Αν ένας μεγάλος μετεωρίτης απειλήσει ποτέ τη Γη, μάλλον θα αποτρέψουμε τον Αρμαγεδδώνα και θα επιζήσουμε, λένε δύο επιστήμονες, ερευνητές Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (Σάντα Μπάρμπαρα). Η απάντηση στο ερώτημα της ζωής ή του θανάτου μας είναι τελικά ζωή, από τεχνικής απόψεως μιλώντας, αφού θα καταφέρουμε να εξουδετερώσουμε το απειλητικό ουράνιο σώμα και αυτό δεν θα μας πλακώσει όπως συνέβη στην ταινία «Μην κοιτάτε ψηλά» («Don’t Look Up») του Netflix. Οι Φίλιπ Λούμπιν και Αλεξ Κόεν μάς διαβεβαιώνουν ότι όντως θα γλιτώσουμε, μέσω μίας σχετικής εργασίας τους που μόλις δημοσιεύτηκε στη βάση δεδομένων Arxiv. Και δέκα χιλιόμετρα πλάτος να έχει ο αστεροειδής, θα τον δαμάσουμε! Μόνο με το Τέξας να μη μοιάζει…
Η εργασία των 15 σελίδων ξεκινά με τη στάθμιση της απειλής που συνιστά ένας αστεροειδής πλάτους 10 χιλιομέτρων και αποφαίνεται ότι η πρόσκρουσή του στην επιφάνεια της Γης θα είχε αποτελέσματα ανάλογα με την πρόσκρουση εκείνου που πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια εξαφάνισε τους δεινοσαύρους. Αλλά και μόνο η είσοδος τέτοιου ουρανίου σώματος στην ατμόσφαιρα της Γης θα μπορούσε, σε ένα ακραίο σενάριο, να οδηγήσει σε αδιανόητη αύξηση της ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας, μέχρι και τους 300 βαθμούς Κελσίου, οπότε… καταλαβαίνετε. Το θέμα παρουσίασε ο Guardian.
Η πλέον κατάλληλη αντιμετώπιση τέτοιου εισβολέα θα γίνει με τη μέθοδο της «κονιορτοποίησης» του διά της «εγχύσεως πυρηνικών πυροκροτητών» εντός του: αυτοί θα τον διαλύσουν σε μικρά κομμάτια που θα καούν στην ατμόσφαιρα. Τα ραδιενεργά θραύσματά του που θα πέσουν στη Γη δεν θα είναι και πολύ μεγάλο πρόβλημα, λέει η μελέτη. «Σε οποιοδήποτε ρεαλιστικό σενάριο υπαρξιακής απειλής, πιθανώς η λογική θα επικρατούσε» γράφουν οι Φυσικοί, μάλλον αντλώντας έμπνευση από την ταινία του 1979 «Meteor» όπου Αμερικανοί (Σον Κόνερι) και Σοβιετικοί (Νάταλι Γουντ) συνεργάζονται για να σώσουν τον πλανήτη.
Η μελέτη εξέτασε και την επιλογή που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία του 1999 «Armageddon» όπου εργάτες εξέδρας άντλησης πετρελαίου (Μπρους Γουίλις και Μπεν Αφλεκ) ανέλαβαν δράση για λογαριασμό της NASA: τρύπησαν έναν μετεωρίτη μεγέθους… Τέξας και πυροδότησαν πυρηνική βόμβα με σκοπό να τον σπάσουν σε κομμάτια. Οι δύο Φυσικοί λένε ότι αυτό δεν είναι πειστικό σενάριο: η διάσπαση στο μισό ενός τεραστίου μεγέθους μετεωρίτη θα απαιτούσε περίπου 10 εκατομμύρια γιγατόνους TNT, που ισοδυναμούν με περισσότερο από ένα εκατομμύριο φορές την ενέργεια ολόκληρου του πυρηνικού οπλοστασίου της Γης!
Αρα; Σε περίπτωση που αποτύχουν οι προσπάθειες εκτροπής ή καταστροφής του εισβολέα, η μελέτη προτείνει υποβρύχιες ή υπόγειες αποθήκες ως τελευταία γραμμή άμυνας: «Η υποβρύχια ή υπόγεια ζωή θα ήταν σοφή στρατηγική, βασισμένη στην πολιτική άμυνα, ώστε να διασφαλιστεί κάποια επιβίωση του ανθρώπου και άλλων ειδών».
Η εργασία των δύο καταλήγει με μία αισιόδοξη νότα: «Η αποτροπή της υπαρξιακής απειλής ενός μεγάλου αστεροειδούς είναι ακριβώς στο όριο των τεχνολογικών μας δυνατοτήτων». Και ο Θεός βοηθός…