«Κύριε, από πόσα ορυκτά φτιάχνουν το κινητό μου;»

Οι σχολικές εκπαιδευτικές εκδρομές αυξάνονται σχεδόν κατά κανόνα όταν ο ήλιος πάνω από την χώρα θυμίζει κάτι από καλοκαίρι. Οι μαθητές δυσκολεύονται να κρατήσουν το μυαλό τους εντός της τάξης και έτσι οργανώνονται αρκετές εξορμήσεις σε μουσεία και εκπαιδευτικούς χώρους.

Ετσι, την τελευταία Πέμπτη του Απρίλη, το Μουσείο Γουλανδρή στην ηλιόλουστη Κηφισιά, έσφυζε από ζωή. Μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου από τέσσερα σχολεία, έκαναν την σχετική φασαρία εντός της κατάμεστης αίθουσας του Μουσείου. Η Ημερίδα με θέμα «Εξορυκτική δραστηριότητα και κοινωνία, παράδειγμα μετεξέλιξης για τον 21^ο αιώνα» που οργάνωσε ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) θα ξεκινούσε σε λίγα λεπτά.

«Είμαστε έτοιμοι για μία ιστορική ανασκόπηση από την Νεολιθική εποχή ως σήμερα» ξεκίνησε ο γενικός διευθυντής του ΣΜΕ, Χρήστος Καβαλόπουλος, κερδίζοντας γρήγορα την προσοχή των παιδιών. «Θα δούμε τι ρόλο έχουν παίξει τα ορυκτά στον πολιτισμό και πώς έγινε η αξιοποίηση τους ανά τα έτη μέχρι και σήμερα», εξήγησε, κάνοντας μία μικρή περίληψη του τι θα ακολουθήσει.

«Η χώρα μας είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός περλίτη στον κόσμο, ο μεγαλύτερος παραγωγός βωξίτη στην Ευρώπη και από τους μεγαλύτερους παραγωγούς λιγνίτη στον κόσμο» επεσήμανε στη δική του παρέμβαση ο πρόεδρος του ΣΜΕ Αθανάσιος Κεφάλας. Ο κ Κεφάλας συνέχισε λέγοντας ότι «η αξιοποίηση των ορυκτών είναι μία αναγκαιότητα και ότι αυτά συνδέονται με την καθημερινότητά μας, Η εξορυκτική δραστηριότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη  με την κοινωνία και το περιβάλλον ακολουθώντας δε και αξιοποιώντας τις εξελίξεις της τεχνολογίας (αυτοματοποίηση, ρομποτική κτλ.) θα γίνει πιο αποτελεσματική  θα προστατεύει τον ανθρώπινο παράγοντα και το περιβάλλον κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Οι τοποθετήσεις – ομιλίες δεν κράτησαν πολύ και γρήγορα ξεκίνησαν οι προβολές του οπτικοακουστικού υλικού.

Η αλήθεια είναι ότι φαντάζει πολύ δύσκολο να κερδίσεις για αρκετή ώρα την προσοχή παιδιών Γυμνασίου και Λυκείου ειδικά όταν πρέπει να τους μιλήσεις για ένα θέμα όπως αυτό των μετάλλων και των ορυκτών. Ετσι, καθώς η ώρα περνούσε, κάποια παιδιά είπαν να στρέψουν το βλέμμα στα κινητά τους. Ισως εκείνη την στιγμή, η οθόνη του smartphone φάνταζε πιο ενδιαφέρουσα από τα μέταλλα. Λίγο μετά, τα παιδιά έμαθαν ότι αυτή η τόσο ενδιαφέρουσα συσκευή που κρατούσαν στα χέρια τους φτιάχτηκε σε μεγάλο ποσοστό από μία σειρά «βαρετών» μετάλλων.

Η Δήμητρα έκανε με διαφορά τις περισσότερες ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της Ημερίδας. Μαθήτρια της Β΄Λυκείου θα ήθελε να περάσει στην Ιατρική, όμως έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον για τις πληροφορίες που πήρε μελετώντας το οπτικοακουστικό υλικό της έκθεσης . «Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ότι τα αποθέματα του λιγνίτη μας επαρκούν για περίπου 45 χρόνια» μας είπε.

Δίπλα στην νεαρή, βρισκόταν ο Λουκάς, επίσης μαθητής της Β΄Λυκείου. «Σε εμένα έκανε περισσότερο εντύπωση η διαδικασία εξόρυξης των ορυκτών και το πώς τα επεξεργαζόμαστε για να μας είναι χρήσιμα» μας είπε. «Επίσης, μου άρεσε πολύ το τελευταίο βίντεο που ουσιαστικά έδειχνε πώς θα ήταν η ζωή του ανθρώπου χωρίς τα μέταλλα και γενικά τα ορυκτά». Η Δήμητρα συμφώνησε. «Χωρίς τα μέταλλα, δεν θα υπήρχε τίποτα» μας είπε.

Τα δύο παιδιά είχαν δίκιο. Το βίντεο που προβλήθηκε στο τέλος της παρουσίασης και είχε τίτλο «Αποδόμηση» έδειχνε με τον καλύτερο τρόπο τον καθοριστικό ρόλο που παίζουν τα ορυκτά στην στην καθημερινότητα μας…

«Στόχος μας ήταν με εύληπτο τρόπο και χωρίς περιττές παρουσιάσεις, να δώσουμε το στίγμα σε σχέση με τα ορυκτά, την εκμετάλλευσή τους, την αξιοποίησή τους, την ιστορία τους και την σημασία τους στον πολιτισμό» μας είπε ο κ. Καβαλόπουλος λίγο μετά το τέλος της Ημερίδας. «Θέλαμε να δώσουμε και μια προοπτική σχετικά με το αύριο: τις νέες τεχνολογίες, την ρομποτική, τους αυτοματισμούς, τα συστήματα παρακολούθησης» συμπλήρωσε.

«Τα παιδιά είχαν θετική ανταπόκριση παρά το γεγονός ότι το πρόγραμμα ήταν αρκετά πυκνό, με πολλές πληροφορίες» σχολίασε ο συνομιλητής μας. Διευκρινίζοντας ότι σκοπός της Ημερίδας δεν ήταν φυσικά να γίνουν όλα τα παιδιά μεταλλειολόγοι. «Θέλαμε να τους δώσουμε ένα έναυσμα να ασχοληθούν με το αντικείμενο», μας είπε.

Σε ό,τι αφορά την Δήμητρα, τον Λουκά αλλά και αρκετά άλλα παιδιά, αυτό το έναυσμα σίγουρα δόθηκε. Εξάλλου, εκτός από τις χρήσιμες αναλύσεις, τα οικονομικά δεδομένα και τα ιστορικά στοιχεία, υπάρχει και το απλό, αυτό που βλέπει το μάτι. Γιατί, όπως μας είπαν η Δήμητρα και ο Λουκάς, «τα πετρώματα έχουν τόσο ιδιαίτερα και όμορφα χρώματα που σε ελκύουν να τα γνωρίσεις και να τα εξερευνήσεις».