Πριν από περίπου επτά μήνες και κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού, οι γιατροί αγωνίστηκαν να αντιμετωπίσουν μία νόσο που σύντομα θα ευθυνόταν για τον θάνατο ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Υπήρξε όμως μία ευτυχής συγκυρία, που λέγεται άνοιξη.
Είναι η εποχή που καθαρίζουμε από όλες τις ιώσεις του χειμώνα. Ετσι, η γρίπη, που είναι και η πιο ισχυρή, είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Οι κλίνες από τις Εντατικές στα νοσοκομεία είχαν αδειάσει και τα συστήματα υγείας των χωρών της Ευρώπης μπορούσαν να αντιμετωπίσουν καλύτερα τους ασθενείς με Covid-19.
Τώρα, όμως, το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού έρχεται να αθροιστεί ή να συγκρουστεί με την εποχική γρίπη. Και αν πει κάποιος ότι γνωρίζει τι ακριβώς θα συμβεί, τότε είναι αναξιόπιστος.
Δύο ιοί βαρέων βαρών πρόκειται σύντομα να έρθουν αντιμέτωποι ή να συνεργαστούν και κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση.
Εξάλλου ο κορονοϊός της Covid-19 είναι τόσο απρόβλεπτος και ιδιαίτερος, που δεν τον κατέστειλε ούτε το «βαρύ» ελληνικό καλοκαίρι. Αποδείχθηκε ότι είναι ο πρώτος ιός στην Ιστορία που δεν έχει εποχικότητα.
Τα παιδιά υπερμεταδίδουν τη γρίπη
Η γρίπη από την πλευρά της είναι μία ετήσια, καλά μελετημένη επιδημία, που παρά τα εμβόλια και τα αποτελεσματικά φάρμακα, κοστίζει κάθε χειμερινή περίοδο τη ζωή σε αρκετούς ανθρώπους. Στην Ελλάδα πεθαίνουν ετησίως από γρίπη περίπου 150 άτομα. Και αυτό είναι το καλό σενάριο, με το καλό της πρόσωπο…
Το κακό σενάριο είναι να υπάρξει ένα νέο στέλεχος του φονικού ιού της γρίπης, που ούτε ο οργανισμός μας θα μπορεί να το αναγνωρίσει για να δημιουργήσει εξουδετερωτικά αντισώματα, ούτε και τα υπάρχοντα εμβόλια θα είναι ενημερωμένα με το κατάλληλο κοκτέιλ. Το σενάριο αυτό το έχουμε δει τέσσερις φορές τα τελευταία 100 χρόνια, το 1918, το 1957, το 1968 και το 2009.
Πολλά από τα θύματα σε αυτές τις επιδημίες ήταν νέοι. Στο ξέσπασμα του 1957, οι περισσότεροι που είχαν μολυνθεί ήταν μικρότεροι των 40 ετών. Οι μαθητές που δεν είχαν ολοκληρώσει το «ανοσολογικό τους ρεπερτόριο», δηλαδή τον σχηματισμό όλων των υποδοχέων τους στα T-κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, είναι η πρώτη ομάδα υπερμετάδοσης στη γρίπη και γι’ αυτό είναι σημαντικό να εμβολιάζονται.
Καλά νέα: η γρίπη μπορεί να μην εμφανιστεί
Ο στόχος των ιών δεν είναι να επιτεθούν στον άνθρωπο για να τον σκοτώσουν. Ο κάθε ιός έχει μία καθαρά εγωιστική, δαρβινική αποστολή, που αποβλέπει στην επιβίωση και στον πολλαπλασιασμό.
Και ενώ ο συνδυασμός δύο μεταδοτικών ιών εν μέσω χειμώνος αναμένεται να προκαλέσει αρκετούς θανάτους, υπάρχουν λόγοι, όπως αναφέρει η βρετανική Telegraph, που η αλληλοκάλυψη των ιών μπορεί να σώσει κάποιους συνανθρώπους μας.
Οι ιοί είναι μαχητές. Και για πρώτη φορά, λόγω της κινητοποίησης κατά του κορονοϊού, έχουν συναντήσει μπροστά τους μία παγκόσμια ασπίδα από περιοριστικά μέτρα, αλλά και μέτρα προφύλαξης, όπως είναι οι μάσκες και τα απολυμαντικά.
Και έτσι οι ιοί, που μεταδίδονται και σκοτώνονται με παρόμοιο τρόπο, έχουν αποκτήσει τεράστιο «άγχος» για την επιβίωσή τους. Και τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής είναι εκπληκτικά!
Σε ολόκληρο το Νότιο Ημισφαίριο, στο οποίο η εποχή της γρίπης τελειώνει αυτήν την περίοδο, το 2020 o ιός είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Για παράδειγμα, το 2019 η Αυστραλία είχε 313.000 κρούσματα, ενώ φέτος υπήρξαν μόλις 21.156 επιβεβαιωμένα περιστατικά γρίπης.
Και αυτό είναι σημαντικό, διότι όταν το Νότιο Ημισφαίριο σταματά να φτερνίζεται, εμείς στον Βορρά συχνά ξεκινάμε να γριπωνόμαστε. Και φέτος ο Νότος δεν φτερνίστηκε καθόλου.
«Είναι καλό ως παρατήρηση, όμως δεν πρέπει να εφησυχάσουμε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει εποχική γρίπη στην Ευρώπη. Υπάρχει μεν ένα αισιόδοξο μήνυμα δημόσιας υγείας, όμως ο εμβολιασμός παραμένει σημαντικός», εξηγεί ο Στίβεν Ρίλεϊ, καθηγητής Λοιμωδών Νοσημάτων στο Imperial College του Λονδίνου.
Αν μειωθεί τόσο και στην Ευρώπη το ποσοστό της γρίπης, τότε με την εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων που υπάρχουν σήμερα, τα συστήματα υγείας ενδέχεται όχι απλώς να αντέξουν, αλλά και να μη φτάσουν καν σε οριακό σημείο.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τον τελικό λόγο τον έχουν οι ιοί και όχι οι άνθρωποι.