Οι πρόσφατες συμβουλές που δίνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σχετικά με την έκθεση των παιδιών προσχολικής ηλικίας στην οθόνη υπολογιστή ή τηλεόρασης, είναι σαφείς: καμία απολύτως επαφή αν το παιδί είναι κάτω του ενός έτους και όχι περισσότερο από μία ώρα, μεταξύ 2 – 4 ετών. Οι αμερικανοί παιδίατροι, κάπως πιο πραγματιστές, καθώς ξέρουν ότι δυστυχώς, η τηλεόραση ή ένα τάμπλετ που παίζει παιδικές σειρές λειτουργεί πολύ συχνά σαν μία πολύ αποτελεσματική «νταντά», θεωρούν ότι από τον 18ο μήνα ζωής, το παιδί μπορεί να έρχεται ελεγχόμενα σε επαφή με μία οθόνη, με την προϋπόθεση, ότι η οθόνη αυτή θα μεταδίδει προγράμματα «υψηλής ποιότητας».
Σε αυτό το σημείο, οι γονείς αναφωνούν με απορία: «Ποια ακριβώς είναι αυτά τα προγράμματα;». Η «Πέπα το γουρουνάκι» φαίνεται ότι κρατά τα σκήπτρα της βασίλισσας της ποιοτικής παιδικής ζώνης, όχι απαραιτήτως επειδή είναι ό,τι πιο καταπληκτικό έχει δημιουργεί από καταβολής κόσμου, αλλά επειδή, με κάποιον μαγικό τρόπο, είναι διεθνώς αποδεκτή, και επομένως, πολύ χρήσιμη.
Οπως αναφέρει σε ένα άκρως αυτοβιογραφικό της άρθρο η δημοσιογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian Εμα Μπρόουκς: «Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα έπρεπε να απαγορεύεται η έκθεση των παιδιών στις οθόνες. Ερχονται όμως στιγμές, που η οικογενειακή μου γαλήνη, εξαρτάται από την Πέπα».
Η ίδια, παραδέχεται με μπόλικο χιούμορ, ότι όταν προσπάθησε να συμμορφωθεί με την οδηγία των ειδικών για προγράμματα υψηλής ποιότητας, έβαλε στα παιδιά της να παρακολουθήσουν το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix «Ο πλανήτης μας», που ασχολείται με αληθινά, και όχι καρτουνίστικα ζώα και θίγει οικολογικά ζητήματα. «Λίγο αργότερα, βρέθηκα υπόλογη, καθώς έπρεπε να εξηγήσω σε ένα τετράχρονο γιατί πρέπει να πεθάνει ένα αγέρωχο λιοντάρι».
Αν λοιπόν μία μητέρα έχει δει, θέλοντας και μη, είκοσι φορές το ίδιο επεισόδιο με πρωταγωνίστρια την Πέπα επειδή είναι το αγαπημένο της κορούλας της, τότε σίγουρα, μπορεί να έχει μία άκρως εμπεριστατωμένη άποψη, χωρίς απαραίτητα να έχει πτυχίο παιδοψυχολόγου ή παιδιάτρου.
Αλλωστε, κακά τα ψέματα. Σε μία εποχή κατά την οποία οι ίδιοι οι γονείς είναι λίγο-πολύ εθισμένοι στην οθόνη του smartphone τους, μοιραία θα οδηγήσουν και τα παιδιά τους σε τέτοιου είδους συνήθειες. Η «νταντά»-οθόνη λύνει τα χέρια μιας μητέρας, καλώς ή κακώς, όταν εκείνη πρέπει να ετοιμάσει το φαγητό, ή όταν είναι πολύ κουρασμένη για να παίξει με το παιδί της.
Οταν λοιπόν οι ίδιοι οι γονείς καταφεύγουν στη λύση της «μαμάς οθόνης», καλό είναι τουλάχιστον, να ξέρουν τι ακριβώς βλέπει το παιδί τους. Κάπου εδώ λοιπόν, έρχεται η Πέπα και η παρέα της για να σώσει, ως… χοίρος βοηθείας, την οικογενειακή γαλήνη, προσφέροντας επεισόδια με διδακτικά μηνύματα. Το σημαντικό πάντως, είναι οι γονείς να τσεκάρουν συχνά πυκνά και οι ίδιοι την οθόνη, για δύο βασικούς λόγους.
Για να βεβαιωθούν ότι μεταξύ των επεισοδίων δεν παρεμβάλλονται ενοχλητικές και άσχετες διαφημίσεις, αλλά και για να ενημερώνονται και οι ίδιοι για τις περιπέτειες της θαυματουργής γουρουνίτσας.