Η οδός Προξένου Κορομηλά έχει λειτουργήσει για τη Θεσσαλονίκη άλλοτε σαν το Σόχο της κι άλλοτε σαν το Κολωνάκι της. Ένας στενός δρόμος μήκους 500 μέτρων, έχει φιλοξενήσει από το Banal και τον Ηρακλή Δούκα με το εκπληκτικό drag queen show του μέχρι τη Balenciaga, την Burberry και τη Louis Vuitton. Αυτές τις τελευταίες η Προξένου Κορομηλά τις κήδεψε μία-μία τα τελευταία χρόνια και θα άξιζε τον κόπο ένα αφιέρωμα στο δρόμο αυτό. Ωστόσο, το θέμα μας σήμερα δεν είναι η πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της Προξένου Κορομηλά στην οποία, πλέον, βρίσκουμε από πανάκριβα (Tod’s και Ermenegildo Zegna) έως πολύ προσιτά μαγαζιά, αλλά η Δημοκρατία του Πόντου.
Κανείς από εμάς που περνάμε σχεδόν καθημερινά από την Προξένου Κορομηλά δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η ονομασία «Republique du Pont» του καταστήματος που άνοιξε πέρυσι τέτοια εποχή δεν σήμαινε «Δημοκρατία της Γέφυρας». Χρειάστηκε να γίνουν επίσημα εγκαίνια, να κλείσει ο δρόμος από ανθρώπους που χόρευαν ποντιακά, να βγει σχετικό δημοσίευμα στο efxinospontos.gr για να μάθουμε ότι «Republique du Pont»σημαίνει «Δημοκρατία του Πόντου».
Η έμπνευση του ονόματος ήρθε στον ιδιοκτήτη, Γεώργιο Μαρτασίδη, ως εξής, όπως είπε ο ίδιος στο efxinospontos.gr: «Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια βρήκα έναν χάρτη σε δημοπρασία, αφού μου αρέσει αυτό το αντικείμενο που έγραφε πάνω Δημοκρατία του Πόντου (République du Pont) στη γαλλική γλώσσα. Ήταν ο χάρτης που όριζε τα σύνορα της προτεινόμενης Δημοκρατίας του Πόντου στη Διάσκεψη του Παρισιού και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη στο Α’ Παμποντιακό Συνέδριο του 1918 στη Μασσαλία της Γαλλίας».
Στις 22 Ιανουαρίου 1918, σε μεγάλη αίθουσα ενός ξενοδοχείου της Μασσαλίας, ο μεγαλέμπορος από την Κερασούντα Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης συγκάλεσε Παμποντιακό Συνέδριο, με θέμα την ανεξαρτησία του Πόντου. Έστειλε μάλιστα σε διάφορα μέρη του κόσμου όπου ζούσαν Ελληνοπόντιοι μήνυμα με το οποίο τους ζητούσε να αγωνιστούν για τον σκοπό αυτόν. «Πολίτες του Πόντου εγερθείτε! Υπομνήσατε εις τα φιλελεύθερα Έθνη τα ύψιστα δικαιώματά σας εις την ζωήν και την ανεξαρτησίαν», ήταν το μήνυμα του Κωνσταντινίδη. Σύμφωνα με το pontos-news.gr, «Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1856 και πατέρας του ήταν ο Γεώργιος (Καπετάν Γιώργης πασάς), ισόβιος δήμαρχος Κερασούντας. Όταν τον Οκτώβριο του 1917 κηρύχθηκε η Ρωσική Επανάσταση και εκδόθηκε το περίφημο διάγγελμα του Λένιν περί συνάψεως ειρήνης “άνευ προσαρτήσεων και αποζημιώσεων”, πρόβαλε αμέσως ο κίνδυνος της επαναφοράς του Πόντου υπό τον τουρκικό ζυγό, μετά την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων». Το σχέδιο δεν προχώρησε, ακολούθησε η δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας και όσοι επέζησαν διασκορπίστηκαν στην προσφυγιά.
Η οικογένεια του Γιώργου Μαρτασίδη βρέθηκε στην Τιφλίδα και ο ίδιος ήρθε ως ομογενής στη Θεσσαλονίκη στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Επέστρεψε στη Ρωσία, ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του και σήμερα, ο πολιτικός μηχανικός, είναι ιδιοκτήτης γκαλερί στη Μόσχα και των καταστημάτων «Republique du Pont».
Τα ρούχα κατασκευάζονται στην Ιταλία και μπουτίκ υπάρχουν στη Μόσχα, το Γελεντζίκ, τo Φόρτε ντέι Μάρμι, τη Θεσσαλονίκη ενώ μέχρι πριν από λίγες ημέρες υπήρχε και στη Γλυφάδα. Ωστόσο, το σημείο δεν ήταν καλό και ο ιδιοκτήτης πήρε την απόφαση να κλείσει εκείνο της Αθήνας και να δυναμώσει το κατάστημα της Θεσσαλονίκης.
Λογικό είναι: στο κάτω κάτω η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι το μέρος στο οποίο έζησε ο κ. Μαρτασίδης. Επίσης, το «Republique du Pont» απέχει 20 μέτρα από το πολυτελές ξενοδοχείο Daios, όπου διαμένουν πολλοί ευκατάστατοι Βαλκάνιοι και Ρώσοι όταν επισκέπτονται την πόλη. Αυτοί αποτελούν την κυρίως μαγιά της πελατείας το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα στηρίζεται κυρίως σε ομογενείς από την άλλοτε Σοβιετική Ένωση που ζουν στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Μαρτασίδης, ως «George Martas» υπογράφει κι ο ίδιος κάποια από τα ρούχα του, πολλά εκ των οποίων (όπως και παπούτσια) είναι χειροποίητα.
Το Daios φιλοξένησε την οικογένεια Μαρτασίδη, όπως και τους καλεσμένους τους για τα επίσημα εγκαίνια του «Republique du Pont». Ανάμεσά τους, δίμετρες καλλονές και μοντέλα που παρουσίασαν τα ρούχα του καταστήματος και χόρευαν στο δρόμο τικ και κότσαρι, υπό τους ήχους των οργάνων των Πόντιων μουσικών και του Πόντιου τραγουδιστή. «Σε τέτοια εποχή πώς μπορούσα να μην είμαι παρών στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη; Θέλω να υπάρχει ένα κατάστημα με την ονομασία Δημοκρατία του Πόντου. Αυτό μου αρκεί. Σημασία για μένα έχει το όνομα, όχι το χρήμα», είπε ο ιδιοκτήτης στο efxinospontos.gr.
Συζητούσαμε μ’ ένα φίλο κι αναρωτιόμασταν εάν θα μας φαινόταν περίεργο ένα κατάστημα «Republic of Alaska» ή ένα «China Republic». Γιατί φοράμε κιμονό με έθνικ μοτίβα, καουμπόικες μπότες και ολλανδικά τσόκαρα; Θα μπορούσαμε να λανσάρουμε στα ντεφιλέ του κόσμου όλου τα παραδοσιακά κρητικά ρούχα; Θα μπορούσε να γίνει ο Πόντος μόδα;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα αλλάζουν κι ότι δύσκολα θα βρούμε πιο τρανή απόδειξη γι αυτό απ’ το γεγονός ότι πλέον, στην Προξένου Κορομηλά, εκεί που άλλοτε έστεκαν η Louis Vuitton και η Balenciaga, τώρα στέκει το «Republique du Pont».