Εχουν ορισμένοι άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων του Στρατού, του Λιμενικού αλλά και της ΕΛΑΣ «ποινικές» αδυναμίες και ενδιαφέρονται για τον ανορθόδοξο πόλεμο της παρανομίας;
Το ερώτημα αυτό φαίνεται να επανέρχεται στο προσκήνιο μετά την μυστηριώδη κλοπή οπλισμού από τη ναυτική βάση της Λέρου. Από την κοινή έρευνα του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και της ΕΥΠ συγκεντρώθηκαν καταθέσεις για εμπλοκή ανδρών των Μονάδων Υποβρυχίων Καταστροφών και προέκυψαν ενδείξεις ότι ίσως ήταν αυτοί που άρπαξαν δύο εκτοξευτές ρουκετών μιας χρήσης, , 22 χειροβομβίδες, έξι οπλοβομβίδες, δύο νάρκες αλλά και βραδύκαυστο φιτίλι για την προσωπική συλλογή τους ή για να τα πουλήσουν σε κυκλώματα λαθρεμπόρων, χωρίς ωστόσο αποδεικτικά στοιχεία.
Παράλληλα, έχουν αναπτυχθεί διάφορες εκδοχές για την κατάληξη του οπλισμού: ότι έφτασε σε έλληνες τρομοκράτες, σε μέλη του κουρδικού PKK ή και σε κρητικούς λαθρεμπόρους όπλων, ότι χρησιμοποιήθηκε σε ιδιωτικές ασκήσεις στρατιωτικών, ότι εμπλούτισε προσωπικές συλλογές αξιωματικών, ότι δόθηκε σε ομάδες φρούρησης δεξαμενοπλοίων από πειρατές (ΣΣ: σε αυτές δίνουν το παρών δεκάδες πρώην άντρες των ΟΥΚ). Οπως και ότι κλοπή δεν υπήρξε ποτέ αλλά πρόκειται για σφάλμα απογραφής πολεμικού υλικού και ότι ο χαμένος οπλισμός χρησιμοποιήθηκε σε εκπαιδευτικά προγράμματα.
Πρόκειται για ένα ασαφές ακόμη περιστατικό που ωστόσο επανέφερε τη συζήτηση για κάποια στελέχη των ειδικών υπηρεσιών των Ενόπλων Δυνάμεων και των αρχών Ασφαλείας τα οποία έχουν την κουλτούρα να «κλέβουν τα στρατόπεδα τους», να είναι λόγω της εκπαίδευσης τους περιζήτητοι στο οργανωμένο έγκλημα, να βοηθούν μέλη οργανώσεων «αντάρτικου πόλης» ή ακόμη και να εκπαιδεύουν μέλη της «Χρυσής Αυγής» την περίοδο που οι πυρήνες της φασιστικής οργάνωσης επεδίωκαν να έχουν παραστρατιωτική δομή: ένα παιχνίδι ανάμεσα στην αλήθεια και στον μύθο ή την υπερβολή.
Τουλάχιστον σε 15 περιπτώσεις την τελευταία 20ετία υπήρξαν αναφορές για ύποπτες διασυνδέσεις ανδρών των Καταδρομέων, των Μονάδων Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού και των ΕΚΑΜ με συμμορίες ποινικών και με βομβιστές της αθηναϊκής νύχτας ενώ διατυπώθηκαν υπόνοιες ότι 2-3 από αυτούς κατασκεύαζαν βόμβες για λογαριασμό οργανώσεων όπως η «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς. Με στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων να μιλούν για «μεμονωμένες περιπτώσεις , αλλοιωμένες πληροφορίες αλλά κι ενέργειες ατόμων που είχαν περιστασιακή παρουσία στις επίλεκτες υπηρεσίες που είναι προσηλωμένες στο εθνικό στόχο τους».
Οι πρώτες αναφορές για εμπλοκή τουλάχιστον 6-8 ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων της ΕΛΑΣ (δημιουργήθηκαν το 1978 και άλλαξαν σταδιακά μορφή) στην φρούρηση ορισμένων επιχειρηματιών και οι επαφές που είχαν αποκτήσει με ανθρώπους της νύκτας , άρχισαν την περίοδο 1992-1994. Ενας –δύο εξ αυτών ενεπλάκησαν στην υπόθεση του περιώνυμου «συνδικάτου των εκτελεστών», των Βασίλη Σούφλα, Γιώργου Φραγκογιάννη , Στηρή Κούση κι αλλων που φέρονταν, σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, να σχετίζονται με έξι τουλάχιστον συμβόλαια θανάτου. Επίσης, δύο πρώην ανδρες των ΕΚΑΜ επιχειρήθηκε να συσχετισθούν, εκείνη την περίοδο, με παράνομο εμπόριο όπλων αλλά και με τη μεγάλη υπόθεση διαφθοράς στην ΕΛΑΣ που είχε ερευνήσει το 1999 ο εισαγγελέας Γ. Γεράκης και η οποία όμως δεν είχε συνέχεια.
Εκείνο ωστόσο τον καιρό η αστυνομία είχε διαδοχικά δείγματα για ανάμειξη ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΝ , του Λιμενικού κλπ σε κυκλώματα «νονών».
Τον Μάρτιο του 2000 εξαρθρώνεται εξαμελής συμμορία εκβιαστών της νύκτας που λυμαινόταν το Κολωνάκι και στην οποία εμφανίζονταν να εμπλέκονται δύο άνδρες των ειδικών υπηρεσιών του Λιμενικού με θητεία και στα ΟΥΚ . Στο σπίτι ενός εξ αυτών βρέθηκαν πυροκροτητές, χειροβομβίδες , φιτίλι κλπ. Ο συλληφθείς είχε υποστηρίξει ότι «τα είχε κρατήσει όλα αυτά ως σουβενίρ από το Πολεμικό Ναυτικό».
Τον Φεβρουάριο του 2000 αναδεικνύεται, μετά την ενέδρα θανάτου στην Πετρούπολη Αττικής , ο ρόλος του 48χρονου Θεμιστοκλή Παπαμάλη που είχε υπηρετήσει στα ΟΥΚ και θεωρείτο ένας από τους κύριους κατασκευαστές εκρηκτικών μηχανισμών και οργανωτής βομβιστικών επιθέσεων των συμμοριών της νύκτας. Ο Παπαμάλης είχε προηγουμένως συλληφθεί μόνο μία φορά από την Αστυνομία, τον Φεβρουάριο του 1995, για κατοχή μικρής ποσότητας όπλων και εκρηκτικών, και καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο σε πολύμηνη φυλάκιση.
Όμως σύμφωνα με στοιχεία που ανέκυψαν αργότερα ήταν, λόγω της στρατιωτικής εκπαίδευσης του, ίσως ο πιο σημαντικός «βομβιστής» του οργανωμένου εγκλήματος τη περίοδο 1993-2000 Με συμμετοχή στο συνδικάτο των εκτελεστών, στην «μαφία της Ηλιούπολης», στην συμμορία των «νονών του Χαϊδαρίου» και τουλάχιστον σε δέκα τέτοιου τύπου επιθέσεις με στόχους ΙΧ, διαμερίσματα αλλά και πλοία, σαν αντεκδικητική ενέργεια λαθρεμπόρων καυσίμων!
Ακόμη, λόγω επαφών ελλήνων ποινικών με Σέρβους παραστρατιωτικούς ο 48χρονος πρώην άνδρας των ΟΥΚ είχε ενταχθεί στους «Τίγρεις» του διαβόητου Σέρβου Ζέλικο Ρασνάτοβιτς, γνωστότερου με το ψευδώνυμο Αρκάν (δολοφονήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2000 στο Βελιγράδι ) και είχε πολεμήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Βοσνία εξ ου και απέκτησε στον κόσμο της ελληνικής νύχτας το παρατσούκλι «ο Βόσνιος». Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες συμμετείχε και σε άλλες «αποστολές» σε βαλκανικές χώρες, κάτι που ήταν σε γνώση κι ορισμένων στελεχών της ΕΛΑΣ και της ΕΥΠ.
Επιπλέον τον Ιούλιο του 2002 και ενώ ήταν σε πλήρη εξέλιξη η έρευνα για την εξάρθρωση της 17Ν και του ΕΛΑ, η Δίωξη Εκβιαστών της Ασφάλειας Αττικής σχημάτισε δικογραφία σε βάρος 102 ατόμων που εμπλέκονταν σε εκβιάσεις νυκτερινών κέντρων, σε βομβιστικές επιθέσεις , σε λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Στεφανάκο, Αριστείδη Λακιώτη και άλλους που έχουν δολοφονηθεί. Ανάμεσα στα ονόματα που περιέχονταν στην δικογραφία ήταν εκείνα επτά στελεχών των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού και του Ναυτικού οι οποίοι φέρονταν ότι υποβοηθούσαν τις εκφορτώσεις των λαθραίων προϊόντων. Εκείνο το διάστημα η ΕΛΑΣ είχε πληροφορίες ότι κι άλλοι άνδρες, κυρίως των Ειδικών Δυνάμεων ΕΛΑΣ και Λιμενικού, πύκνωναν τις τάξεις των «μπράβων» των δυτικών προαστίων.
Τον Ιούλιο του 2012 η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης εξάρθρωσε 30μελή συμμορία, τα μέλη της οποίας λήστευαν υποκαταστήματα τραπεζών, προχωρούσαν σε ανατινάξεις ΑΤΜ, διακινούσαν όπλα και ναρκωτικά ενώ συμμετείχαν σε συμπλοκές με αστυνομικούς. Τα δύο από τα τρία ηγετικά μέλη της σπείρας υπήρξαν συμμαθητές και φίλοι, είχαν υπηρετήσει μαζί στους καταδρομείς και θεώρησαν ότι οι γνώσεις που απέκτησαν στον στρατό με τα εκρηκτικά και τα όπλα ήταν χρήσιμες σε ληστρικές επιθέσεις.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από μέλη της «Χρυσής Αυγής», δημοσιεύονται δηλώσεις μελών της οργάνωσης ότι «στη Χρυσή Αυγή έχουμε πλήρη στρατιωτική δομή με τουλάχιστον 3.000 άτομα έτοιμα για όλα! Διαθέτουμε περίπου 50 πολυμελείς φάλαγγες για συγκρούσεις στους δρόμους και περίπου άλλες τόσες εξαμελείς ομάδες κρούσης-κομάντος για οργανωμένα-στοχευμένα χτυπήματα. Η εκπαίδευσή μας δεν είναι μόνο αυτό που ξέρει ο κόσμος, με τις κατασκηνώσεις κ.λπ. Ακολουθούμε ειδική εκπαίδευση ακόμη και με όπλα σε περιοχές της Ραφήνας, της Πάρνηθας, της Φυλής, στο Πόρτο Γερμενό, στη Μάνη, στην κεντρική Εύβοια και αλλού. Εκπαιδευτές είναι στρατιωτικοί από ειδικές δυνάμεις που υποστηρίζουν τις δομές μας». Όμως παραμένει άγνωστο αν η έρευνα που είχε ζητηθεί, τη περίοδο 2013-2014 για σχέσεις στρατιωτικών με την «Χρυσή Αυγή» άρχισε ποτέ ή ποια ήταν τα συμπεράσματα της.
Τέλος είναι χαρακτηριστικό ότι στο σχέδιο «Γοργοπόταμος» για την ανατίναξη το 2015 των Φυλακών Κορυδαλλού με τη συμμετοχή του καταζητούμενου τότε Χριστόδουλου Ξηρού, αντιεξουσιαστών αλλά και ποινικών η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία είχε καταγράψει σημειώματα μεταξύ του πρώην μέλους της 17Ν και μελών της «Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς» που αναφέρονταν την κατασκευή δεκάδων βομβών από άτομο με το ψευδώνυμο «Μάγειρας» το οποίο είχε επαφές με νονούς της νύχτας. Οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. είχαν εξετάσει την περίπτωση ο «Μάγειρας» να ήταν κάποιος από τους λιμενικούς ή τους πρώην άνδρες των ΟΥΚ που είχαν μνημονευθεί στην μαφία της νύκτας το 2002 _ χωρίς όμως να βρεθούν αποδεικτικά στοιχεία. Σύμφωνα με πληροφορίες ακόμη και τις τελευταίες ημέρες τις αρμόδιες υπηρεσίες του Λιμενικού απασχολούν πάλι καταγγελίες για παράνομες επαφές με ιδιώτες ορισμένων στελεχών από τις ειδικές δυνάμεις του.