Διάβαζα σήμερα, παίδες μου αγαπημένοι, ότι χιλιάδες κινέζοι και κινεζόπουλα ξενύχτισαν τις προάλλες έξω από το κατάστημα της apple για να προμηθευτούν το νέο μοντελάκι του Iphone 4 – αυτό με τη Σίρι, το αόρατο δουλάκι που το διατάζεις να σου κάνει ότι δουλίτσα θέλεις (τύπου: Σίρι πάρε μου στο τηλέφωνο τον Μήτσο. Τι ;;; Δεν απαντάει;;; πες μου Σίρι, με κερατώνει πάλι ο κερατάς;;; Σίρι, ξύπνα με το πρωί. Γλυκά μωρή βλαμμένη, μην αρχίσεις την τσιρίδα πάλι, άμα είναι έτσι βάζω και τη μάνατζερ να με ξυπνήσει κλπ. Λεπτομέρειες
Όλοι ξέρουμε –είναι και ο επτασφράγιστος χρησμός του Νοστράδαμου άλλωστε, τον οποίον σας αποκαλύπτω εδώ σε πανελλήνια αποκλειστικότητα- πως μια κίτρινη φυλή θα είναι πάντα στα πράγματα. Αρχικά ήταν οι ταρίφες. Τώρα που ξεπέσαν οι ταρίφες και κάνουν τάμα στην παναγία την Χρυσοβαλάντου να ψαρέψουν πελατάκι, ανέβηκαν οι κινέζοι. Εκεί σου λέει είναι μαζεμένα πλέον όλα τα φράγκα (ναι, ναι, και το εικοσάευρο που έχασες προχτές εκεί θα είναι, δεν μπορεί). Οπότε να οι κουρσάρες, να οι διαμερισματάρες, να τα τα πάντα όλα. Ο κινέζος ντύθηκε Αρμάνης κι ο ευρωπαιο-αμερικάνος (ο καπιταλιστής ο σωστός ο πρόστυχος) έμεινε χαρμάνης. Καλά να πάθει τέτοιο άπληστο σούργελο που ναι θα μου πεις και θα συμφωνήσω.
Ο Κινέζος όμως; Ο αρχαίος λαός, ο φιλοσοφημένος, που γέννησε και δόξασε τον συνάδελφο Κομφούκιο, πως ξέπεσε έτσι ξαφνικά; Εγώ, ως φιλόσοφερ, έχω εντρυφήσει σφόδρα στις σοφίες του Κομφούκιου παίδες μου αγαπημένοι- οι οποίες σοφίες εφαρμόζονται παντού. Θα σας δώσω μερικά παραδείγματα υψίστης επικαιρότητος για να δείτε πόσο δίκιο έχω. Είπε λοιπόν ο σοφός Κ.:
«Αν μπορέσεις να κερδίσεις το λαό, κερδίζεις το βασίλειο. Αν χάσεις το λαό, χάνεις το βασίλειο.» (κολλάει στον ΓΑΠ)
«Δεν συνάντησα ποτέ μου άνθρωπο που να αγαπάει την αρετή όσο αγαπάει τις όμορφες γυναίκες.» (κολλάει στον συχωρεμένο τον μπαμπά του τον Αντρέα)
«Μη στεναχωριέστε, κάντε τη δουλειά σας όπως πρέπει και όλα θα πάνε καλά.» (κολλάει στον Παπαδήμα, νανούρισμα σε περίπτωση επίμονης αυπνίας)
«Όταν γνωρίζεις κάτι, να επιμένεις ότι το γνωρίζεις. Όταν πάλι δεν το γνωρίζεις, ομολόγησε ότι δεν το γνωρίζεις, αυτό είναι γνώση.» (κολλάει εντελώς στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης)
«Όταν υπηρετείς τον ηγεμόνα, οι πολλές επικρίσεις οδηγούν στη δυσμένεια.» (να τ΄ακούει ο Χρυσοχοϊδης)
«Στη συναναστροφή με τους φίλους σου, οι πολλές επικρίσεις οδηγούν στην αποξένωση.» (στον Κίμωνα Κουλούρη ο οποίος κατόπιν όλων αυτών κατέληξε να βάζει ρίμελ, σόρι κολλύριο, στο μάτι)
«Παλιά, οι άνθρωποι μελετούσαν για να βελτιώσουν τον εαυτό τους. Σήμερα, μελετούν για να εντυπωσιάσουν τους άλλους.» (ε, ναι, αυτό είναι μπηχτή του γέροντος συναδέλφου για μένα)
«Να παραπονιέσαι για το κακό είναι να το διπλασιάζεις, να γελάς για το κακό είναι να το εξοντώσεις.» (αυτό περιγράφει την αποστολή μου, δηλαδή το θεάρεστο έργο μου στο διπλανό πόρταλ)
«Περίτεχνες κουβέντες κι επιτηδευμένη όψη σπανίως συμβαδίζουν με την τέλεια ανθρωπιά.» (με πιάνεις Μπένι;)
«Όσο ζουν οι γονείς σου μην ταξιδεύεις μακριά. Αν όμως χρειαστεί να ταξιδέψεις, να ξέρουν τον προορισμό σου.» (αυτό δεν ξέρω πως τρύπωσε μέσα στις σοφίες του Κομφούκιου. Εγώ υποψιάζομαι δάκτυλο της μάνατζερ…)
Τα ξέχασες όλα αυτά κίτρινε άνθρωπε; Άσπρισες τελείως μέσα σε λίγα χρονάκια καπιταλότητας; Πήρες κι εσύ το σλιπινγκ μπαγκ σου και στρώθηκες 2 εικοσιτετράωρα στην ουρά έξω από τον βωμό του καπιταλισμού για να πάρεις το σατανικό του εργαλείο Ιphone; Πλήρωσες άλλους πιο φτωχαδερούς από σένα να κάτσουν στην ουρά για σένα έναντι 100 δολλαρίων; (ωραία δουλίτσα αυτή αλλά ήμουν λίγο μακριά) Γιατί βρε χαμένε; Για να μπαίνεις στο Τουήτερ απ΄το μετρό και να γράφεις παπαριές εναντίον της ανθρωπότητος; Για να βγάζεις καμένες φωτογραφίες ινσταγκραμ; Για να βάλεις αυτή την εφαρμογή όπου ένα καλαμάκι ρουφάει τον φραπέ;
Και μετά το χειροτέρεψες κιόλας. Βγήκε λέει ο υπεύθυνος του μαγαζιού και σου ανακοίνωσε ότι δεν θα μοιραστούν τα αιφόνια γιατί είναι λίγα και δεν θα καλύψουν τη ζήτηση. Ε, εκεί είδε ο Βούδας τον Μωάμεθ και τον φοβήθηκε. Φόρτωσες, φούντωσες, και έκανες ντου στο μαγαζάκι-τέμενος. Τα έσπασες όλα! Γιατί; Γιατί δεν θα έπαιρνες εγκαίρως το Ιphone. Γιατί περίμενες άδικα!
Ρε ηλίθιε αυτό σε πείραξε; Που περίμενες άδικα 60 χρόνια τον πραγματικό κομμουνισμό δεν βλέπω να σε πείραξε. Καθόσουνα εκεί σαν βόδι κι έτρωγες στη μάπα όλες τις επινοήσεις του Μάο και της χήρας χωρίς να βγάζεις κιχ. Σου καίγαν τα βιβλία και τα σχολεία, στο βάφτιζαν πολιτιστική επανάσταση και ‘συ χαμογελούσες όλο κατανόηση και υπομονή. Σκεφτόσουνα ότι πάλι λάθος λεξικό διάβασες. Πολιτισμός δεν είναι να ανοίγουμε σχολεία, είναι να τα κλείνουμε (ΣΣ και η Άννα Διαμαντοπούλου το ίδιο λεξικό έχει διαβάσει) Περίμενες χιλιάδες χρόνια να δεις τη ανισότητα και τη φτώχεια να εξαφανίζονται και δεν θορυβήθηκες που αργούσε τόσο. Αλλά για το Iphone, α, όλα κι όλα, δεν δέχεσαι συμβιβασμούς. Ή τας ή επι ταν μαλάκες, είπες. Θα τα κάνω όλα λαμπόγυαλο!
Ε, Καλά να πάθεις λοιπόν αφού έπεσες στην παγίδα που σου στήσανε οι IPhonιάδες των λαών αμερικάνοι. Δεν σε λυπάμαι ούτε λίγο που δουλεύεις 18 ώρες την ημέρα για μισό κινεζοσέντσι. Ασταδιάλα πια.
ΥΓ Εκνευρίστηκα τόσο που πάω τώρα να πετάξω το δικό μου το Iphone. Σας βρίσκεται καμιά παντόφλα;
ΥΓ (μετά πέντε λεπτά) Σίρι πετάξου ένα λεπτό έξω μωρή και πέτα το τηλέφωνο στα σκουπίδια.
ΥΓ (μετα μισή ώρα) Αστο, Σίρι, μην πας. Κάνει ψόφο έξω. Θ΄αρπάξεις καμιά πούντα και δεν θα υπακούς στις διαταγές μου…