Κάποιοι θεωρούν ότι τα αυτοκίνητα είναι, απλώς, τα μέσα που μας μεταφέρουν από το σημείο Α στο σημείο Β, για να μη βρεχόμαστε, να μην κουραζόμαστε, να πηγαίνουμε τα παιδιά στις δραστηριότητές τους, για να κουβαλούν τις αποσκευές μας. Υπάρχουν πολλοί, επίσης, οι οποίοι τα χαρακτηρίζουν -τελικώς, απαξιωτικά- και ως «εργαλεία», σαν να αναφέρονται σε κάποιο τρυπάνι, αρκεί να κάθονται στο κάθισμα του οδηγού, να βάζουν «μπροστά» -όπως λένε- και, πολύ βασικό, «να μη σπάνε και να μη χαλάνε».
Εμείς, έχουμε εκ διαμέτρου μια άλλη άποψη, μια άλλη κοσμοθεωρία…
Δεν φρονούμε ότι είναι μηχανές με λαμαρίνες και τέσσερις ρόδες, δεν είναι ψυγεία, δεν είναι πλυντήρια, δεν είναι κατσαβίδια. Το αυτοκίνητο -και όλα όσα αυτό πρεσβεύει- αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις ελευθερίας και βιομηχανικής ανάπτυξης, είναι και θα παραμείνει ένα κομψοτέχνημα το οποίο μπορεί να παράγει συναισθήματα, να απελευθερώνει τις αισθήσεις, να θρονιάζεται στο θυμικό σου, να γεννά αναμνήσεις. Είναι δείγμα του πολιτισμού και της ανθρώπινης εξέλιξης, σηματοδοτεί την ελευθερία, τα όνειρά μας και, ενίοτε, τις ονειρώξεις μας.
Ολα τα παραπάνω δεν τα νιώθουμε μόνο εμείς. Ευτυχώς… Αυτές τις σκέψεις τις έχουν πολλοί, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν οδηγούν, απλώς, ένα αυτοκίνητο, αλλά ζουν και αναπνέουν με τον ήχο του κινητήρα τους, η ματιά τους χάνεται σε καμπύλες ή μίνιμαλ γραμμές μιας σιλουέτας που έχει σμιλέψει μια αυτοκινητοβιομηχανία.
Τριακόσιες και πλέον, λοιπόν, σελίδες γεμάτες αισθητική και άποψη, ξορκίζοντας το ανούσιο και ρηχό σκρολάρισμα.
Φορέστε ζώνες, ξεκινάμε. Καλή μας διαδρομή…
