Τελευταίο, δηλαδή πιο πρόσφατο, περιστατικό ήταν το «La La Land». Ο Ντέιμιεν Σαζέλ είχε αρχικά επιλέξει την Εμα Γουάτσον για τον ρόλο της Μία. Εκείνη όμως πρόβαλε απαιτήσεις που δεν ήταν δυνατόν να ικανοποιηθούν – για παράδειγμα ζήτησε να κάνει τις πρόβες όχι στο Χόλιγουντ αλλά στον μόνιμο τόπο διαμονής της, το Λονδίνο. Ετσι ο χαρισματικός σκηνοθέτης πέρασε στη δεύτερη επιλογή του, την Εμα Στόουν. Η οποία τελικά σάρωσε τα βραβεία ερμηνείας, για την πιο επιτυχημένη ταινία της χρονιάς. Τι έκανε αντ’ αυτού η Εμα Γουάτσον; Χόρεψε ως Πεντάμορφη με το Τέρας. Πώς να νιώθει άραγε τώρα;
Πιθανώς περνάει κρίσεις υστερίας, όπως πέρασε απανωτές η Ντάριλ Χάνα όταν συνειδητοποίησε το λάθος της να αρνηθεί τον ρόλο της πρωταγωνίστριας στο «Pretty Woman» (1990). Η Τζούλια Ρόμπερτς, σχεδόν άγνωστη τότε, μάγεψε ως Βίβιαν Γουάρντ, εισέπραξε κάποια εκατομμύρια δολάρια και έκτοτε έγινε σούπερ σταρ. Αντίθετα η Ντάριλ Χάνα ξεχάστηκε… Σημειωτέον η Τζούλια Ρόμπερτς ήταν η τρίτη επιλογή για τον ρόλο. Η δεύτερη ήταν η Μόλι Ρίγκγουολντ (η «Κουκλίτσα με τα ροζ» στα ‘80s) η οποία επίσης αρνήθηκε και ξεχάστηκε…
Θυμάστε τον Τομ Σέλεκ; Τον γοητευτικό τύπο με το μουστάκι που άρεσε σε όλες τις γυναίκες τη δεκαετία του 1980 επειδή χαμογελούσε ωραία; Ε, λοιπόν αυτός ήταν η πρώτη επιλογή του Τζορτζ Λούκας το 1981 για τον ρόλο του Ιντιάνα Τζόουνς στους «Κυνηγούς της χαμένης κιβωτού». Ομως ο ωραίος μουστακαλής εκείνη τη χρονιά ήταν δεσμευμένος για τη σούπερ επιτυχημένη σειρά «Magnum» στην οποία πρωταγωνιστούσε και δεν μπορούσε να είναι συνεπής στα γυρίσματα της ταινίας. Ατυχία. Τη θέση του πήρε ο Χάρισον Φορντ.
Αλλος ένας ηθοποιός με μουστάκι, ο Μπαρτ Ρέινολντς, αρνήθηκε στον Τζορτζ Λούκας, πρωταγωνιστικό ρόλο. Επρόκειτο για την ταινία «Ο πόλεμος των άστρων: Μια νέα ελπίδα» (1977) και για τον ρόλο του Χαν Σόλο. Τον ίδιο ρόλο μετά τον Ρέινολντς είχε αρνηθεί και ο Αλ Πατσίνο. Τελικά η επιτυχία κλήρωσε στον Χάρισον Φορντ.
Και ποιοι ηθοποιοί δέχθηκαν πρόταση για τον ρόλο του Νίο στο «Μάτριξ» (1999); Ξέρετε, αυτόν που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, ενσαρκωμένο από τον Κιάνου Ριβς. Λοιπόν, πρώτος αρνήθηκε ο Γουίλ Σμιθ. Δεύτερος ο Γιούαν Μακρέγκορ. Ετσι, ο Κιάνου Ριβς, έκανε την τύχη του.
Προσωπικά δεν με νοιάζει τόσο που ο Γουίλ Σμιθ δεν έπαιξε στο «Μάτριξ». Όμως μου φαίνεται κρίμα που αρνήθηκε να πρωταγωνιστήσει στο οσκαρικό «Django, ο τιμωρός» (2012) του Κουέντιν Ταραντίνο. Ο Γουίλ Σμιθ είναι ωραίος στα δράματα – σας θυμίζω το συγκινητικό «Κυνήγι της ευτυχίας» (2006) στο οποίο πρωταγωνιστεί με τον μικρούλη τότε γιο του, Τζέιντεν Σμιθ. Αρνήθηκε όμως. Και τον ρόλο του Τζάνγκο υποδύθηκε, εντυπωσιακά ομολογουμένως, ο Τζέιμι Φοξ.
Ο Ταραντίνο, είχε φάει άλλη μια χυλόπιτα, που δεν έπρεπε να είχε φάει, εννιά χρόνια πριν. Τότε είχε προτείνει στον Κέβιν Κόσνερ να ενσαρκώσει τον Μπιλ στην απίστευτη επιτυχία «Kill Bill» (2003). Τι να οδήγησε άραγε τον Κόσνερ στην άρνηση; Τον ρόλο τελικά πήρε ο Ντέιβιντ Κάρανταϊν.
Και πάμε τώρα στην Γκουίνεθ Πάλτροου. Το 1997 βρισκόταν στα πρώτα βήματα της καριέρας της και τότε ο Τζέιμς Κάμερον της πρότεινε να πρωταγωνιστήσει στον «Τιτανικό». Η Πάλτροου αρνήθηκε, διότι θεώρησε την ταινία ασήμαντη. Δεύτερη επιλογή του σκηνοθέτη ήταν η Κλερ Ντέινς. «Όχι» κι αυτή. Τρίτη ήταν η Κέιτ Γουίνσλετ. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Πάμε τώρα στον «Αόρατο εραστή» του 1990. Με πρωταγωνιστή τον Πάτρικ Σουέιζι (έκαψε πολλές καρδιές τότε) και την Ντέμι Μουρ, την οποία οι άνδρες θεωρούσαν σέξι. Όμως ο Πάτρικ Σουέιζι δεν ήταν η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη, Τζέρι Ζάκερ, για τον ρόλο του Σαμ. Πρώτη επιλογή ήταν ο σούπερ σταρ σύζυγος της Μουρ, Μπρους Γουίλις. Ο οποίος όμως αρνήθηκε καθώς ο ρόλος του φαντάσματος-εραστή του φάνηκε μη εμπορικός.
Το «Μυστικό του Brokeback Mountain» (2005) δεν ήταν μια εμπορική ταινία. Ηταν ένα αριστούργημα που έκοψε πολλά εισιτήρια λόγω ποιότητας και έκανε σούπερ σταρ τον έναν εκ των δύο πρωταγωνιστών, τον αυστραλό Χιθ Λέτζερ. Ο άλλος, ο Τζέικ Τζίλεγχαλ, ήταν ήδη κάπως γνωστός. Ο Λέτζερ όμως δεν ήταν η πρώτη επιλογή του Ανγκ Λι που σκηνοθέτησε την ταινία. Η πρώτη επιλογή για τον ρόλο ήταν ο πρώην ράπερ Μαρκ Γουόλμπεργκ ο οποίος ήταν ήδη και ηθοποιός αξιώσεων μετά την εντυπωσιακή ερμηνεία του ως πρωτόβγαλτος πορνοστάρ στο «Boogie Nights» (1997) του Πολ Τόμας Αντερσον. Ο Γουόλμπεργκ αρνήθηκε τον ρόλο του γκέι καουμπόι που του πρότεινε ο Ανγκ Λι. Ετσι έγινε σούπερ σταρ ο Χιθ Λέτζερ, ο οποίος δυστυχώς, τρία χρόνια μετά, το 2008, εγκατέλειψε τα εγκόσμια.
Η Χάλι Μπέρι, είναι η πρώτη Αφροαμερικανή που κέρδισε Οσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού και αυτό χάρη στην ταινία «Ο χορός των τεράτων» (2001). Η ερμηνεία της εκεί πράγματι είναι εντυπωσιακή – αλλά βέβαια εξίσου εντυπωσιακή είναι και η σκηνή σεξ στον καναπέ με τον Μπίλι Μπομπ Θόρτον. Η εν λόγω σκηνή θεωρείται για πολλούς η ωραιότερη ερωτική στο σινεμά. Το θέμα μας όμως εδώ είναι άλλο. Είναι ότι η Χάλι Μπέρι δεν θα έπαιζε στην ταινία και δεν θα κέρδιζε το Οσκαρ αν τον ρόλο δεχόταν η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη, δηλαδή η Αντζελα Μπάσετ.
Η Τζένιφερ Λόρενς, είναι η δεύτερη νεότερη ηθοποιός που κέρδισε Οσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, για την ερμηνεία της στον «Οδηγό αισιοδοξίας» (2012) – η πρώτη νεότερη ηθοποιός είναι η Μαρλί Ματλίν για τα «Παιδιά ενός κατώτερου Θεού» (1986). Η Λόρενς όταν πήρε τον ρόλο δεν ήταν και τόσο γνωστή. Πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη Ντέιβιντ Ο. Ράσελ ήταν η Αντζελίνα Τζολί. Εκείνη όμως αρνήθηκε. Κι έτσι έχασε μία από τις λίγες ευκαιρίες στην καριέρα της να παίξει έναν ρόλο της προκοπής. Που θα μπορούσε να της έχει φέρει κι ένα Οσκαρ.
Η Βίβιεν Λι επίσης κέρδισε Οσκαρ, ως Σκάρλετ Ο’Χάρα για το «Οσα παίρνει ο άνεμος» (1939). Πάλι όμως άλλη ήταν η πρώτη επιλογή: η Μπέτι Ντέιβις. Η οποία αρνήθηκε.
Μερικές ακόμη αρνήσεις: Ο Σον Κόνερι και ο Τζέρεμι Αϊρονς αρνήθηκαν τον ρόλο του Χάνιμπαλ Λέκτερ στη «Σιωπή των Αμνών». Και τον ρόλο πήρε ο Αντονι Χόπκινς – μαζί με το Οσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Επίσης, ο Κάρι Γκραντ ήταν η πρώτη επιλογή για τον ρόλο του Πράκτορα 007, στην πρώτη ταινία της κινηματογραφικής σειράς «Τζέιμς Μποντ εναντίον Δρ Νο» (1962). Εκείνος όμως αρνήθηκε, οπότε τον ρόλο πήρε ο Σον Κόνερι.
Τέλος, περιπετειώδης ήταν και ο ρόλος του Φόρεστ Γκαμπ, στην ομώνυμη ταινία του 1994, τον οποίο ερμήνευσε μοναδικά ο Τομ Χανκς. Ομως δεν ήταν αυτός η αρχική σκέψη του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Ζεμέκις. Αρνήθηκαν τρεις για να πάρει ο Χανκς τον ρόλο και το Οσκαρ: με την σειρά που αναφέρονται Τζον Τραβόλτα, Μπιλ Μάρεϊ, Τσέβι Τσέις. Ευτυχώς