Η επιρρεπής στην υπαινικτική παρήχηση σχολή του Χόλιγουντ μπορεί να υπερηφανεύεται ότι η μπογιά της περνάει στον κόσμο, σε κάποιον κόσμο έστω: ο συμπαθής δόκτωρ Hannibal που τελικά ήταν κτήνος cannibal εξελήφθη σαν ανθρωποφάγος και στην κανονική ζωή, εκεί όπου δεν κυκλοφορούσε ο ψεύτικος ήρωας του σινεμά αλλά ο ηθοποιός που είχε αναλάβει την ενσάρκωση του ψυχοπαθούς στη μεγάλη οθόνη.
Δυνατό το υπόγειο μήνυμα, αδύναμος ο ανθρώπινος νους: η Μάρθα Στιούαρτ πίστεψε ότι ο άριστος καλλιτέχνης είχε μπει… βαθιά στο πετσί του ρόλου του και τον απέπεμψε από φίλο (ή εραστή) – τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται η ίδια. Μάλλον έφταιγε ότι η Στιούαρτ, 80 ετών σήμερα, ήταν διάσημη παρουσιάστρια γαστρονομικών προγραμμάτων την εποχή της «Σιωπής των αμνών» και ερμήνευσε με το λεξικό του χασάπη τους καλλιτεχνικούς όρους «πετσί του ρόλου» και «ενσάρκωση του ήρωα» (οι οποίοι –αλίμονο– αναγκαστικώς εμπεριέχουν και το κρέας).
Η Repubblica περιέγραψε την είδηση διανθίζοντάς τη με κλασικές σκηνές από την ταινία και από το σίκουελ όπου ο Χόπκινς βάσει σεναρίου καταβρόχθισε ανθρώπινο ήπαρ και ανθρώπινο μυαλό. Αυτά, όπως έλεγαν κάποτε και τα μικρότερα παιδιά των λαϊκών κινηματογράφων, «ήταν στα ψέματα», δηλαδή κόλπα του σινεμά και τίποτε περισσότερο.
Η σχέση Στιούαρτ-Χόπκινς ήταν «υποτιθέμενη» έγραψε το ιταλικό Μέσο. Ο 84χρονος σήμερα βρετανός ηθοποιός είχε πάρει το Οσκαρ το 1992 για τον ρόλο του κανιβάλου και είχε θαυμαστεί από τους σινεφίλ, ωστόσο η Στιούαρτ δεν μπορούσε να περάσει μαζί του λεπτό, ιδίως στο εστιατόριο, επειδή τον είχε ταυτίσει με τον δόκτορα Λέκτερ. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1990, η επιτυχημένη γκουρμέ μαγείρισσα είχε πάρει διαζύγιο από τον σύζυγό της. Δεν είναι ξεκάθαρο πότε ακριβώς γνώρισε τον ηθοποιό, αλλά στη σχέση τους είχε αναφερθεί η ίδια σε ένα σόου παλαιότερα, χωρίς όμως να πει λεπτομέρειες εκτός από ένα αόριστο «πήγαμε για δείπνο» και κάποιο εξίσου θολό «το κορίτσι πρέπει να αγαπιέται αλλά να μην το ανακοινώνει ποτέ».
Μήπως αυτός είναι ο άλλος;
Είχε δηλώσει τότε η Στιούαρτ: «Δίναμε ραντεβού για κάποιο διάστημα, όμως αποφάσισα να σταματήσω τα πάντα. Οταν ήμουν μαζί του δεν μπορούσα να μη σκέφτομαι τον Χάνιμπαλ Λέκτερ». Μάλιστα είχε στήσει ολόκληρο σκηνικό στο μυαλό της: «Εχω ένα μεγάλο και απομονωμένο σπίτι στο Μέιν, στη μέση του δάσους. Δεν μπορούσα καν να φανταστώ να φέρω τον Αντονι Χόπκινς εκεί. Ποτέ δεν μπόρεσα να το κάνω. Το μόνο που μου ερχόταν στο μυαλό ήταν η μορφή του όσο έτρωγε, στην ταινία…».
Οι Ιταλοί –τι να πουν;– έγραψαν ότι «εξ όσων είναι γνωστά, ο Χόπκινς ουδέποτε έφαγε ανθρώπινο κρέας στην πραγματική ζωή του, μάλιστα δεν σοκαρίστηκε και πολύ από τον συγκεκριμένο αξέχαστο ρόλο που υποδύθηκε, σε αντίθεση με πολλούς άλλους αστέρες του Χόλιγουντ που πνίγονται από την ίδια τους τη βαθιά ερμηνεία» και πέφτουν θύματα της τέχνης τους…
Ετσι ανέφεραν ρόλους που κατάπιαν στην κανονική ζωή τους ηθοποιούς, άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο, για κάμποσο ή για περιορισμένο καιρό, ταλαντούχους κιόλας: τον Τζόνι Ντεπ του «Fear and Loathing in Las Vegas», την Κέιτ Γουίνσλετ του «The Reader», τον Εντριαν Μπρόντι του «Πιανίστα», κ.ά. «Κανένας απ’ όλους αυτούς δεν ήταν ο sir Αντονι Χόπκινς». Ασφαλώς, ούτε λόγος να γίνεται.
Η Repubblica έκλεισε το σημείωμά της με την πληροφορία ότι «από το 2003 ο Χόπκνις είναι παντρεμένος με την τρίτη σύζυγό του», αλλά και με την απορία «πότε, λοιπόν, επρόκειτο να αρχίσει η σχέση με τη Στιούαρτ;» Και κατέληξε με ένα έμμεσο πλην σαφέστατο σχόλιο: «Εκείνη δεν έδωσε ποτέ λεπτομέρειες. Ενώ εκείνος δεν σχολίασε ποτέ τίποτα».