Το «On the Rocks» είναι η νέα, έβδομη ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία της Σοφία Κόπολα, με τη Ρασίντα Τζόουνς και τον Μπιλ Μάρεϊ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η Νέα Υόρκη πρωταγωνιστεί, επίσης, έτσι όπως ήταν πριν ξεσπάσει η πανδημία. Τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι του 2019, οι δρόμοι, τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα κόσμο, και σε κάθε σκηνή, οι Νεοϋρκέζοι αναπνέουν ο ένας στο πρόσωπο του άλλου.
Υπάρχει κάτι στην ταινία που θυμίζει φόρο τιμής σε έναν κόσμο που έχει εξαφανιστεί: «Ελπίζω ότι θα είναι διασκεδαστικό για τον κόσμο να βλέπει τη Λόρα (Ρασίντα) και τον Φέλιξ (Μάρεϊ) σε εστιατόρια και γύρω από την πόλη, όπως θυμόμαστε και αγαπάμε τη Νέα Υόρκη», είπε η Κόπολα στο Entertainment Weekly.
Η Ρασίντα Τζόουνς υποδύεται μια τριαντάρα συγγραφέα, μητέρα με μικρά παιδιά, που η ζωή της βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. «Την περίοδο των γυρισμάτων απέκτησα ένα παιδί και έχασα τη μαμά μου, ήμουν σε μια κατάσταση άμορφη συναισθηματικά», λέει η αμερικανίδα ηθοποιός στην Εμα Μπροκς σε μια συνέντευξη για τoν Guardian με αφορμή την ταινία, που εκτός από τις αίθουσες θα κυκλοφορήσει και στο Apple+.
Η αίσθηση του μετεωρισμού ανάμεσα σε δύο αντιφατικές συναισθηματικά καταστάσεις διαπερνά κάθε σκηνή, ενώ το σαρδόνιο ύφος του πατέρα της Φέλιξ – Μπιλ Μάρεϊ κάνει την ταινία πιο ανάλαφρη όπως και στην προηγούμενη συνεργασία του με την Κόπολα, «Χαμένοι στη μετάφραση».
Η Λόρα είναι παντρεμένη με έναν επιτυχημένο επιχειρηματία, που ταξιδεύει αρκετά με την όμορφη βοηθό του. Υποπτεύεται ότι έχουν σχέση και τον κατασκοπεύει μαζί με τον πατέρα της. Ο Φέλιξ είναι ένας χαριτωμένος playboy, που την τρελαίνει, γιατί βλέπει τους άντρες από τη δική του οπτική. Η ταινία έχει πολλή κουβέντα μεταξύ πατέρα – κόρης για τη ζωή, τους άντρες και τις γυναίκες, την ώρα που πίνουν μαρτίνι στη Νέα Υόρκη.
Τα συναισθήματα της Λόρα κινούνται σε μια κλίμακα μεταξύ απελπισίας, πανικού και απίστευτης αποδοκιμασίας που της προκαλεί ο πατέρας της. Πρόκειται για τη σύγκρουση δυο γενεών, αυτή είναι μία νεαρή γυναίκα κι εκείνος άνδρας μιας άλλης εποχής.
Η Ρασίντα με τον πατέρα της Κουίνσι Τζόουνς
«Αυτοί οι μεγάλοι μονόλογοι σχετικά με το γιατί οι άνδρες προσελκύονται από νεαρές γυναίκες… Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν με έναν τρόπο που μη σε σπρώχνει να θέλεις να κάνεις εμετό. Γι’ αυτό μόνο ο Μπιλ θα μπορούσε να το κάνει», λέει η Ρασίντα, η οποία γνωρίζει ακριβώς τι θα πει γοητευτικός μπαμπάς με υπερμεγέθη προσωπικότητα… Είναι κόρη του θρυλικού μουσικού Κουίνσι Τζόουνς και της ηθοποιού Πέγκι Λίπτον, η οποία πέθανε τον Μάιο του 2019. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε γεννηθεί ο γιος που απέκτησε με τον Εζρα Κένιγκ, τραγουδιστή του συγκροτήματος των Vampire Weekend.
Η Τζόουνς μεγάλωσε σε ένα φιλελεύθερο περιβάλλον, οι γονείς της δεν την πίεσαν σε θέματα σχολείου, καριέρας ή φίλων. Δεν την πίεσαν ποτέ για τίποτα. Ετσι πήγε στο Χάρβαρντ για να σπουδάσει φιλοσοφία και θρησκεία και ήθελε να γίνει δικηγόρος, μέχρι που μπήκε σε διάφορες θεατρικές φοιτητικές ομάδες και ανακάλυψε την αγάπη της για την υποκριτική.
Δεν «αγάπησε» όμως καθόλου το επάγγελμα του ηθοποιού, τόσο για τα κακά σενάρια όσο και γιατί έπρεπε να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο όχι στον ρόλο σου αλλά «στη φροντίδα να φτάσεις στο μέρος της audition χωρίς να ιδρώσει το πρόσωπό σου στο μετρό». Και περνάει πολύ καιρός «μέχρι να κάνεις κάτι όπως το να δουλέψεις με τη Σοφία ή να γράψεις κάτι για τον εαυτό σου ή να δουλέψεις με τον Ντέιβιντ Φίντσερ», λέει στον Guardian.
Η Ρασίντα Τζόουνς με τη μητέρα της Πέγκι Λίπτον
Το 2010 η Ρασίντα Τζόουνς έπαιξε στην ταινία του Φίντσερ για τον Ζάκερμπεργκ, «The Social Network», αλλά χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια μέχρι να εμφανιστεί στην κομεντί «Διαζευγμένοι φίλοι» («Celeste & Jesse forever»), το σενάριο της οποίας έγραψε η ίδια. «Το γράψιμο ήταν πάντα ένα καταφύγιο», λέει, ένας τρόπος για να ανακτήσει τον έλεγχο από μια βιομηχανία στην οποία οι νεαρές ηθοποιοί ελάχιστο λόγο έχουν για το πώς παρουσιάζονται.
Το 2017 η Τζόουνς μαζί με τον συνεργάτη της, σεναριογράφο Γουίλ ΜακΚόρμακ, συμμετείχαν στην ομάδα των σεναριογράφων του «Toy Story 4», αλλά εγκατέλειψαν το project πριν ολοκληρωθεί, κατηγορώντας την Pixar για την κουλτούρα της «που δεν επιτρέπει σε γυναίκες και έγχρωμους να έχουν ισότιμη δημιουργική φωνή».
Αν η ίδια έχει βρει τη φωνή της, λέει η Ρασίντα, το οφείλει στην αυτοεκτίμηση που απέκτησε χάρη στους γονείς της. Ηταν τυχερή. Πήρε ό,τι καλύτερο μπορούσε να της δώσει ο πατέρας της. Ο Κουίνσι Τζόουνς είχε παντρευτεί δύο φορές και είχε πέντε παιδιά πριν συναντήσει τη μητέρα της: «Ο πατέρας μου ήταν διαφορετικός γονιός με καθένα από τα παιδιά του. Η μεγαλύτερη αδελφή μου θα έλεγε ότι δεν τον έβλεπε ποτέ. Εχω αδέλφια που έμειναν στη Σουηδία με τη μαμά τους όταν χώρισε με τον μπαμπά μου και έρχονταν κάπου κάπου να μείνουν μαζί μας. Αλλά ο μπαμπάς μου ήταν συνεχώς κοντά μου και είμαι ευγνώμων. Ηταν απλή τύχη. Ετυχε να είναι σε εκείνο το μέρος εκείνη την περίοδο της ζωής του και συνέβη να γεννηθώ εγώ. Νομίζω ότι με διαμόρφωσε», λέει.