Photo: Hank Fox

Θα παρακάμψω με σπάσιμο της μέσης τα λογής σενάρια που έχουν κυκλοφορήσει τοοοόσα χρόνια τώρα, ότι «ο άνθρωπος δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στη Σελήνη». Θα κάνω ότι δεν άκουσα ποτέ αυτά που ειπώθηκαν ότι «το Apollo δεν προσεληνώθηκε ποτέ στο φεγγάρι, αλλά όλα αυτά γυρίστηκαν σε κάποιο χολιγουντιανό στούντιο» ή «στην έρημο της Nεβάδα» και ότι «ποτέ, κανένας, δεν ταξίδεψε και δεν έφτασε το Φεγγάρι».

Εγώ θα μείνω στην είδηση που έκανε το μεϊντάνι της στα ειδησεογραφικά πρακτορεία που ανατρέπουν την εικόνα της εντελώς άνυδρης Σελήνης, έπειτα από έρευνες με ραντάρ στους πόλους του δορυφόρου και ειδικά σε περιοχές που δεν φωτίζονται από τον Ήλιο.

Το ραντάρ, λέει πάντα ό,τι βλέπει. (Πάρε για παράδειγμα τη «γειτόνισσα-ραντάρ» εδώ δίπλα, που κουτσομπολεύει τους πάντες στην έτερη γειτόνισσά της). Έχοντας ολοκληρώσει το μισό της χαρτογράφησης, λέει, έχουν καταγραφεί τεράστιες ποσότητες πάγου, μέσα σε κρατήρες κοντά στους πόλους. Κάποιοι επιστήμονες – που για κάποιο λόγο δεν πήγαν διακοπές – εκτιμούν ότι, μόνο στο βόρειο πόλο της Σελήνης, σε 40 μετρημένους κρατήρες, έχουν βρεθεί περί τα 600 εκατομμύρια τόνοι πάγου.

Το 1969, όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε το πόδι του στη Σελήνη και είχε πει εκείνο το ιστορικό «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα», δεν το έζησα.

 

Όμως, πάντα η μεγαλύτερη επιθυμία όλων μας, ήταν να «πάμε μια βόλτα στο Φεγγάρι», ο Βάρσος στην Κηφισιά φαινόταν πολύ κοντινός κι ας είχε ωραίο ρυζόγαλο. Όλοι θέλαμε να πάμε στο Φεγγάρι! Εξαιρώντας κάτι moonτρούχους που ξέρω, που δεν πάνε ούτε μέχρι την Αιδηψό, ναι, όλοι, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ήμασταν και είμαστε φεγγαριασμένοι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Και οι Ρώσοι; Και οι Ρώσοι, νταβάριτς. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ήθελαν να βάψουν τη Σελήνη κόκκινη. Αλλά φοβήθηκαν ότι θα ανέβουν ξανά οι Αμερικάνοι και θα έγραφαν, με λευκά γράμματα, COCA COLA…

Έχω κι άλλον αστικό μύθο, σεληνιασμένο και εξιχνιασμένο, αυτή τη φορά. Όταν ο Armstrong επέστρεφε στη σεληνάκατο, ψέλλισε: «Good luck, Mr Gorsky». Στις 5 Ιουλίου 1995, ο Neil αποφάσισε να απαντήσει για το τι είχε συμβεί, αφού ο κ. Gorsky είχε αποδημήσει και δεν θα τον εξέθετε.

Το 1938, λοιπόν, παιδί ακόμα ο Νιλ, έπαιζε μπέιζμπολ μ’ έναν φίλο του στην αυλή. Όταν η μπάλα τους κατέληξε στην αυλή του γείτονα, του κ. Gorsky, μπαίνοντας μουλωχτά στην αυλή, άκουσε την κα Gorsky να φωνάζει στον άντρα της: «Θέλεις σεξ; Ε; Θακάνουμεσεξόταντο πιτσιρίκιτουγείτονα περπατήσει στο φεγγάρι»…

 

Η επόμενη πανσέληνος για όνειρα έρχεται στις 24 Αυγούστου. Προς το παρόν τα δικά μου όνειρα τα διακόπτει η φωνή της γειτόνισσας-ραντάρ: «Γιαννάκη, θα φας μια σφαλιάρα που δεν τρως το ροδάκινό σου και θα σε στείλω στη Σελήνη». Καθώς ακούω από το i-pod μου το «Man on the moon» από REM, χαμογελάω και σκέφτομαι ότι, τελικά, όλοι, τη Σελήνη – που έχει, πλέον, και πάγο – έχουν σημείο αναφοράς.

Αλλά πέρα από εκεί, τι υπάρχει;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News