Τώρα, μου ξέφυγε αυτό ή μήπως το είπα επίτηδες; «Φιλοσοφικά» ερωτήματα που παιδεύουν πολιτικούς όπως ο Τραμπ, ο Τζόνσον ή και ο Μακρόν, αλλά... κατόπιν εορτής | CreativeProtagon
Θέματα

Οταν οι πολιτικοί κάνουν (κρύο) χιούμορ…

Μικρό απάνθισμα από μεγάλες αστειότητες που λογαριάζονται για αστεία. Δράστες, πολιτικοί διεθνούς βεληνεκούς. Θύματα, όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Ενα μικρό αφιέρωμα του Politico
Protagon Team

Μίνι αφιέρωμα στα άνοστα αστεία –ο Θεός να τα κάνει και αστεία– των πολιτικών, από τον ιστότοπο Politico, δυστυχώς χωρίς αναφορές στην ημεδαπή παραγωγή. Αυτός χάνει, βέβαια, αλλά εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να θεωρήσουμε την παράλειψή του ασύγγνωστη, πρόκληση που αγγίζει τις… κόκκινες γραμμές της ανθελληνικής συνωμοσίας. Σε κάποια άλλη δημοσίευση ίσως αποκατασταθεί η τάξη.

Ο Μπόρις. Ο ιδιόρρυθμος πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον έκανε πλάκα, λέει, με τη φονική ίωση του κορονοϊού λέγοντας σε άλλους χαριτωμένους Τόρις ότι ο ισχύων «κανόνας των έξι» (ανθρώπων στις συναναστροφές) βοηθάει στο να αποφύγουμε τον συγχρωτισμό με τα πεθερικά μας την περίοδο των Χριστουγέννων. («Χο χο χο!» – ο Σάντα συγκατένευσε.)

Πλακατζήδες είναι όμως και οι πολίτες. Σε ένα υποψήφιο για κορονοϊκό κλείσιμο εστιατόριο του Λονδίνου ο θυρωρός στέκεται πολύ σοβαρός δίπλα στη σημαιοστολισμένη κούκλα του Μπόρις Τζόνσον (REUTERS / Peter Cziborra)

Θα μπορούσε να πει κάτι χειρότερο ο Μπόρις, ότι πεθερικά δεν θα υπάρχουν οσονούπω, ότι ο κορονοϊός θα φάει τους πάντες και τα πάντα: και τη χριστουγεννιάτικη πουτίγκα και τη φακή της Σαρακοστής και το αρνί του Πάσχα και τα παϊδάκια του Δεκαπενταύγουστου και την ελιά του ούζου ακόμη, ωστόσο τον συγκράτησε η ευγενής τουρκική καταγωγή του η οποία –είναι πασίγνωστο αυτό στη ζούγκλα– εξασφαλίζει απέχθεια στις γενοκτονίες.

Ο Ντόναλντ. Λίγο πριν από τα κόλλυβα έκοψε το καλαμπούρι και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έφτιαξε ένα τουίτ με παππούδες πάνω σε αμαξίδια –ενώ αυτός είναι… μπέμπης!– σε συνδυασμό με τον παραποιημένο λογότυπο της καμπάνιας του αντιπάλου του, Τζο Μπάιντεν. Το «Biden for President έγινε από τον Τραμπ «Biden for Resident», το οποίο μπορεί να αποδοθεί και σαν «Ο Μπάιντεν στο γηροκομείο». (Κατόπιν αυτού, ο μπέμπης προβιβάζεται στην Τρίτη Δημοτικού, εύγε του και καλή πρόοδο.)

Θα μπορούσε να σκαρφιστεί και του προέδρου ο νους κάτι χειρότερο, ας πούμε τον εαυτό του να εισάγεται στο γηροκομείο όμως να αποβάλλεται επειδή δεν τηρεί τα υγειονομικά μέτρα, τα πρωτόκολλα, κ.λπ., ωστόσο συγκρατήθηκε από τη δύναμη που ακόμη και οι λιγότερο δυνατοί άνθρωποι πάντα βρίσκουν όταν πρέπει να αποφύγουν πάση θυσία τον καθρέφτη τους.

Ο Μακρόν. Τα πράγματα σπάνια λειτουργούν καλά όταν οι πολιτικοί προσπαθούν να είναι αστείοι, λέει το Politico και θυμίζει μία γκάφα του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν το 2017 κατά την επίσκεψή του στην αφρικανική Μπουρκίνα Φάσο. Μόλις ο ομόλογός του εκατέλειψε το βάθρο της εκδήλωσης, ο Μακρόν είπε την εξής πατάτα: «Εφυγε για να επιδιορθώσει τον κλιματισμό». Ρατσιστικό; Κάποιοι έτσι το είδαν, αφού θυμήθηκαν τον Τεν Τεν, του επιδεξιότατου αλλά και… δεξιότατου βέλγου κομίστα Ερζέ.

Οι υπόλοιποι. Η άλλοτε «πολλά υποσχόμενη» για τους γερμανούς χριστιανοδημοκράτες Ανεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ δέχθηκε και αυτή το σκώμμα όταν λοιδόρησε από τηλοψίας την ιδέα των μοδάτων αποχωρητηρίων «ουδετέρου φύλου». Είχε πει ότι τέτοιοι καμπινέδες προορίζονται για «άνδρες που δεν μπορούν να αποφασίσουν εάν θέλουν να κατουρήσουν όρθιοι ή καθισμένοι». «Ομοφοβικό»; Κάποιοι το είδαν έτσι. Ωστόσο είναι ζήτημα απλώς αντίληψης (και όχι κοσμοαντίληψης) να περιλάβεις μία εκπεφρασμένη –και με θάρρος– θέση σε ένα κείμενο που αφορά μπούρδες και ανέκδοτα…

Δύο επιφανείς και «πεντάστεροι» ιταλοί πολιτικοί: ο Μπέπε Γκρίλο και ο υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο (EPA/RICCARDO ANTIMIANI)

Στην πολιτική, όμως, λέει το Politico, παίζουν μπάλα και εκείνοι που είναι εξ επαγγέλματος κωμικοί και υποτίθεται ότι από αστεία ξέρουν. Να, όπως ο Μπέπε Γκρίλο, για παράδειγμα. Ιδρυσε το κόμμα «Πέντε Αστέρια» στην Ιταλία. Τι κατάφερε; Εφτιαξε το μεγαλύτερο αστείο από καταβολής Ιταλικής Δημοκρατίας. Η συγκυβέρνηση των «πεντάστερων» τόσο με την ακροδεξιά Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι όσο και με το «δημοκρατικό τόξο» επιβεβαίωσε τις κωμικές καταβολές του κόμματος που υποτίθεται ότι ιδρύθηκε για να καλύψει ένα πολιτικό κενό, όμως τελικά έπεσε αυτό μέσα στην τρύπα.

Τέτοια γέλια, από βλακείες πολιτικών, συνήθως φέρνουν κλάματα για τον λαό. Ωστόσο το Politico υπόσχεται συνέχεια, και εμείς αναμένουμε.