Κάποτε, όσοι ήθελαν να μάθουν πού ζουν οι νεράιδες, οι νάνοι ή τα τρολ μπορούσαν να ρωτήσουν την Ερλα Στεφανσντότιρ. Η Ισλανδή καθηγήτρια πιάνου και αυτοανακυρηγμένη προφήτισσα ήταν η εκπρόσωπος των ξωτικών και συχνά συμβούλευε την υπηρεσία οδοποιίας στη χάραξη νέων δρόμων για να αποφεύγονται οι μαγεμένες τοποθεσίες. Η Στεφανσντότιρ (1935-2015), γνωστή για τους χάρτες, τις ζωγραφιές και τα βιβλία της, ίσως και να επηρέασε την ύπαρξη λιγοστών ασφαλτοστρωμένων δρόμων που υπάρχουν ακόμη και σήμερα από την πρωτεύουσα, το Ρέικιαβικ, προς τα πιο δυτικά σημεία της Ευρώπης. Οπότε μάλλον δε χρειάζεται να φοβάσαι ότι θα ξυπνήσεις κάποιες από τις υπερφυσικές αιθέριες υπάρξεις.
Εστω και έτσι όμως, αν κάνεις ένα οδηγικό ταξίδι εξερεύνησης στη χώρα που όλοι ξέρουμε αλλά σπανίως ακούμε ειδήσεις για αυτήν, αναγκαστικά κάποια στιγμή θα χρησιμοποιήσεις ένα κομμάτι του Ring Road 1 από το Ρέκιαβικ. Το MINI Cooper S Countryman -που ήταν από τις πρώτες δημοσιογραφικές παρουσιάσεις επί ελληνικού εδάφους που πήγαμε με μάσκα- επιβεβαιώνει πως συχνότατα αρκούν 178 ίπποι για να κάνεις τη δουλειά. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποδείξεις την τελική ταχύτητα των 222 χλμ/ώ καθώς το όριο των 90 χιλιομέτρων επιβάλλεται παντού. Στους δε χωμάτινους δρόμους – και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι καθώς στην Ισλανδία μόνο τα 4.300 χιλιόμετρα του οδικού της δικτύου είναι ασφαλτοστρωμένα– οι περισσότεροι πηγαίνουν γύρω στα 80.
Αρχικά φτάνεις στο Μπογκάρνες, το οικονομικό κέντρο της δυτικής Ισλανδίας με μία απίστευτη πανοραμική θέα. Το ζεστό νερό της πόλης προέρχεται από τη μεγαλύτερη θερμή πηγή της χώρας με παροχή 180 λίτρων ανά δευτερόλεπτο. Από εκεί αξίζει τον κόπο μία παράκαμψη στον αυτοκινητόδρομο 54 με προορισμό το Snaefellsjökull (αλήθεια, πώς προφέρεται στα ελληνικά;) και το εθνικό πάρκο συνολικής έκτασης 167 τετραγωνικών χιλιομέτρων όπου κυριαρχεί ένας ηφαιστειακός κώνος ύψους 1.446 μέτρων. Χιλιάδες θαλασσοπούλια κατοικούν στους απόκρημνους βράχους. Ένα ακόμα αξιοθέατο είναι το Ντρίτβικ Μπέι με τα ερείπια του μοναδικού σταθμού αλιείας και η παραλία του Djupalonssandur (άντε πάλι…) με υπέροχους σχηματισμούς από μαύρη λάβα.
Η απόσταση των 16,5 εκ. από το έδαφος αποτελεί πλεονέκτημα για το τετρακίνητο Cooper S Countryman. Ναι, στην Ισλανδία, ακόμα και στους ασφάλτινους δρόμους, συναντάς αναπάντεχες βαθιές λακκούβες εξ αιτίας του πάγου.
Τα προσπερνάς αυτά και παίρνεις το δρόμο για τους αυτοκινητόδρομους 60 και 62 που οδηγούν στο δυτικότερο άκρο της Ευρώπης, στο φάρο Μπγιάρνταγκαρ. Δεσπόζει σε γκρεμό με κάθετα βράχια. Χιλιάδες θαλασσοψιτακοί (ή θαλάσσιοι παπαγάλοι ή απλώ ‘’πούφιν’’) ζουν στα βράχια. Από τα πολλά πρόβατα και ισλανδικά άλογα που κατακλύζουν το νησί, στα πτηνά.
Μπορεί αυτό να είναι το κατάλληλο μέρος για διανυκτέρευση; Την απάντηση τη δίνει η σκηνή οροφής ιταλικής εταιρείας κατασκευής. Η μαύρη μπαγκαζιέρα στη σχάρα ζυγίζει 58 κιλά και έχει διαστάσεις 210 x 130 εκ. Το στήσιμο της σκηνής είναι εύκολο: ξεκλειδώνεις τη μπαγκαζιέρα, τα αμορτισέρ αερίου σηκώνουν το κάλυμμα, ανεβαίνεις στη σκηνή από την αναδιπλούμενη σκάλας και έχεις δικτυωτές θήκες που μπορείς να χώσεις ό,τι βάζουμε σε κομοδίνα. Κινητό, κάνα παγούρι, προφυλακτικά ίσως; Σ’ αυτό το «ιγκλού» οροφής υπάρχει και φωτισμός LED για να βλέπεις και κάτι. Το πρωί με τους σχετικούς ιμάντες κλείνεις τη μπαγκαζιέρα και μόλις έχεις να θυμάσαι έναν ύπνο στη σχάρα. Ή αλλιώς, ξενοδοχείο πολλών αστέρων υπό το άγρυπνο βλέμμα της Ερλα.
