Λίγα πράγματα στη ζωή προσφέρουν τόσο μεγάλη ευχαρίστηση μια ζεστή ημέρα, και βασικά τις καυτές νύχτες του καλοκαιριού, όσο ένα ποτήρι παγωμένο κρασί. Ενώ, όμως, η δροσιά του εν λόγω ποτηριού δεν θα έπρεπε να αμφισβητείται, είναι γνωστό ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Εχετε ζητήσει ποτέ παγάκια για το κρασί σας; Αν ναι, λοιπόν, είναι πιθανό να έχετε εισπράξει βλέμματα απελπισίας, απαξιωτικά, υπεροπτικά, συγκαταβατικά έστω, τύπου «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς· οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι». Βέβαια κουβεντιάζοντάς το, θα δείτε ότι τα επιχειρήματα των «οινοφρουρών» είναι σοβαρά. Σε αντίθεση με το ουίσκι, ο πάγος δεν καθιστά τη γεύση του κρασιού πιο περίπλοκη, απλά το νερώνει αργά και σταθερά μέχρι που τελικά τα αρώματά του εξαφανίζονται.
Ασε που βλέποντάς σας να το νερώνετε μπορεί να προσβληθεί ο οικοδεσπότης, ο οποίος, προφανώς, ασχολήθηκε αρκετά μέχρι να βρει το συγκεκριμένο κρασί με νότες από άνθη εσπεριδοειδών στη μύτη και στο στόμα, που ταιριάζει τόσο πολύ με τη μακαρονάδα του ψαρά και το φαγκρί στη σχάρα. Το χειρότερο απ’ όλα πάντως είναι ότι στους γαλλοτραφείς φίλους σας, κάτι τέτοιο θα φανεί «αμερικανιά». Και άδικο δεν θα έχουν. Ομως, από την δική τους πλευρά και οι Αμερικανοί, άνθρωποι πρακτικοί που δεν κολλάνε, άδικο δεν έχουν.
«Πολλοί κανόνες για το κρασί είναι βλακώδεις», δήλωσε πρόσφατα η δημοσιογράφος γεύσης του Quartzy (και οπαδός του πάγου στο κρασί, όπως κι εγώ – το δηλώνω με θάρρος). Και η αλήθεια είναι ότι ένα δίκιο το έχει. Εάν, για παράδειγμα, σε κάποιον αρέσει το πολύ δροσερό κρασί, ενώ επίσης απολαμβάνει τον ήχο που κάνουν τα παγάκια μέσα στο ποτήρι του, γιατί θα πρέπει να στερηθεί αυτή την ευχαρίστηση επιτρέποντας στους σκληροπυρηνικούς της εθιμοτυπίας να επιβάλλουν κανόνες τους;
Οχι δεν αξίζει, πόσο μάλλον στη ζεστή χώρα μας, όπου μέχρι να έρθει το μπουκάλι στο τραπέζι, έχει χάσει τη θερμοκρασία των 8-10 βαθμών, την οποία προβλέπει το σωστό σερβίρισμά του. Και μέχρι να καταναλωθεί είναι, πλέον, σε «θερμοκρασία δωματίου», η οποία, εννοείται, ότι στους 30 και τους 35 βαθμούς υπό σκιάν, καμία σχέση δεν έχει με την θερμοκρασία της κάβας του γαλλικού chateau, την οποία υπονοεί ο συγκεκριμένος κανόνας.
Στο σημείο αυτό και πριν πάμε παρακάτω, σας υπενθυμίζω ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνουμε γύρους ευχαρίστησης. Μόλις, λοιπόν, ξεπεραστούν τα πρέπει (που μπορεί να είναι και πρέπει ακαμψίας) και αρχίζετε να απολαμβάνετε το κρασί σας με παγάκια (ακόμα και το κόκκινο μπορεί να δροσιστεί μια καυτή μέρα, σας διαβεβαιώ), θα παρατηρήσετε ότι πλην της δροσιάς, η συγκεκριμένη συνήθεια έχει και άλλα πλεονεκτήματα.
Πρώτο και καλύτερο: οι μεγάλες καλοκαιρινές οινοποσίες –με τα λευκά και τα ροζέ να ρέουν από τη δύση του ηλίου και μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες- είναι πολύ ανθυγιεινές αν ο οργανισμός μας δεν ενυδατώνεται τακτικά ενώ πίνουμε. Ένα ποτήρι κρασί με μπόλικα παγάκια, λοιπόν, είναι πραγματικά αναζωογονητικό όση ώρα ιδρώνει κανείς ένα καυτό καλοκαιρινό βράδι σε μια δεξίωση γάμου πλάι σε μια πισίνα ή σε μια εξωτική αμμουδιά. Εξάλλου, αν «κινδυνεύετε» να πιείτε πολύ, αραιώνοντας το κρασί σας γλυτώνετε θερμίδες, πράγμα πολύ σημαντικό επίσης.
Εντωμεταξύ, όσο κι αν sommeliers και bartenders, φωνάζουν ότι είναι «ό,τι πιο ανόητο μπορεί να ζητήσει ένας πελάτης», διαβάζω στο Decanter, ότι σε εστιατόρια μεσογειακών χωρών, σε βεράντες και αυλές, έχει ήδη γίνει μόδα να σερβίρουν λευκά και ροζέ κρασιά μαζί με πάγο.
Βεβαίως υπάρχουν και οι (πλαστικοί) κύβοι-παγάκια που δεν λιώνουν και άρα δεν νερώνουν το ποτό, όμως προσωπικά τους αρνούμαι, όσο κι αν είναι ιδέα μου ότι αλλοιώνουν επίσης τη γεύση του κρασιού. Είναι θέμα αισθητικής και περιβαλλοντικό και μην το υποτιμάτε. Στο σπίτι μου προτιμώ να φτιάχνω παγάκια με το κρασί που περίσσεψε.
Την πιο ωραία λύση, πάντως, την είδα στην αυλή του «Αίφνης» -ένα μικρό κομψό εστιατόριο στην Αργυρούπολη-, όπου η Φωφή Καστανάκη μάς έφερε μαζί με το κρασί και ένα μπολ γεμάτο παγωμένες ρόγες σταφυλιού!
Σας δίνω στα γρήγορα τη συνταγή: πλένετε και στεγνώνετε τις ρόγες, τις απλώνετε σε ένα δίσκο για να μην κολλήσουν μεταξύ τους και τις βάζετε στην κατάψυξη. Όταν παγώσουν τις μεταφέρετε σε ένα δοχείο ή σε σακουλάκι τροφίμων και τις διατηρείτε στην κατάψυξη μέχρι να τις σερβίρετε.
Κατεψυγμένες ρόγες σταφυλιού συνιστά και ο Master of Wine Πίτερ Ρίτσαρντς, ο οποίος σε σχετική ερώτηση του Decanter δήλωσε «Η άποψη μου είναι: Kάνε ό, τι θέλεις με το κρασί σου εφ’ όσον σε κάνει ευτυχισμένο! Γιατί τελικά γι΄αυτό είναι το κρασί. Αλλά θα πρέπει να ξέρεις ότι αν βάλεις πάγο, θα λιώσει και θα αραιώσει το κρασί οπότε δεν θα είναι τόσο απολαυστικό. Εκτός κι αν πίνεις πάρα πολύ γρήγορα»…
Σαμπάνια on the rocks και spritzer
Μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε ότι η σαμπάνια θα σερβιριζόταν κάποια μέρα με παγάκια; Συμβαίνει τώρα. Σας φαίνεται ιεροσυλία; Ναι, είναι, ακόμη και εγώ η λάτρης-του-κρασιού-on-the-rocks ανατριχιάζω. Οσο και αν κάποιοι κάπου χαμογελούν ειρωνικά, είναι πλέον γεγονός ότι η εθιμοτυπία του κρασιού έχει αρχίσει να χαλαρώνει τους αυστηρούς κανόνες και τα πρέπει της.
Προσέξτε, όμως: δεν εννοούμε ότι μπορεί να πιει κανείς μια πολύτιμη Dom Pérignon σαν να είναι ουίσκι. Η σαμπάνια on the rocks δεν είναι ένας καινούργιος τρόπος για να σερβίρεις ένα παλιό ποτό, αλλά ένα καινούργιο αφρώδες που δημιουργήθηκε για να πίνεται με πάγο. Ο οίκος Moet and Chandon έκανε το πρώτο πείραμα το 2011 με την LVMH’s Moët Ice Imperial και φαίνεται ότι ήταν τόσο πετυχημένο που πέντε χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε επίσης μια ροζέ εκδοχή της.
Το παράδειγμά της, εξάλλου, ακολούθησαν και άλλες εταιρείες σαμπάνιας, προσέκο και άλλων αφρωδών. Η Veuve Clicquot, μάλιστα, το πήγε ακόμα παραπέρα προτείνοντας κοκτέιλ σαμπάνιας με βάση την Rich Rosé της, σερβιρισμένα με μπόλικα παγάκια και ανανά, λάιμ ή μια ροδέλα αγγούρι, ακόμη και μια ιδέα τσάι Earl Grey.
Αν θέλετε πάντως να κάνετε φέτος το καλοκαίρι την ανατροπή, ξεχάστε τα βαριά κοκτέιλ και προτιμήστε spritzer, τα πιο απολαυστικά ποτά του καλοκαιριού. Είναι δροσιστικά, έχουν λίγες θερμίδες, λίγο αλκοόλ και πολλές φυσαλίδες.
Στο Quartzy βρήκα την τέλεια συνταγή: Γεμίστε, χωρίς δισταγμό, ένα ποτήρι με παγάκια. Ρίξτε από πάνω κατά το ένα τρίτο, ροζέ ή λευκό κρασί, προσθέστε μια φέτα λεμόνι και γεμίστε τα υπόλοιπα δύο τρίτα του ποτηριού με ανθρακούχο νερό, σόδα απλή, με άρωμα λεμονιού ή γκρέιπφρουτ. Αυτό είναι όλο. Αν θέλετε, μπορείτε να ρίξετε και μερικές σταγόνες bitters, Campari, Aperol ή το αγαπημένο σας λικέρ, όμως δεν είναι απαραίτητο.
Ποτήρι; Προσωπικά προτιμώ τα ψηλά κολονάτα ποτήρια, αυτά που στα μπαρ χρησιμοποιούν για να σερβίρουν το Aperol Spritz, αλλά επίσης ταιριάζει οποιοδήποτε μεγάλο ποτήρι με όγκο χορταστικό. Οσο για το κρασί, δεν χρειάζεται να είναι ακριβό, και οπωσδήποτε όχι βαρελάτο. Διαλέξτε, ροζέ ή λευκό με ευχάριστα αρώματα και κάντε τα πειράματά σας