Πριν από μερικά χρόνια -όχι και τόσα πολλά- ένας πιτσιρικάς έκανε τις πρώτες του βουτιές στα νερά πισίνας στην Πετρούπολη. Χωρίς ακόμα να ξέρει κολύμπι έπρεπε να βουτήξει ξανά και ξανά στο νερό προκειμένου να προσαρμοστεί και να αρχίσει να κολυμπά. Περίπου δέκα χρόνια μετά, ο ίδιος πιτσιρικάς θα κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στο Ντουμπάι, στα 100 μ. ύπτιο. Και η ιστορία του βρισκόταν μόλις στην αρχή της…
Ο Απόστολος Χρήστου είναι έλληνας πρωταθλητής της κολύμβησης, από τους πιο ελπιδοφόρους κολυμβητές της γενιάς του. Εχοντας κλείσει μόλις 22 χρόνια ζωής, έχει να παρουσιάσει μία σειρά από επιτεύγματα ενώ έχει βάλει πλώρη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020.
Μιλήσαμε μαζί του: «Ξεκίνησα την κολύμβηση προκειμένου να έχω μία ενασχόληση με τον αθλητισμό και για να μάθω να κολυμπάω. Στην αρχή η αλήθεια είναι ότι δεν μου άρεσε σαν άθλημα γιατί μου ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστώ στο νερό. Τα πρώτα χρόνια δεν πήγαινα στην πισίνα με μεγάλη ευχαρίστηση αλλά όσο περνούσε ο καιρός άρχισα να αγαπάω όλο και περισσότερο το άθλημα» μας είπε.
Για τον Απόστολο, όλα άλλαξαν σε ηλικία 15 ετών. «Τότε άρχισα να βλέπω ότι μπορώ να πετύχω πράγματα στο άθλημα» μας είπε. «Εκανα τρεις με τέσσερις προπονήσεις την εβδομάδα και είχα καλές επιδόσεις χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια». Και κάπως έτσι, οι προπονήσεις έγιναν καθημερινές.
Πώς είναι όμως η ζωή ενός εφήβου που αποφασίζει να ασχοληθεί σοβαρά με ένα τόσο απαιτητικό άθλημα; «Μέχρι τη Β’ Λυκείου συνδύαζα τις προπονήσεις με το διάβασμα και το σχολείο. Μετά κατάφερα να πάρω το “άνευ” [σ.σ. πρόσβαση σε πανεπιστήμιο χωρίς πανελλαδικές εξετάσεις] οπότε επικεντρώθηκα στις προπονήσεις μου».
Οσο για το πρόγραμμά του εκείνη την περίοδο: «Ξύπναγα ξημερώματα και έκανα προπόνηση στις 6 το πρωί. Μετά πήγαινα σχολείο και το απόγευμα είχα ξανά προπόνηση και γυμναστήριο…»
Στις τάξεις του Λυκείου λοιπόν ο Απόστολος Χρήστου είχε αφιερώσει την καθημερινότητά του στην κολύμβηση. Και φυσικά, δεν είναι μόνο οι πισίνες. Οι κολυμβητές έχουν ένα πολύ αυστηρό πρόγραμμα προπονήσεων, γυμναστικής, διατροφής και φυσικά… ξεκούρασης.
«Επρεπε να ξεκουράζομαι, να τρώω καλά και να κοιμάμαι νωρίς κάθε μέρα προκειμένου να βγαίνει το πρόγραμμα. Υπήρχε και η διασκέδαση, αλλά όλα περιορισμένα» μας είπε.
Στην ηλικία των 17 ετών οι επιδόσεις του τον έφεραν στην εθνική ομάδα οπότε ξεκίνησε και μία στήριξη από την ομοσπονδία της κολύμβησης. Και ενώ οι προσπάθειες του Απόστολου εντείνονταν, ήρθε και η πρόταση από τον ΟΠΑΠ να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα ΟΠΑΠ Champions που υποστηρίζει έντεκα αθλητές από διαφορετικά ατομικά και ομαδικά αθλήματα.
«Με προσέγγισαν από το συγκεκριμένο πρόγραμμα του ΟΠΑΠ και φυσικά δέχτηκα. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία που αναδεικνύει νέους αθλητές και την προσπάθειά τους. Μου παρέχει κάποιες υπηρεσίες που δεν θα μπορούσα να καλύψω μόνος μου ενώ οι άνθρωποι του προγράμματος με βοηθούν με την προβολή μου μέσω των κοινωνικών δικτύων. Η βοήθειά τους είναι χρήσιμη και απαραίτητη και παίζει καθοριστικό ρόλο τόσο στον καθημερινό μας αγώνα, όσο και στις επιτυχίες που θα φέρουμε» λέει.
Οι πρώτες διακρίσεις σε πανελλαδικό επίπεδο είχαν έρθει όταν ο Απόστολος ήταν 15 με 16 ετών. Στην ηλικία των 17 ετών ήρθαν και οι πρώτες διακρίσεις σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. «Δεν το έβλεπα επαγγελματικά, απλά είχα καταλάβει ότι είχα την δυνατότητα να πετύχω πράγματα και έβλεπα το πρώτα σημαντικά αποτελέσματα να έρχονται» εξομολογείται.
Υπήρχαν προβλήματα και ελλείψεις στην προσπάθειά του και στην ανοδική του πορεία;
«Η αλήθεια είναι πως χωρίς την στήριξη των γονιών μου τα πρώτα χρόνια δεν θα έφτανα μέχρι εδώ» μας λέει με ειλικρίνεια. «Κάλυπταν κάθε μου ανάγκη για τις μετακινήσεις, τις προπονήσεις μου, την διατροφή μου. Ουσιαστικά έκαναν μια “επένδυση” με εμένα. Ευτυχώς, και οι πισίνες που κολυμπούσα δεν έκλειναν λόγο κρύου όπως κλείνουν αρκετές στην Ελλάδα…».
O Απόστολος συμμετείχε, σε ηλικία 20 ετών, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. «Ηταν ένα όνειρο ζωής για μένα» μας λέει. «Μπορώ να πω ότι ήμουν πολύ χαρούμενος κατά τη διάρκεια των αγώνων αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πού ήμουν και όλος αυτός ο ενθουσιασμός μού δημιούργησε ένα άγχος και δεν είχα την απόδοση που θα ήθελα».
Ο νεαρός κολυμβητής βρίσκεται τη μία στιγμή σε ένα αεροπλάνο και την άλλη μέσα σε μία πισίνα να αγωνίζεται για κάποια διάκριση. Δίνει συνεχώς αγώνες ενώ φαίνεται πως έχει στο μυαλό του δύο μεγάλες διοργανώσεις. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που θα γίνει τον ερχόμενο Ιούλιο στην Κορέα, ενώ φυσικά ο μεγάλος στόχος είναι η επίτευξη του ορίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020.
Εκεί, αν τα καταφέρει, ο Απόστολος θα τεθεί αντιμέτωπος ίσως με τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Το 2016 στο Ρίο ήταν ένας 20χρονος γεμάτος ενθουσιασμό αλλά και το άγχος της πρώτης φοράς. Στο Τόκιο θα έχει μία σπουδαία ευκαιρία να κάνει γνωστό το όνομά του σε κάθε γωνιά του κόσμου.
σσ: Πέραν του ΟΠΑΠ, που τόσο τον στηρίζει, ο νεαρός κολυμβητής θέλησε ακόμα να ευχαριστήσει τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό Charity4sports αλλά και το κατάστημα συμπληρωμάτων διατροφής Fitnessmarket στο Περιστέρι που τον βοηθούν στον καθημερινό του αγώνα.