοκίνητά μας περνούν πλέον στην ψηφιακή εποχή με προτεραιότητα στη συνδεσιμότητα και στη χρήση προηγμένων ηλεκτρονικών συστημάτων, χάρη στα οποία ενσωματώνονται οι λειτουργίες των Smartphones και μπορούν να κατεβάσουν και να αξιοποιήσουν οι επιβάτες άπειρες εφαρμογές.
Το επόμενο βήμα είναι ο μαζικός εφοδιασμός όλων των μοντέλων ανεξαρτήτως κατηγορίας, με συστήματα συνδεσιμότητας (Connectivity), όπως τα Apple Carplay, Mirror-Link και Android Auto, τα οποία θα αναβαθμίζονται συνεχώς. Ο πελάτης δεν θα αγοράζει πλέον το αυτοκίνητο με βασικό κριτήριο πόσο έχει διαφοροποιηθεί σχεδιαστικά από το μοντέλο προηγούμενης γενιάς, αλλά αξιολογώντας τα επίπεδα συνδεσιμότητας που του προσφέρει. Αυτό συμβαίνει ήδη στην πλειοψηφία των ηλικιακά νεότερων αγοραστών.
Η δεύτερη αόρατη επανάσταση συντελείται κάτω από τα μπροστινά καπό, στον χώρο των κινητήρων. Και εδώ δεν μιλάμε πάντα για εντελώς νέα μηχανικά σύνολα, αλλά για ήδη υπάρχοντα που προσαρμόζονται στις -ισχύουσες από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο- αντιρρυπαντικές προδιαγραφές Euro 6. Λέξη-κλειδί είναι οι ρύποι, αφού μέχρι το 2020 θα πρέπει να εκπέμπει ο στόλος κάθε εταιρείας κατά μέσο όρο 95 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο. Πρόκειται για ένα τιτάνιο εγχείρημα, που πονοκεφαλιάζει τους υπεύθυνους εξέλιξης των αυτοκινητοβιομηχανιών και επιβαρύνει ιδιαίτερα τους προϋπολογισμούς τους. Τα οφέλη είναι προφανή για το περιβάλλον και για την τσέπη μας, αν και όχι ορατά.
Ο διευθύνων σύμβουλος της VW, Μάρτιν Βίντερκορν, υπολογίζει ότι για τη μείωση ενός γραμμαρίου διοξειδίου του άνθρακα στον μέσο όρο του ευρωπαϊκού στόλου της μάρκας, απαιτούνται περίπου 100 εκατ. ευρώ. Όμως και ο όμιλος Daimler (Mercedes-Smart) χρησιμοποιεί περίπου τα μισά από τα έξι δισ. των ετήσιων επενδύσεών του στην έρευνα και στην εξέλιξη πράσινων τεχνολογιών, με στόχο τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Τα νέα δεδομένα ωφελούν έμμεσα τον τελικό καταναλωτή, αφού τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα διατηρούν σταθερές τις αξίες τους, επειδή δεν δείχνουν παλιά δίπλα στους διαδόχους τους. Άσχετα βέβαια, αν απέχουν -επί της ουσίας- έτη φωτός από αυτά!