Το ποσό ζαλίζει. Είναι 265 εκατ. στερλίνες (300 εκατ. ευρώ) που αν τις βάζαμε σε χαρτονομίσματα των 50 στερλινών, θα έφτιαχναν… πολυκατοικία.
Αποδέκτης αυτού του πακέτου, η Ντενίζ Κόουτς, η γυναίκα που ίδρυσε και διευθύνει την Bet365, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στο χώρο του ηλεκτρονικού στοιχήματος.
Για μια εταιρεία με τζίρο αρκετά δισεκατομμύρια στερλίνες -και καθαρά κέρδη 680 εκατ. (770 εκατ. ευρώ) το 2017- το ποσό φαίνεται μάλλον λογικό, αλλά είναι αναλογικά πολύ μεγαλύτερο από τα κέρδη διευθυντών σε κολοσσούς της παγκόσμιας οικονομίας.
Τα χρήματα που έλαβε πέρυσι την φέρνουν στην πρώτη θέση στην άτυπη λίστα των πολύ καλά αμειβόμενων διευθυντικών στελεχών. Είναι τρεις φορές περισσότερα από τα 80 εκατ. (90 εκατ. ευρώ) που κερδίζει ο Τιμ Κουκ, το αφεντικό της Apple και 25 φορές περισσότερα από το αφεντικό της BP.
Η Bet365, που σήμερα έχει 4.000 εργαζομένους, έχει μια θρυλική ιστορία στον κλάδο.
Ο 80χρονος σήμερα πατέρας της Κόουτς, γιος εργάτη σε ορυχείο, ξεκίνησε από μια τοπική αλυσίδα γραφείων στοιχημάτων. Ήταν όμως η κόρη του Ντενίζ που αντιλήφθηκε την αξία του Διαδικτύου και το πώς θα μπορούσε να γίνει χρυσωρυχείο για την εταιρεία. Όπως και έγινε.
Κατάφερε η Bet365 να αφήσει πίσω της μεγάλους ανταγωνιστές όπως η Ladbrokes και η William Hill, καθώς την ώρα που αυτοί αγόραζαν τα ηλεκτρονικά συστήματα για το διαδικτυακό στοίχημα, η εταιρεία της Κόουτς τα είχε ήδη σε χρήση.
Χάρη στο έξυπνο μάρκετινγκ, η Bet365 δεν έμεινε μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά επεκτάθηκε σε στοιχήματα κάθε είδους, από τα σπορ στην πολιτική, και από τη Βρετανία στην Ευρώπη, βάζοντας πλώρη και για τις ΗΠΑ.
Παραμένει όμως μια εταιρεία που κρατά τις δραστηριότητές της μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα των μέσων ενημέρωσης.
Ένα από τα ζητήματα που δεν σχολιάζει είναι η υπέρογκη αμοιβή της Κόουτς. Το ότι η Bet365 είναι πρακτικά οικογενειακή επιχείρηση βοηθά στο να ξεπεραστούν κάποιες αντιρρήσεις για το θηριώδες ποσό.
Η είδηση για τα κέρδη της Κόουτς (220 εκατ. μισθός και 45 εκατ. από το μέρισμα) προκαλεί κάποια αμηχανία. Από τη μία πλευρά είναι το παράδειγμα μιας γυναίκας που διευθύνει με επιτυχία μια πολύ μεγάλη εταιρεία – είναι εξάλλου γνωστό πόσο οι γυναίκες δυσκολεύονται να διαπεράσουν τη «γυάλινη οροφή» των ανώτατων κλιμακίων στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Ωστόσο, στις εποχές μας, το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στις αποδοχές του εργαζόμενου σε σχέση με τον διευθυντή είναι πηγή ανησυχίας για τις ανισότητες παρά θαυμασμού για την επιτυχία του ηγετικού στελέχους.