H ραγδαία πρόοδος στις τεχνολογίες απεικόνισης έχει επιτρέψει τα τελευταία χρόνια να «ανασταίνονται» ψηφιακά διάσημοι καλλιτέχνες που δεν ζουν πια ανάμεσά μας. Ολογράμματα τραγουδιστών δίνουν κανονικές συναυλίες στους θαυμαστές τους, με ζωντανές ορχήστρες επί σκηνής να τους συνοδεύουν. Ομως για πρώτη φορά οι τεχνολογίες απεικόνισης χρησιμοποιούνται για να «επαναφέρουν» στη ζωή κάποιον μη διάσημο.
Οπως αναφέρουν οι Times, μια ομάδα παραγωγής από τη Νότια Κορέα εργάστηκε οκτώ μήνες για να δημιουργήσει ένα άβαταρ (ένα ψηφιακό alter ego) της Να-γιεόν, ενός κοριτσιού που έχασε τη ζωή του πριν από τέσσερα χρόνια σε ηλικία επτά ετών, από μια σπάνια ασθένεια του αίματος. Η ομάδα παραγωγής χρησιμοποίησε φωτογραφίες και βίντεο της Να-γιεόν και δημιούργησε μια εξαιρετικά αληθοφανή ψηφιακή εκδοχή της. Η μητέρα της Να-γιεόν φόρεσε μια κάσκα virtual reality για να… συναντήσει την κόρη της στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας. Η συνάντηση έγινε σε ένα πάρκο και η μητέρα, που φορούσε ένα ειδικό γάντι με αισθητήρες, μπορούσε να μιλήσει στην κόρη της αλλά και να την αγγίξει. Η συνάντηση μητέρας και κόρης στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας καταγράφηκε και δημιουργήθηκε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Meeting You», το οποίο έχουν παρακολουθήσει εκατομμύρια θεατές στη Νότια Κορέα. Η ομάδα παραγωγής χρησιμοποίησε ένα παιδί που ασχολείται με την ηθοποιία μαγνητοσκοπώντας τις κινήσεις του και στη συνέχεια προγραμμάτισαν την εικονική εκδοχή της Να-γιεόν, ώστε να κάνει τις ίδιες κινήσεις.
Εικονικός παράδεισος;
Το ντοκιμαντέρ ξεκινά με μια λευκή πεταλούδα να πετά μπροστά από τη μητέρα της Να-γιεόν και ακούμε τη φωνή της μικρής να τραγουδά. Αμέσως μετά η Να-γιεόν ακούγεται να φωνάζει κλαίγοντας «Μαμά» και εμφανίζεται στο πλάνο λέγοντας «Πού ήσουν μαμά; Με σκεφτόσουν;». Η μητέρα απαντά «Σε σκέφτομαι συνέχεια» και η Na-yeon λέει «Μαμά, μου έλειψες πολύ». Στη συνέχεια η μητέρα χαϊδεύει τη Να-γιεόν, την πιάνει από το χέρι και ξεκινούν έναν περίπατο. Η Να-γιεόν οδηγεί τη μητέρα της σε ένα τραπέζι όπου τρώνε μια σούπα με φύκια, που ήταν από τα αγαπημένα φαγητά της μικρής. Η Να-γιεόν τραβάει φωτογραφίες τη μητέρα της με το κινητό της τηλέφωνο και στη συνέχεια εμφανίζεται μια τούρτα με κεράκια, τα οποία σβήνουν μαζί μητέρα και κόρη, με την Να-γιεόν να κάνει μια ευχή στην οποία λέει «Παρακαλώ μην αφήνετε τον μπαμπά μου να καπνίζει και μην αφήνετε την μαμά μου να κλαίει». Στη συνέχεια η Να-γιεόν δίνει στη μητέρα της ένα λουλούδι και πέφτει για ύπνο επειδή είναι κουρασμένη, λέγοντας στη μητέρα της «Αντίο, μητέρα, σε αγαπώ».
Το ντοκιμαντέρ δείχνει επίσης τις αντιδράσεις του πατέρα της Να-γιεόν και των τριών αδελφιών της, καθώς παρακολουθούν σε μια οθόνη τι συμβαίνει όσο φοράει την κάσκα VR η μητέρα.
«Ισως είναι ένας αληθινός παράδεισος. Συνάντησα την Να-γιεόν, η οποία με φώναξε χαμογελώντας. Ηταν μια σύντομη συνάντηση, αλλά ήταν μια πολύ χαρούμενη στιγμή» δήλωσε μετά την εμπειρία της η μητέρα της μικρής και έγραψε αργότερα στο blog που διατηρεί στο Διαδίκτυο ότι στα όνειρά της μέχρι τώρα έβλεπε τη Να-γιεόν πικραμένη και ήταν μεγάλη η χαρά μου να τη βλέπω να μου μιλάει χαμογελώντας».
Το ντοκιμαντέρ έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις. Αρχικά τίθεται το ερώτημα του αν είναι ηθικά σωστή μια τέτοιους είδους επαφή με αγαπημένα πρόσωπα που δεν ζουν. Στη συνέχεια τίθεται το ερώτημα του τι είδους ψυχολογικές επιπτώσεις μπορεί να έχουν οι συναντήσεις με αγαπημένα πρόσωπα που έχουν πεθάνει μέσα στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας.
Κάποιοι λένε ότι μια τέτοια συνάντηση μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά, ειδικά σε όσους έχασαν αγαπημένα πρόσωπα χωρίς να προλάβουν να τους πουν αυτά που ήθελαν. Κάποιοι άλλοι ανησυχούν ότι τέτοιες συναντήσεις μπορεί να προκαλέσουν ψυχικά τραύματα σε φιλικά και συγγενικά πρόσωπα των νεκρών, εμποδίζοντάς τους να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς αυτούς. Κάποιοι άλλοι δηλώνουν ανήσυχοι για την εμπορευματοποίηση της τεχνολογίας και των εφαρμογών που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτή. Ανησυχούν για το επίπεδο της επαφής και επικοινωνίας με τα άβαταρ που θα προσφέρει στους πελάτες της μια εταιρεία. Εκφράζονται φόβοι ότι όσα θα μπορούν να λένε και να κάνουν τα άβαταρ των νεκρών ατόμων θα ξεπερνούν πολύ τα αποδεκτά ηθικά και ψυχολογικά όρια.