Ποτέ δεν ρώτησαν τις γυναίκες πώς αισθάνονται για το σεξ. Οι ερευνητές, αναζητώντας στατιστικά “πρότυπα”, έθεταν όλες τις λάθος ερωτήσεις για όλους τους λάθος λόγους, καταλήγοντας όλοι πολύ συχνά να λένε στις γυναίκες πώς πρέπει να αισθάνονται, αντί να τις ρωτάνε πώς πραγματικά αισθάνονται. Η γυναικεία σεξουαλικότητα γινόταν κατανοητή ως απάντηση στην ανδρική σεξουαλικότητα. Ελάχιστες φορές έχει αναγνωριστεί ότι η γυναικεία σεξουαλικότητα ενδέχεται να έχει μια δική της, σύνθετη φύση, που δεν είναι απλώς το λογικό αντίστοιχο αυτού που εκλαμβάνουμε ως ανδρική σεξουαλικότητα».
Αυτά έγραφε τον Φεβρουάριο του 1976 η Σιρ Χάιτ (Shere Hite) την εισαγωγή του «The Hite Report: A Nationwide Study of Female Sexuality», ενός βιβλίου που συνέβαλε ίσως περισσότερο από κάθε άλλο στη χειραφέτηση της γυναικείας σεξουαλικότητας από τις θεωρήσεις των ανδρών «ειδικών» επί του θέματος, πουλώντας από τότε που εκδόθηκε έως σήμερα περισσότερα από 50 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Με βάση τις απόψεις και τις εμπειρίες 3.500 γυναικών, η Χάιτ έθεσε εν αμφιβόλω πολλές από τις ανδρικές απόψεις για το σεξ, αποκαλύπτοντας στις σελίδες του βιβλίου της ότι πολλές γυναίκες δεν διεγείρονταν επαρκώς από τη συμβατική συνουσία ούτως ώστε να φτάσουν σε οργασμό και ενθαρρύνοντας τον γυναικείο πληθυσμό να πάρει στα χέρια του τον έλεγχο της σεξουαλικής ζωής του.
«Δήλωνα ότι η διείσδυση δεν προσέφερε τίποτα στις γυναίκες και κάποιοι άνθρωποι ενοχλήθηκαν υπερβολικά. Εκείνη την περίοδο ήμουν η μοναδική φεμινίστρια σεξολόγος. Αποπειράθηκα να διευρύνω την έννοια της σεξουαλικής δραστηριότητας έως τον γυναικείο οργασμό και αυνανισμό», είχε αναφέρει κατά το παρελθόν μιλώντας στον Guardian.
Την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου, η πρωτοπόρος φεμινίστρια σεξολόγος εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 77 ετών, στο σπίτι της στο Βόρειο Λονδίνο.
Πλέον το όνομά της, όπως και το έργο της, ενδεχομένως να είναι άγνωστο στις μάζες, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του 1970 η πρόθεσή της να διερευνήσει τη γυναικεία σεξουαλικότητα και να αποκαλύψει τα μυστικά της, προς όφελος των ίδιων των γυναικών, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, μεταξύ των ανδρών φυσικά.
Καταρχάς, πολλοί ήταν εκείνοι που επέκριναν τη μεθοδολογία της, κατηγορώντας τη για μονομέρεια και μεροληψία. Κάποιοι υποστήριζαν ότι μισεί τους άνδρες, δεξιές συντηρητικές χριστιανικές οργανώσεις ισχυρίζονταν ότι συνέβαλε στη διάλυση των αμερικανικών οικογενειών, ενώ στο στόχαστρό του την έθεσε και το «Playboy» (για το οποίο η Σιρ Χάιτ είχε ποζάρει κάποτε γυμνόστηθη) μετονομάζοντας το «Hite Report» σε «Hate Report» (Εκθεση του Μίσους).
Εξίσου έντονες αντιδράσεις προκάλεσαν και τα επόμενα βιβλία της για την ανδρική σεξουαλικότητα και για τη συναισθηματική διάσταση των σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Κάποια στιγμή, μερικές από τις πιο επιφανείς φεμινίστριες της εποχής, μεταξύ των οποίων και η Γκλόρια Στάινεμ, επικεφαλής του φεμινιστικού κινήματος στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του 1960, παρενέβησαν δημόσια υπέρ της αλλά εκείνη αποφάσισε τελικά να εγκαταλείψει την Αμερική και να βρεθεί στην Ευρώπη, ενώ το 1995 αποκήρυξε και την αμερικανική υπηκοότητα, επιλέγοντας να ζήσει αρχικά στη Γερμανία και μετά στη Βρετανία.
Ποιο ήταν, όμως, το υποτιθέμενο «έγκλημά» της; Οτι υποστήριζε πως «πάρα πολλοί άνδρες φαίνεται ότι εξακολουθούν να πιστεύουν, αφελώς και εγωκεντρικά πως ό,τι είναι ευχάριστο για εκείνους είναι αυτομάτως ευχάριστο και για τις γυναίκες». Αλλά και το γεγονός ότι, μέσω των ερευνών της, συμπέρανε πως για τη σεξουαλική ικανοποίηση των γυναικών δεν είναι απαραίτητη η παραδοσιακή συνουσία, και κατ΄επέκτασιν οι άνδρες.
«Η Εκθεση Χάιτ συνέβαλε στην αφύπνιση της σεξουαλικότητας όλων των γυναικών που προσποιούνταν ότι έφταναν σε οργασμό κατά τη διάρκεια της συνουσίας ενώ θεωρείται επίσης ότι προώθησε την υπόθεση της χειραφέτησης των γυναικών που εξελισσόταν ήδη με γρήγορους ρυθμούς», αναφέρει σε κείμενό της η Κάθριν Σίλι των New York Times.
Παρότι σήμερα τα συμπεράσματά της θεωρούνται δεδομένα, εκείνη την περίοδο ήταν συνταρακτικά και είχαν ως συνέπεια να σημειωθεί «μια επανάσταση στην κρεβατοκάμαρα» όπως είχε τότε αποφανθεί το φιλελεύθερο φεμινιστικό περιοδικό Ms που ίδρυσαν η Γκλόρια Στάινεμ μαζί με την αφροαμερικανίδα ακτιβίστρια Ντόροθι Πίτμαν Χιουζ το 1971.
Εφερε επανάσταση γιατί για πρώτη φορά οι γυναίκες μπορούσαν να επικαλεστούν μια επιστημονική έρευνα ούτως ώστε να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη σεξουαλική ικανοποίηση σύμφωνα όχι με τα πρότυπα των ανδρών αλλά τις δικές τους ανάγκες και επιθυμίες.
Σύμφωνα με τη φεμινίστρια συγγραφέα Τζούλι Μπίντελ μέσω του καινοτόμου έργου της η Σιρ Χάιτ «έθεσε για πρώτη φορά τη σεξουαλική ευχαρίστηση των γυναικών στο προσκήνιο. Εξετάζοντας το ζήτημα από πολλές πλευρές αυτή ξεκίνησε την πραγματική σεξουαλική επανάσταση υπέρ των γυναικών», επισήμανε στον Guardian.
Γιατί κατά τη δεκαετία του 1960 οι γυναίκες μπορεί να κέρδισαν το δικαίωμα να έρχονται σε σεξουαλική επαφή με όποιον και όποτε το επιθυμούν, όπως ακριβώς και οι άντρες, αλλά δεν κατάφεραν να αλλάξουν την άκρως ανδροκεντρική δυναμική των σαρκικών σχέσεων, με τους άνδρες να συνεχίζουν να έχουν τον πρώτο λόγο στο κρεβάτι. Εως την έκδοση του «Hite Report» το οποίο προσέφερε στις γυναίκες μια εξαιρετική ευκαιρία να διεκδικήσουν και εκείνες το δικαίωμα στη σεξουαλική ευχαρίστηση.
Οσον αφορά τη στροφή της Χάιτ προς τον φεμινισμό και την αφοσίωσή της στην υπόθεση της σεξουαλικής χειραφέτηση των γυναικών, προέκυψε τυχαία.
Για να μπορέσει να καλύψει τα δίδακτρα που όφειλε να καταβάλει ως διδακτορική ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την αιθέρια ομορφιά της, εργαζόμενη ως μοντέλο. Σε μια διαφήμιση για τις περίφημες ιταλικές γραφομηχανές Olivetti κλήθηκε να ποζάρει μπροστά από τη γραφομηχανή της «με τα πόδια της σαγηνευτικά σταυρωμένα και τα κόκκινα χείλη της προκλητικά σουφρωμένα», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι λονδρέζικοι Times, δίχως, ωστόσο, να γνωρίζει πως στην επεξηγηματική λεζάντα που θα συνόδευε τη φωτογραφία της θα αναφερόταν πως «η γραφομηχανή είναι τόσο έξυπνη, οπότε δεν χρειάζεται να είναι και αυτή».
Αηδιασμένη με το άκρως σεξιστικό υπόβαθρο της διαφήμισης αποφάσισε να συμμετάσχει στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας της Εθνικής Οργάνωσης Γυναικών των ΗΠΑ έξω από την έδρα της Olivetti στη Νέα Υόρκη. Και κάπως έτσι άρχισε να πηγαίνει και στις συνελεύσεις της φεμινιστικής οργάνωσης.
Μια φορά η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από το θέμα της σεξουαλικής ικανοποίησης των γυναικών και κάπως τέθηκε το ερώτημα κατά πόσον όλες οι γυναίκες καταφέρνουν να φτάσουν σε οργασμό. Η σιγή που επικράτησε ώθησε κάποια να ζητήσει από την Σιρ Χάιτ να εξετάσει το ζήτημα διεξοδικά.
Από εκεί άρχισε η αναζήτηση που κατέληξε στο «Hite Report».