Πρωτότυπος στόχος η Σπιναλόγκα. Και εύκολη λεία, όπως αποδείχθηκε. Ο ελληνικός πολιτισμός δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Εκτός από τους αρμόδιους.
Έτσι, η διάρρηξη του εκδοτηρίου εισιτηρίων με τις εισπράξεις του Σαββατοκύριακου έγινε απρόσκοπτα. Χωρίς κάμερες ασφαλείας και σύστημα συναγερμού.
Ο δεύτερος σε επισκεψιμότητα τουριστικός προορισμός αρχαιολογικού ενδιαφέροντος στην Κρήτη δεν έχει ρεύμα. Με περίπου 400.000 επισκέπτες το 2017 και τρία (3) εκατομμύρια ευρώ έσοδα τον χρόνο, που αποδίδονται στο ΤΑΠΑ και στον δημόσιο κορβανά.
Δεν πρόλαβε η Ύδρα να χαρεί μετά από 34 ώρες χωρίς ηλεκτρικό και να ξεχάσει η Αθήνα το δικό της μπλακάουτ.
Στη Σπιναλόγκα δεν υπήρξε πρόβλημα στην υποδομή. Δεν υπάρχει υποδομή. Το υπουργείο Πολιτισμού δήλωσε αδυναμία να εγκρίνει το 50% από το κονδύλι που απαιτείται για υποθαλάσσιο καλώδιο. Το κόστος της διασύνδεσης σύμφωνα με τον δήμαρχο Αγίου Νικολάου Αντώνη Ζερβό ανέρχεται στα 950.000 ευρώ και το μισό προτίθεται να το καλύψει η Περιφέρεια Κρήτης.
«Για να συνεχίσουν να εισπράττουν τα τρία εκατομμύρια, δεν υπάρχει αντίρρηση να τα εισπράττουν, απλά ας διαθέτουν κάποια λεφτά για την αναδειξη του μνημείου», είπε ο δήμαρχος. Προσθέτοντας ότι «ούτε βιολογικό καθαρισμό για τουαλέτες δεν δέχονται να χρηματοδοτήσουν παρ΄ότι έκανε τις μελέτες ο Δήμος», ούτε «να φτιάξουμε την προβλήτα που δένουν τα σκάφη».
Όλα αυτά την ώρα που το υπουργείο Πολιτισμού, μαζί με Περιφέρεια, Δήμο και τοπικούς φορείς καταβάλλουν προσπάθειες ώστε η Σπιναλόγκα να διεκδικήσει την ένταξή της στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Ενώ, για τα τα έργα στο φρούριο του νησιού αλλά και στις οχυρώσεις έχουν δοθεί μέσω του ΕΣΠΑ περίπου 4,5 εκατομμύρια ευρώ.
Για την ιστορία, πρέπει να σημειωθεί ότι πριν από έναν μήνα, όπως δηλώνει ο κ. Ζερβός, το έργο δρομολογήθηκε, με συμφωνία η Περιφέρεια να καλύψει το κόστος με 700.000 ευρώ και τα υπόλοιπα 300.000 ευρώ να καλυφθούν από τον Δήμο.
Για να δει το φως και η Σπιναλόγκα. Και ίσως να αποκτήσει κάμερες ασφαλείας και σύστημα συναγερμού.
Τελικά, ποιο είναι το νόημα της εξωστρέφειας ενός μνημείου ή προορισμού εάν αυτή δεν συμβαδίζει με τη διατήρηση, φροντίδα και βελτίωσή του;
Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το τριήμερο μπλακ άουτ της Σαντορίνης που έκανε τον γύρο του κόσμου. Ένα νησί με τόσο μεγάλη κίνηση δεν είχε εφεδρείες.
Τα πιο προβεβλημένα και εξωστρεφή μέρη δεν θα πρέπει να αποτελούν παράδειγμα λειτουργίας και ασφάλειας, ειδικά σε μια χώρα όπου έχουν την ευκαιρία να εκτεθούν, με αντίτιμο, σε τόσους επισκέπτες; Μια και έχουν την ευρωστία να το κάνουν. Το λες και ανταποδοτικότητα.
Λίγες ημέρες έχουν περάσει από τη μηνυτήρια αναφορά του δημάρχου Μυκόνου Κωνσταντίνου Κουκά κατά του τέως υπουργού Προστασίας του Πολίτη και του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, για την εγκληματικότητα/παραβατικότητα και το υποστελεχωμένο αστυνομικό τμήμα. Αυτά στο κοσμοπολίτικο, με υπερπολυτελείς ιδιωτικές υποδομές, νησί που δέχεται 200.000 ξένους επισκέπτες πέντε μήνες τον χρόνο.
Αλλά και στην Αθήνα, στο διοικητικό κέντρο της χώρας, με πέντε εκατομμύρια τουρίστες, η ασφάλεια αποτελεί ζητούμενο. Όχι μόνο στις «δύσκολες» περιοχές. Όταν 200 μέτρα από την Ακρόπολη, σε ένα σημείο με χιλιάδες ξένους καθημερινά, επιχειρηματίες και κάτοικοι υπογραμμίζουν την ανάγκη αστυνόμευσης. Και όταν οι «μικροκλοπές» είχαν πρόσφατα την πιο τραγική κατάληξη, με τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου.
Ποιά είναι λοιπόν η εικόνα που μεγεθύνεται με τον φακό της εξωστρέφειας;
Αυτή που θέλεις να ξεχάσεις διαβάζοντας τα tweet της ΕΥΔΑΠ, που ως ένας wannabe ΕΟΤ ή Marketing Greece ενίοτε σε ταξιδεύει:
“Λίγο έμεινε μέχρι η #Αθήνα να γεμίσει και πάλι. Γέμισε το παγούρι σου με δροσιστικό #νερό, γίνε τουρίστας στα σοκάκια της και απόλαυσε τις κρυφές της γωνιές σαν να είσαι στο νησί!
“Ο μήνας τελειώνει, ο Αύγουστος είναι στον ορίζοντα και το καλοκαίρι είναι στα καλύτερα του. Είστε έτοιμοι να τα ξεχάσουμε όλα για λίγες ημέρες;
“Και τώρα που πιάσαμε για τα καλά #Αύγουστο ήρθε η ώρα να απαντήσουμε στο μεγάλο ερώτημα: #Βουνό ή #Θάλασσα;