Να ζήσεις την ιστορία σου.
Ο Μοριάς υπήρξε η καρδιά της Ελληνικής Επανάστασης. Αυτή ήταν η αρχική ιδέα, η αφορμή, για το Ιδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου για να συμμετέχει στις δράσεις για τον εορτασμό των 200 ετών της.
Για τον πρόεδρό του Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλο και επικεφαλής της ΤΕΜΕΣ Α.Ε., φορέα ανάπτυξης και λειτουργίας της Costa Navarino, ήταν και η αφορμή για μια πρωτοβουλία που πατά στο παρελθόν του 1821, για να θυμίσει το «μαζί» τού τότε και να επαναφέρει το «μαζί» τού τώρα.
Και μέσα από το «μαζί» να καλέσει τους Ελληνες που ζουν στη χώρα ή εκτός να ταξιδέψουν φέτος στον Μοριά. Για να ζήσουν την ιστορία τους.
Με ένα βίντεο πέντε λεπτών γεμίζεις από συγκίνηση, φουσκώνεις από περηφάνια και ξεχειλίζεις από επιθυμία: να ζήσεις – μαζί – την ιστορία που γιορτάζει 200 χρόνια.
Να ζήσεις τον Μοριά.
Ενα βίντεο συγκέντρωσε τις προσπάθειες μιας πρωτοβουλίας που δουλεύτηκε για πάνω από εννέα μήνες.
Ο προορισμός έχει όνομα. Εχει ταυτότητα. Εχει ιστορία. Και έχει αξία.
«Το κάλεσμα στο Μοριά αναφέρεται σε όλους τους Ελληνες που σήμερα θέλουν να διατηρήσουν αυτήν την ταυτότητα», είπε ο κ. Κωνσταντακόπουλος στη διάρκεια της παρουσίασης.
Και πώς «κουμπώνει» η ιστορία; «Ο Μοριάς είναι ένα δείγμα όλων των πραγμάτων», είπε ο καθηγητής Ιστορίας Θάνος Βερέμης, σχολιάζοντας το πάθος για την Επανάσταση, «το ωραιότερο δείγμα του κόσμου σε φύση συγκεντρωμένη σε ένα μικρό μέρος και μια δειγματοληψία της ελληνικής ιστορίας».
Αντί η ιστορία του τόπου να κείτεται αμήχανα δίπλα στους κατοίκους και τους επισκέπτες, αυτή ζωντανεύει. Και γίνεται σημείο αναφοράς. Αφορμή για να γνωρίσεις ξανά τον τόπο. Και το εαυτό σου.
Και αφορμή για να «δέσεις» πόλεις, χωριά, νομούς, τοπικούς άρχοντες, επιμελητήρια, το Πανεπιστήμιο τους Δήμους και την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Πάνω από 70 φορείς. Και εν τέλει, τους ανθρώπους και τις δουλειές τους κάτω από το κοινό τους παρελθόν. Αλλά και μπροστά σε έναν κοινό στόχο. Ο οποίος θα τους κάνει να αισθανθούν «ψηλότεροι» και σημαντικοί. Και θα τους εμπνεύσει να τον ακολουθήσουν για να μυήσουν και τους επισκέπτες σε όλα όσα έχουν αξία, από το παρελθόν έως το σήμερα.
Είκοσι μία θεματικές διαδρομές τριών, πέντε και επτά ημερών έχουν διαμορφωθεί ως προτάσεις για τον επισκέπτη. Και άλλες δράσεις συμπληρώνουν το παζλ του «Μοριάς 21», οι οποίες εμπλουτίζονται από τέσσερις άξονες – ιστορία, φύση, τέχνη και γεύση – και υποστηρίζονται από την τεχνολογία.
Ετσι θα γνωρίσεις τον Μοριά, ο οποίος σε καλεί να ζήσεις την ιστορία του. Με σύνθημα «Κι εγώ στο Μοριά» (https://www.morias21.com, #kEgoStoMoria), σε καλεί να αναζητήσεις τις ιστορικές αναφορές των διαδρομών του. Να απολαύσεις τη φύση του και να γευτείς τα πιάτα που αναβιώνουν 200 χρόνια μετά, από τον σεφ Λευτέρη Λαζάρου. Χρησιμοποιώντας τα υλικά και τις συνταγές του τότε για την παρασκευή τους στο σήμερα και δημιουργώντας 12 βίντεο μαγειρικής για την εκπαίδευση των εστιατορίων που επιθυμούν να συμμετέχουν.
Γιατί έτσι προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία του τόπου που φέρει αξίες και ουσία. Μεράκι και αγάπη. Και τιμά όσους αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο ίδιο χώμα, 200 χρόνια πριν.
Ολα αυτά καλώς καταλήγουν στην οικονομία. Στην ανάπτυξη των περιοχών. Στη λειτουργία και στην κερδοφορία των επιχειρήσεων. Με σεβασμό στην ταυτότητα, στο περιβάλλον, στις αξίες, στους ανθρώπους. Με διδάγματα, με όραμα και με έμπνευση γι’ αυτό που θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε τα επόμενα χρόνια. Το παρελθόν γίνεται αφετηρία.
Ανάμεσα στις επιχειρήσεις και η Costa Navarino. Μια επένδυση, τουριστική, που αποτέλεσε και την υλοποίηση του οράματος του Καπετάν Βασίλη για την πατρίδα του, τη Μεσσηνία.
Και ξανά γεμίζεις από συγκίνηση, φουσκώνεις από περηφάνια και ξεχειλίζεις από επιθυμία για να επισκεφθείς την Πελοπόννησο.
Και μετά θυμώνεις. Για τα «λίγα» και «μικρά» που έχουν γίνει κατά καιρούς στη χώρα, με πολύ περισσότερα χρήματα. Τα οποία δεν κατάφεραν να σε συγκινήσουν και να επιθυμήσεις κάτι το ίδιο, παρότι το «πούλησαν» με όμορφες εικόνες και τόνισαν πόσο προσιτό είναι σε κάθε βαλάντιο.
Πόσα λίγα και μικρά.
Παρά το μεγάλο απόθεμα κάθε τόπου, ο οποίος απλόχερα προσφέρει την ιστορία του, τη φύση, τον γαστρονομικό του πλούτο και την παράδοσή του.
Αρκεί αυτά που προσφέρει «απλόχερα» να μην τα θεωρήσεις δεδομένα και αναλώσιμα.
Αρκεί να τα αντιληφθείς και να τα εκτιμήσεις.
Και να θέλεις να τα ζήσεις. Για να καλέσεις και τους άλλους να το κάνουν.
Υ.Γ. Μια πολιτιστική υποψηφιότητα που «ενηλικιώθηκε» περιμένοντας
Μιλώντας για την αξία του τόπου και την ιστορία ως αφετηρία και σημείο αναφοράς στην ταυτότητά του: το 2003 υποβλήθηκε αίτημα για την ένταξη του αρχαιολογικού χώρου της Νικόπολης στον κατάλογο των Παγκοσμίως Προστατευόμενων Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς, από τον Ομιλο για την UNESCO Πρέβεζας σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO. Η Νικόπολη είναι η μεγαλύτερη σε έκταση αρχαία πόλη της Ελλάδας. Δεκαοκτώ χρόνια εκκρεμεί η ολοκλήρωση του φακέλου υποψηφιότητας από το υπουργείο Πολιτισμού. Τον Ιούνιο του 2020, 16 σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στην Πρέβεζα, σε σχετικό τους υπόμνημα προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ζήτησαν την συνδρομή και παρέμβασή του, ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες.
Πόσο πιο κατάλληλη εξέλιξη και οδηγός θα ήταν για έναν τόπο που πρόσφατα βγήκε από την αφάνεια και εύκολα μπορεί να παρασυρθεί από «ευκολίες»;