Σχεδόν μισό αιώνα μετά την ανακάλυψή της, η Λούσι, ο μακρινός πρόγονος του ανθρώπου που έζησε πριν από 3,2 εκατομμύρια χρόνια, εξακολουθεί να εξάπτει τη φαντασία, έστω και αν η εικόνα που έχουμε για αυτή είναι στρεβλή.
Η Λούσι, που πήρε το όνομά της από το τραγούδι «Lucy in the sky with diamonds» των Beatles, ανακαλύφθηκε το 1974 στην Αιθιοπία, στην επαρχία Αφάρ, από τον αμερικανό παλαιοανθρωπολόγο Ντόναλντ Τζονσον.
Ακόμα και σήμερα, πολλές απεικονίσεις της σε μουσεία σε όλο τον κόσμο τη δείχνουν σε ένα παθητικό ρόλο, όπως για παράδειγμα απλώς να κρατά παιδιά (πολύ πριν εμφανιστούν οι πυρηνικές οικογένειες) ή μετά βίας να στέκεται όρθια, παρ’ όλο που οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι στεκόταν όρθια και περπατούσε στα δύο πόδια.
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου, τα μαλλιά και το χρώμα του δέρματος διαφέρουν πάρα πολύ από τη μία απεικόνιση στην άλλη, υπενθυμίζουν στους Times οι επιστήμονες και προσθέτουν ότι αυτού του είδους οι απεικονίσεις όχι μόνο δεν έβρισκαν σοβαρή ανταπάντηση από την επιστημονική κοινότητα, αλλά δεν στηρίζονται ούτε και σε σοβαρά εμπειρικά δεδομένα.
Οι επιστήμονες έχουν ανασυνθέσει το πρόσωπο της Λούσι βασισμένοι σε νέα στοιχεία και με την ελπίδα ότι θα εξαλείψουν τη σεξιστική και ρατσιστική αναπαράσταση που τη συνοδεύει.
Ετσι αποφάσισαν να αφήσουν στην άκρη τις λίγο-ως πολύ αυθαίρετες απεικονίσεις του προσώπου και του σώματός της. Για την ανασύνθεση του προσώπου βασίστηκαν στους μυς που υπάρχουν στο πρόσωπο των σύγχρονων ανθρώπων και των πιθήκων Μπονόμπο, ενός άλλου στενού συγγενή μας.
Βασίζονται ακόμη και στα νεότερα επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι οι γυναίκες την εποχή της Λούσι ήταν αυτές που έφερναν τροφή και ήταν επινοητικές.
Η Λούσι θα έπρεπε να ήταν και αυτή κάπως έτσι, πρέπει να τη βλέπουμε σαν ένα πλήρη και ενεργό άνθρωπο.