Η συνωμοσία για τη δολοφονία του Τζέιμς Μποντ σχεδιάστηκε στο πίσω κάθισμα μιας μαύρης Mercedes ένα κρύο βράδυ του Νοεμβρίου 2006 στο Βερολίνο, όταν το καστ και το συνεργείο του «Casino Royale» είχαν έρθει στη γερμανική πρωτεύουσα από τη Μαδρίτη κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής περιοδείας τους για την προώθηση της ταινίας. Μετά την πρεμιέρα της ταινίας –την τέταρτη μέσα σε μια εβδομάδα– ο Ντάνιελ Κρεγκ και η Μπάρμπαρα Μπρόκολι ξεγλίστρησαν για ένα ποτό.
Εναν χρόνο νωρίτερα, είχε προκαλέσει σάλο η είδηση ότι ο Κρεγκ είχε επιλεγεί ως Τζέιμς Μποντ, γράφει στην Telegraph ο κριτικός κινηματογράφου Ρόμπι Κόλιν. Τα μαλλιά του ήταν άχαρα και ανοιχτόχρωμα, το πρόσωπό του πολύ τραχύ, όσο για το σεξ απίλ του, ανύπαρκτο. Στη φωτογραφία της ανακοίνωσης, ντυμένος με ένα απλό ανθρακί κοστούμι, γαλάζιο πουκάμισο και μπορντό γραβάτα, έμοιαζε μάλλον με τον «υπάλληλο του μήνα» σε μεγάλη τράπεζα παρά για τον πιο χαριτωμένο μυστικό πράκτορα του κόσμου.
Ωστόσο, η Μπράρμπαρα Μπρόκολι –παραγωγός των ταινιών του 007 μαζί με τον ετεροθαλή αδερφό της Μάικλ Γουίλσον και θεφύλακας του πνεύματος του Μποντ– είχε δει το ένστικτό της να αποδεικνύεται θριαμβευτικά σωστό. Οι κριτικές για το «Casino Royale» υπήρξαν εκστατικές, ενώ οι πωλήσεις εισιτηρίων έσπασαν κάθε ρεκόρ. (Δείτε το trailer της ταινίας)
«Πόσες από αυτές τις ταινίες πρέπει να γυρίσω;» ρώτησε ο Κρεγκ την Μπρόκολι. «Τέσσερις», του απάντησε εκείνη, καθώς το συμβόλαιό του δεν είχε ακόμη επεκταθεί ώστε να περιλάβει και μια πέμπτη. Ο Κρεγκ έκανε μια μικρή παύση, και μετά έριξε τη βόμβα του: «Μπορώ να τον σκοτώσω στο τέλος;»
«Δεν ξέρω από πού προήλθε», λέει ο 53χρονος ηθοποιός στην Telegraph μιλώντας μέσω Zoom στον Ρόμπι Κόλιν, «Μου ήρθε ξαφνικά στο μυαλό. Και, επειδή έτσι είναι η Μπάρμπαρα, δεν σταμάτησε για να το σκεφτεί, απλώς είπε ναι». Και η 61χρονη παραγωγός προσθέτει: «Τότε έπρεπε να επιστρέψω και να πω στον Μάικλ τί είχα συμφωνήσει».
Ο σοκαριστικός θάνατος του Τζέιμς Μποντ στο τέλος του «No Time to Die» είναι, όπως αποκαλύπτει στη βρετανική εφημερίδα ο Ντάνιελ Κρεγκ, «κάτι που συζητούσαμε για πολύ καιρό». Ηταν πολύ πιθανό να συμβεί, συζητιόταν σε όλη τη διάρκεια της 15χρονης πορείας του ως Τζέιμς Μποντ, αλλά και κατά τη διάρκεια των 17 μηνών, που η πέμπτη και τελευταία ταινία του έμεινε αποθηκευμένη, τελειωμένη μεν πλην όμως χωρίς να τη έχει δει κανείς, εξ αιτίας της πανδημίας. Και μπορεί να έγινε τελικά το καλύτερα κρυμμένο μυστικό στην ιστορία της βιομηχανίας του κινηματογράφου.
Αλλά το περασμένο φθινόπωρο, όταν το «No Time to Die» βγήκε τελικά στους κινηματογράφους, το μυστικό αποκαλύφθηκε. Και οι υπεύθυνοι της ταινίας –ο Κρεγκ, η Μπρόκολι, ο Γουίλσον και ο σκηνοθέτης Κάρι Φουκουνάγκα– συγκεντρώθηκαν μέσω Zoom για να αποκαλύψουν στην Telegraph τις πολλές συζητήσεις και τους καυγάδες, που τους οδήγησαν σε αυτό το τολμηρό τελικό παιχνίδι.
«Εχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που τη γυρίσαμε και είναι πολύ ωραίο που μπορούμε επιτέλους να μιλήσουμε για αυτή», λέει ο Κρεγκ, για τη μοιραία στιγμή του θανάτου του Μποντ, που γυρίστηκε το φθινόπωρο του 2019. Η οροφή του νησιωτικού φρουρίου, που ανήκε στον κακόβουλο Λάιτσιφερ Σαφίν (Ραμί Μαλέκ) ήταν, στην πραγματικότητα, σκηνικό το οποίο χτίστηκε έξω από το πλατό του 007 στα Pinewood Studios στο Μπάκιγχαμσαϊρ, και λόγω της τεράστιας κλίμακας της παραγωγής, πάρα πολλοί εργαζόμενοι έγιναν μάρτυρες του τέλους του 007.
«Hταν μια τρομακτική ημέρα», θυμάται ο 44χρονος Φουκουνάγκα, «Επρεπε να απομονώσουμε το μέρος για να το κρατήσουμε μυστικό». Και η Μπρόκολι συμπληρώνει: «Τη φοβόμουν εκείνη την ημέρα».
Ο Γουίλσον και η Μπρόκολι ήταν επίσης παρόντες: «Φυσικά και ήμασταν εκεί! Ηταν μια από τις πιο σημαντικές σκηνές στην επαγγελματική μας ζωή. Ηταν μια πολύ δυνατή στιγμή. Ούτως ή άλλως, όμως, είμαστε εκεί κάθε μέρα», λέει η αμερικανίδα παραγωγός.
Από την άλλη πλευρά τα γυρίσματα της συγκεκριμένης σκηνής, «ήταν απίστευτα απλά», λέει ο Κρεγκ «Δεν ήταν ιδιαίτερα κουραστική ημέρα, τα είχαμε τακτοποιήσει όλα, προφανώς είχαμε μιλήσει πάρα πολύ και αναλυτικά για αυτό εκ των προτέρων. Ξέραμε λοιπόν, πού βρισκόμασταν όταν ήρθε η ώρα». Η Λέα Σεϊντού, που υποδύεται τη Μάντλιν Σουάν, ερωμένη του Μποντ και μητέρα της πεντάχρονης κόρης του, Ματίλντ, είχε ήδη γυρίσει το δικό της μέρος από την τελευταία τους τηλεφωνική συνομιλία, στην Ιταλία, και η ομάδα ήχου περνούσε τα λόγια της στο ακουστικό του Κρεγκ. «Ηταν όσο πιο αληθινό θα μπορούσε να είναι», λέει ο βρετανός ηθοποιός, «Κάναμε δύο τρεις λήψεις, και αυτό ήταν. Μετά τη δεύτερη, ο Κάρι είπε, “Θες άλλη μια;” και εγώ ρώτησα, “Τι, δεν το έχουμε ακόμα;”».
Το να σκοτώσεις τον Μποντ, βέβαια, δεν είναι κάτι που θα τολμούσαν να επιχειρήσουν η Μπρόκολι ή ο Γουίλσον με οποιονδήποτε από τους προηγούμενους πρωταγωνιστές τους. Αλλά το 1999 όταν η εταιρεία τους, η Eon Productions, εξασφάλισε τελικά τα δικαιώματα για το πρώτο μυθιστόρημα του Μποντ του Φλέμινγκ, το «Casino Royale» –μετά από μια επική νομική διαδικασία από τις αρχές της δεκαετίας του 1960– η Μπρόκολι ένιωσε ότι είχε έρθει η ώρα να επιχειρήσουν την ολοκλήρωση της ιστορίας, αντί να συνεχίσουν τη δοκιμασμένη σειρά των συνεχιζόμενων περιπετειών.
«Το “Casino Royale” άνοιξε έναν εντελώς καινούργιο κόσμο», λέει η παραγωγός· ξεκινώντας από την αρχή της ιστορίας του Μποντ, όπως την είχε συλλάβει ο ίδιος ο Φλέμινγκ, «σήμαινε ότι μπορούσαμε να εξερευνήσουμε την εσωτερική ζωή και τις συναισθηματικές πολυπλοκότητες του χαρακτήρα», προσθέτει. Οπως είχε περιγραφεί αρχικά ο χαρακτήρας του 007, «ο Μποντ ήταν μια μορφή για τον κόσμο. Ομως ο αναγνώστης είχε επίγνωση της εσωτερικής του αγωνίας και των ελαττωμάτων του. Και όλες οι προηγούμενες ταινίες είχαν βασικά επικεντρωθεί στη μορφή».
Αλλά η δολοφονία του Μποντ χρειαζόταν σκέψη. «Δεν θα θέλατε να πεθάνει απλώς με μια σφαίρα», λέει ο Γουίλσον, «Επρεπε να έχει νόημα, και αυτή ήταν η πρόκληση», τονίζει ο 80χρονος βετεράνος της Eon και θετός γιος του αρχικού παραγωγού του Μποντ, Αλμπερτ Ρ. «Cubby» Μπρόκολι, πατέρα της Μπάρμπαρα Μπρόκολι.
«Αν δεν είχαμε βρει τη σωστή ιστορία, θα τον είχαμε αφήσει να ζήσει μια νέα περιπέτεια», συνεχίζει ο Κρεγκ. «Αλλά καθώς προχωρούσαν οι ταινίες, βρήκαμε έναν τρόπο να το κάνουμε να λειτουργήσει. Η ιδέα να θυσιαστεί τελικά επειδή δεν μπορούσε να ζήσει στον κόσμο χωρίς τους ανθρώπους που αγαπούσε, φαινόταν απλά σωστή».
Η σκηνή, που είχε γραφτεί ως τραγική και οδυνηρή απέκτησε ωστόσο, νέα απήχηση, κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής απομόνωσης του Μποντ επί ενάμιση χρόνο, μια περίοδο που η απώλεια επαναλαμβανόταν συνεχώς στις ζωές των θεατών του σινεμά σε όλο τον κόσμο. Από τη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία της Covid στη Δύση, στις αρχές του 2020, η εταιρεία Eon αντέδρασε γρήγορα, αναβάλλοντας την κυκλοφορία της ταινίας τρεις φορές για να αποφύγει διάφορα lockdowns και πανδημικά κύματα.
Ακόμη, υπήρχε το κακό σχέδιο του Σάφιν, το οποίο βασιζόταν στη μετάδοση μέσω στενής επαφής ενός εξαιρετικά μολυσματικού βιοόπλου. Μήπως ανησυχούσαν ότι θα αποδεικνυόταν πολύ κοντά στην πραγματικότητα; «Κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους της πανδημίας, αναρωτιόμουν μήπως υπήρχε πρόβλημα από το γεγονός ότι τα νανορομπότ είναι μια μεταδοτική απειλή από άτομο σε άτομο», παραδέχεται ο Φουκουνάγκα, «Ωστόσο δεν υπήρχε κάτι το προσβλητικό στον τρόπο με τον οποίο το χειριστήκαμε, οπότε δεν χρειαζόταν να το προσαρμόσουμε. Αλλά μου πέρασε από το μυαλό», λέει ο σκηνοθέτης.
«Το άλλο πράγμα», παρεμβαίνει η Μπρόκολι, «είναι ότι ένα από τα μεγάλα θέματα της ταινίας είναι η προσωπική θυσία. Και αισθάνομαι ότι υπάρχει ένας παραλληλισμός μεταξύ της δουλειάς του Μποντ και της δουλειάς που έκαναν πάρα πολλοί άνθρωποι κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Οσοι είναι στην πρώτη γραμμή θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο· οι νοσηλευτές και το προσωπικό του συστήματος Υγείας, οι άνθρωποι που παρέχουν τρόφιμα και μεταφορές».
Βεβαίως πρόκειται για μια εξαιρετική παραγωγή, ωστόσο η εκπληκτική εμπορική επιτυχία της ταινίας (από μόνη της αναβίωσε τον κινηματογράφο το περασμένο φθινόπωρο) αποδεικνύει ότι άγγιξε μια ξεχωριστή χορδή στην καρδιά των θεατών: «Νομίζω ότι ήταν όμορφη και συναισθηματική και είχε όλα τα σωστά πράγματα, αλλά όταν το δίνεις αυτό σε ένα κοινό, απλά πρέπει να κάνεις τον σταυρό σου. Ισως λόγω της πανδημίας να είχε απήχηση με απροσδόκητο τρόπο. Ισως, πάλι, οι άνθρωποι ήταν απλά χαρούμενοι που είχαν έναν λόγο να βγουν έξω», λέει ο Ντάνιελ Κρεγκ. (Δείτε το trailer της ταινίας)
Ο βρετανός ηθοποιός αποτίει, επίσης, φόρο τιμής στην εταιρεία διανομής MGM, η οποία απέκρουσε σημαντικές προσφορές από πλατφόρμες ροής που ήθελαν να βάλουν την ταινία στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια του lockdown. (Πιστεύεται ότι στα μέσα του 2020, οι Netflix και Apple TV πρόσφεραν στην MGM πάνω από 350 εκατ. ευρώ η κάθε μία για να πάρουν την ταινία από τα τότε δεμένα χέρια του στούντιο) «Οι πλατφόρμες ροής έβαλαν τα χρήματα μπροστά μας», λέει ο βρετανός ηθοποιός, «και ήταν ένας τρόπος να ανακτηθούν οι απώλειες. Αλλά ευτυχώς κρατήθηκαν και λειτούργησε».
«Μαζευτήκαμε με τους διανομείς και σκεφτήκαμε ότι ο Σεπτέμβριος φαινόταν πολύ καλός» για την πρεμιέρα, προσθέτει ο Γουίλσον, «Αλλά νομίζω ότι σταθήκαμε τυχεροί. Και είμαστε ευγνώμονες για όλους όσους βγήκαν [από το σπίτι τους] και την έκαναν επιτυχία».
Με τον θάνατο του Μποντ, λοιπόν, στην τελευταία του ταινία «No Time to Die», την Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου, ένα από τα πιο διάσημα franchise στην ιστορία του σινεμά θα γιορτάσει την 60ή του επέτειο, καθώς θα έχουν περάσει ακριβώς έξι δεκαετίες από την παγκόσμια πρεμιέρα του «Δρ Νο».