Ολα ξεκίνησαν όταν η Φλόρενς Σουάνσον νίκησε σε ένα διαγωνισμό εξωτερικής διακόσμησης του αυτόνομου Google Car. Η 94χρονη σχεδίασε έναν κιθαρίστα και έτσι κέρδισε ως έπαθλο μισή ώρα συμβίωσης με ένα αυτόνομο όχημα της εταιρείας στους δρόμους του Ωστιν του Τέξας. Μετά την ολοκλήρωση του τεστ, η γηραιότερη επιβάτης ενός ρομποτικού μοντέλου της Google περιέγραψε με διθυραμβικά σχόλια τη σύντομη εμπειρία της.
Η Σουάνσον εντυπωσιάστηκε από τις φωνητικές λειτουργίες του αυτόνομου Lexus («δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μιλάει»), διαβεβαίωσε ότι ένιωθε όλη την ώρα απολύτως ασφαλής και δήλωσε ότι «δεν έχεις ζήσει πραγματικά, πριν ταξιδέψεις μία φορά μέσα σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο».
Οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις αποτυπώνουν τους νέους ορίζοντες που ανοίγονται για τους ηλικιωμένους από την εφαρμογή αυτόνομων τεχνολογιών στις μετακινήσεις μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Σουάνσον έχει παραδώσει το δίπλωμα οδήγησης εδώ και μία δεκαετία, περιορίζοντας έτσι αναγκαστικά την κινητικότητά της.
Η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα για την εξάπλωση του Google Car και των αντίστοιχων μοντέλων άλλων εταιρειών. Ερευνες έχουν δείξει ότι οι «Γκρίζοι Πάνθηρες» επιζητούν την ανεξαρτησία τους στις μετακινήσεις, παρά τα μειωμένα αντανακλαστικά
Τα αυτόνομα οχήματα δεν απαιτούν όμως κάποιες ειδικές γνώσεις ούτε διπλώματα για την οδήγησή τους, αν και θα πρέπει να υπερβούν οι ηλικιωμένοι το δισταγμό τους απέναντι σε οτιδήποτε δεν νιώθουν να το ελέγχουν απόλυτα. Η εμπειρία της Google με τη νικήτρια του διαγωνισμού της δεν αιφνιδίασε τους γκουρού των ρομποτικών οχημάτων. Η Ford βλέπει τη συγκεκριμένη τεχνολογία ως «έναν δρόμο στρατηγικής προσέγγισης ενός πληθυσμού που γερνά», ενώ η Toyota αναφέρει ως κίνητρο για την ανάπτυξη των αυτόνομων οχημάτων της τη συχνή εμπλοκή ηλικιωμένων οδηγών σε τροχαία ατυχήματα.
Η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί σίγουρα ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την εξάπλωση του Google Car και των αντίστοιχων μοντέλων άλλων εταιρειών. Περίπου 43 εκατομμύρια Αμερικάνοι είναι αυτή τη στιγμή άνω των 65 ετών και τα τέσσερα πέμπτα από αυτούς ζουν σε προάστια και σε περιοχές εκτός πόλης. Κάτι ανάλογο ισχύει και στις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη, στις οποίες μεγαλώνει συνέχεια το ποσοστό των πολιτών τρίτης ηλικίας.
Ερευνες έχουν δείξει ότι οι «Γκρίζοι Πάνθηρες» επιζητούν την ανεξαρτησία τους στις μετακινήσεις, παρά τα μειωμένα αντανακλαστικά και τους περιορισμούς λόγω ηλικίας στην όραση, στην ευλυγισία, στην ακοή κλπ. Οι διαδρομές στο σούπερ μάρκετ, στο γιατρό ή στο φαρμακείο, η επίσκεψη σε έναν φίλο και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες απαιτούν όμως στρατηγικό σχεδιασμό, ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει η λύση του Ι.Χ.. Γι’ αυτό και μεγαλώνει συνέχεια ο μέσος όρος ηλικίας των οδηγών, καθώς η παράδοση του διπλώματος γίνεται με βαριά καρδιά και ταυτίζεται συχνά με μια απομόνωση από τα κοινωνικά δρώμενα.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι θα επιβεβαιωθεί ο διευθυντής του «Εργαστηρίου Ηλικίας» του φημισμένου Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης Μ.Ι.Τ.. Ο Joseph Coughlin υποστήριξε χαρακτηριστικά ότι «για πρώτη φορά στην ιστορία θα ενσωματώσουν πρώτοι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι μια νέα τεχνολογία στον τρόπο ζωής τους». Συμπλήρωσε επίσης ότι «οι νέοι άνθρωποι θα κρατήσουν πιθανόν πρώτοι δύο Smartphones στα χέρια τους, όμως οι καταναλωτές άνω των 50 ετών θα είναι οι πρώτοι με Smart Cars».
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να λύσουν οι κατασκευαστές αυτόνομων οχημάτων ένα δύσκολο πρόβλημα. Οι νεότεροι εμπιστεύονται ευκολότερα τις καινούριες τεχνολογίες, αντίθετα οι πιο ώριμοι θέλουν να γνωρίζουν, πώς λειτουργούν και φοβούνται το άγνωστο. Γι’ αυτό και αντιμετωπίζουν με καχυποψία τις συσκευές, τις οποίες δεν είναι σε θέση να ελέγχουν πλήρως.
Υπάρχει πάντως χρόνος, καθώς υπολογίζεται ότι θα απαιτηθεί περίπου μία δεκαετία μέχρι να εισβάλλουν μαζικά στη ζωή μας τα ρομποτικά οχήματα. Μέχρι τότε θα αρκεστούμε στις ημιαυτόνομες τεχνολογίες, όπως είναι για παράδειγμα η οδήγηση χωρίς χρήση τιμονιού σε χαμηλές ταχύτητες stop and go και το αυτόματο παρκάρισμα με τηλεχειριστήριο.
Προς απογοήτευση βέβαια της ανυπόμονης κυρίας Σουάνσον!