Στο δεύτερο επεισόδιο του podcast της, η Μισέλ Ομπάμα αποκάλυψε ότι υποφέρει από «χαμηλού βαθμού κατάθλιψη», που έχει προκληθεί από το lockdown και τις φυλετικές και πολιτικές συγκρούσεις στις ΗΠΑ.
«Ξέρω ότι αντιμετωπίζω κάποια μορφή κατάθλιψης χαμηλού βαθμού», δήλωσε η τέως Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ στη Μισέλ Νόρις, δημοσιογράφο και αρθρογράφο της Washington Post. «Οχι μόνο λόγω της καραντίνας, αλλά και λόγω των φυλετικών ταραχών, βλέποντας απλώς αυτή τη διοίκηση, βλέποντας την υποκρισία της μέρα με τη μέρα, είναι απογοητευτικό».
Η Μισέλ Ομπάμα συνέχισε λέγοντας ότι ξυπνά συχνά τη νύχτα με ανησυχία ή επειδή «έχει ένα βάρος»: «Εχω περάσει από εκείνα τα συναισθηματικά υψηλά και χαμηλά που νομίζω ότι όλοι αισθάνονται, όπου απλά δεν νιώθεις τον εαυτό σου, και μερικές φορές … υπήρξε μια εβδομάδα περίπου που έπρεπε να παραδοθώ σε αυτό και να μην είμαι τόσο σκληρή με τον εαυτό μου», είπε.
Σύμφωνα με τη βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση ψυχικής υγείας «Mind», οποιαδήποτε δεδομένη εβδομάδα, ένας στους έξι ανθρώπους στην Αγγλία αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, όπως άγχος ή κατάθλιψη, γράφει η Telegraph. Ωστόσο, μια νέα έρευνα της φιλανθρωπικής οργάνωσης διαπίστωσε ότι σε ποσοστό 60% οι άνθρωποι λένε ότι η ψυχική τους υγεία έχει επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια του lockdown αλλά το ένα τρίτο (31%) δεν ζήτησε βοήθεια, επειδή δεν ένιωθαν ότι το πρόβλημά τους ήταν αρκετά σοβαρό.
«Νομίζω ότι η Μισέλ έχει αγγίξει κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο, μέχρι πρόσφατα, δεν αναφερόταν συχνά», λέει στην Telegraph η κλινική ψυχολόγος Λίντα Μπλερ. «Αν μιλήσει κανείς για χαμηλού βαθμού κατάθλιψη, συχνά μπορεί να νιώθει σαν να υποτιμά την “κανονική” κατάθλιψη, δηλαδή εκείνη που σε καθιστά ανίκανο να σηκωθείς από το κρεβάτι, αλλά αυτό δεν ισχύει. Το γεγονός ότι επιτρέπει να λειτουργεί κανείς καλά, δεν σημαίνει ότι η χαμηλού βαθμού κατάθλιψη δεν επηρεάζει τη ζωή σας. Το κάνει. Και είναι κουραστικό».
Η Μπλερ λέει ότι ακόμα και στην περίπτωση της κατάθλιψης χαμηλού βαθμού, το σώμα μας εκκρίνει κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες: «Εάν αυτό συνεχιστεί για περισσότερο από έξι έως οκτώ εβδομάδες, τα επίπεδα κορτιζόλης σταθεροποιούνται σε αυτό το επίπεδο και έχουμε χρόνια υψηλή κορτιζόλη. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε συνεχώς σε συναγερμό. Το παραμικρό πράγμα μάς ξυπνά και βλέπουμε τον κίνδυνο ή την καταστροφή, παντού», προειδοποιεί η αγγλίδα ψυχολόγος επισημαίνοντας: «Αναμφίβολα, η πανδημία έχει επιδεινώσει την κατάσταση, αλλά για πολλούς ανθρώπους ήταν κάτι που συνέβαινε πολύ πριν».
Το podcast της Μισέλ Ομπάμα διατίθεται δωρεάν
Η μητέρα ενός αγοριού, για παράδειγμα, λέει ότι άρχισε να νιώθει κάτι παρόμοιο με χαμηλού βαθμού κατάθλιψη από πέρυσι που ο γιος της διαγνώστηκε με αυτισμό: «Είναι λειτουργικός και ως επί το πλείστον χαρούμενος», λέει, «αλλά υπάρχουν προκλήσεις με το άγχος του και στο να τα βρει με φίλους. Υποβάλαμε αίτηση για σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης φέτος και διάφοροι ειδικοί μού έχουν πει ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα όταν παιδιά, όπως ο γιος μου, βρίσκονται στο πιο σκληρό και λιγότερο συγχωρητικό περιβάλλον της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι κάτι που μου αφήνει ένα βάρος στο πίσω μέρος του μυαλού και υπάρχουν μέρες που είναι πιο βαρύ από άλλες», παραδέχεται.
Ο Τζον Ριντ, καθηγητής Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου, λέει ότι ενώ η χαμηλού βαθμού κατάθλιψη βρίσκεται στο «αρκετά ευρύ» φάσμα της κατάθλιψης και μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα κάποιου να απολαμβάνει τη ζωή, είναι επίσης σημαντικό να μη βιαστεί κανείς να τη διαγνώσει ως ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας που απαιτεί ιατρική περίθαλψη.
«Η θλίψη είναι μια φυσιολογική και απαραίτητη αντίδραση στα θλιβερά γεγονότα», λέει ο βρετανός ψυχολόγος, «Και για μερικούς, το lockdown την έχει επιδεινώσει. Υπάρχουν γονείς που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα, ηλικιωμένοι που ζουν μόνοι τους, άνθρωποι που έχουν χάσει τη δουλειά τους».
Το κλειδί για να σταματήσει να αναπτύσσεται περαιτέρω η κατάθλιψη χαμηλού βαθμού, λέει ο καθηγητής Ριντ, είναι να δούμε ότι βασίζεται σε συγκεκριμένα γεγονότα και συνεπώς δεν είναι μόνιμη: «Πάρτε για παράδειγμα έναν άνθρωπο που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα στην επιχείρησή του ή έχει συγκλονιστεί από όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Όταν βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα, είναι εύκολο να υποθέσεις ότι θα αισθάνεσαι πάντα έτσι. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει».
Ο καθηγητής Ριντ αναφέρεται ακόμη στη «Συμπεριφορική Ενεργοποίηση», θεραπεία της κατάθλιψης, για την οποία συχνά μιλούν οι ψυχολόγοι. Τι είναι αυτό; «Απλά να κάνεις πράγματα που ενεργοποιούν καλά συναισθήματα», απαντάει.
Στο άρθρο της στην Telegraph η Μαρία Λάλι αναφέρει τέλος το παράδειγμα ενός 42χρονου, πολύ επιτυχημένου δικηγόρου, που παλεύει από την εφηβεία του με την κακή διάθεση: «Ενας νέος θεραπευτής που επισκέφτηκα φέτος, με ρώτησε τι μου άρεσε να κάνω. Του είπα ότι μου άρεσε να γράφω και να παίζω μουσική στο πιάνο μου. “Πόσο συχνά το κάνεις;” με ρώτησε. “Ποτέ”, απάντησα, “γιατί έχω μια δουλειά που με απασχολεί πολύ και δύο μικρά παιδιά”. Αλλά μου είπε πόσο σημαντικό είναι να βρίσκει κανείς χρόνο για τα πράγματα που αγαπάει, και που για μένα είναι η μουσική. Δεν είναι μια μαγική φόρμουλα, αλλά με βοήθησε πάρα πολύ», λέει.
«Ακούγεται κλισέ και υπερβολικά απλό, αλλά συχνά η ευτυχία μπορεί να βρεθεί κάνοντας περισσότερα από αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένους», υπενθυμίζει ο βρετανός καθηγητής.
Αντιμετωπίστε τη χαμηλού βαθμού κατάθλιψη
Παρόλο που η διάγνωση της μείζονος κατάθλιψης απαιτεί ένα σύνολο συμπτωμάτων όπως διαταραχή του ύπνου ή της όρεξης και συναισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης, πολλοί από εμάς υποφέρουμε από δύο βασικά συμπτώματα, σταθερά κακή διάθεση και έλλειψη ευχαρίστησης και ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που συνήθως απολαμβάναμε, λέει η ψυχολόγος Λίντα Μπλερ.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι που αισθάνονται έτσι απλά το υπομένουν επειδή το θεωρούν ανάξιο προσοχής. Σε τελική ανάλυση, δεν είναι «πραγματική» κατάθλιψη, έτσι δεν είναι; Ίσως όχι, ωστόσο, είναι κάτι που σε κάνει να υποφέρεις επίσης, και η Μισέλ Ομπάμα ήταν αρκετά ειλικρινής για να το παραδεχτεί.
Τι μπορείτε να κάνετε για να απαλύνετε –και τελικά να θεραπεύσετε– τη χρόνια χαμηλού βαθμού κατάθλιψη; Η αγγλίδα ψυχολόγος προτείνει:
Αναγνωρίστε την: Η προσπάθεια απόκρυψης της ψυχικής δυσφορίας είναι σαν να προσπαθείτε να κρύψετε ένα τούβλο κάτω από ένα χαλί. Το σχήμα του είναι ακόμα εκεί, έτοιμο να σας ρίξει πάλι.
Διαχειριστείτε τη θλίψη σας και δείτε αν μπορείτε να καταλάβετε γιατί αισθάνεστε τόσο άσχημα. Ο πιο συνηθισμένος λόγος, και δυστυχώς το αντιμετωπίζουν πολλοί, είναι η αίσθηση της αδυναμίας, που συχνά συνοδεύεται από απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, εργασίας, οικονομικής ασφάλειας. Μόνο, όμως, όταν αναγνωρίσετε την αιτία της δυσφορίας σας θα μπορέσετε να αρχίσετε να αναζητάτε ρεαλιστικές λύσεις.
Σταματήστε τη σύγκριση: Δύο από τις πιο ολέθριες πτυχές της σύγχρονης κοινωνίας είναι η πίεση για σύγκριση και η ανάγκη να είμαστε καλύτεροι από άλλους. Όμως τα προσωπικά δεινά δεν μπαίνουν σε σύγκριση. Δυστυχώς, το κακό που συμβαίνει σε κάποιον είναι για εκείνον το χειρότερο που ξέρει.
Μην απορρίπτετε τη θλίψη σας ως ασήμαντη σε σύγκριση με εκείνη των άλλων. Αντιμετωπίστε την, μοιραστείτε την και βρείτε τρόπους για να την μετριάσετε. Τότε, όχι μόνο θα νιώσετε καλύτερα, αλλά θα είστε και σε θέση να βοηθήσετε τους άλλους.
Μοιραστείτε την: Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να μιλάτε για τα δεινά σας σε όσους συναντάτε. Αφιερώστε χρόνο για να μιλήσετε με έναν καλό φίλο ή μέλος της οικογένειας που είναι πιθανό να σας καταλάβει. Το να μιλάς για τα προβλήματά σου θα σε βοηθήσει να τα αποδεχτείς και να αρχίσεις να νιώθεις ότι μπορείς να πάρεις τον έλεγχο. Άλλα άτομα μπορεί επίσης να έχουν μια οπτική που δεν μπορείτε να έχετε εσείς, και έτσι να προτείνουν καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος που δεν είχατε σκεφτεί.
Δώστε χρόνο: Φαίνεται ότι έχουμε χάσει το δώρο της υπομονής. Σήμερα αναμένεται να το «ξεπερνάμε» σχεδόν αμέσως. Αλλά η ψυχολογική ανάρρωση απαιτεί χρόνο. Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας, όπως θα κάνατε με τον καλύτερό σας φίλο όταν αναγνωρίσετε τη θλίψη σας, συμβιβαστείτε μαζί της και αναζητήστε τρόπους για να βρείτε και πάλι την ευχαρίστηση και την ισορροπία στη ζωή σας.