Μια περίεργη συνήθεια έχουν στον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). «Ψηφίζουν» μεν στην εκλογή προέδρου, αναδεικνύουν όμως εκείνον που όλοι γνωρίζουν από πριν! Στην πραγματικότητα δεν είναι εκλογές, είναι η επιβεβαίωση της επιλογής προσώπου που έχει συμφωνηθεί παρασκηνιακά.
Αυτό περιμέναμε να επαναληφθεί καθώς από τα μέσα Νοεμβρίου ήταν γνωστό ότι επόμενος πρόεδρος του ΣΕΒ θα είναι ο Βαγγέλης Μυτιληναίος. Αυτός επρόκειτο να εκλεγεί από τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα, την Τρίτη 29 Μαΐου. Θα εκλεγεί; Όχι.
Πρώτη φορά στην ιστορία του επιχειρηματικού συνδικαλισμού, τα πράγματα άλλαξαν. Ο Βαγγέλης Μυτιληναίος δεν θα είναι υποψήφιος για πρόεδρος και θα επανεκλεγεί ο σημερινός πρόεδρος Θόδωρος Φέσσας. Πρώτη φορά κάποιος που προαλειφόταν για πρόεδρος «αποσύρεται» και η υποτιθέμενη μυστική ψηφοφορία θα αναδείξει τον… προηγούμενο. Τι άλλαξε;
Αυτό που έγινε ήταν ότι ασκήθηκε δίωξη κατά του Βαγγέλη Μυτιληναίου για δωροδοκία του Στέργιου Νέζη την περίοδο που εκείνος, ως διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, ανέθεσε στην εταιρεία του πρώτου, τη ΜΕΤΚΑ, σημαντικό έργο: τον εκσυγχρονισμό του εργοστασίου της ΔΕΗ στο Λαύριο.
Υπάρχει όμως βαθύ παρασκήνιο. Οι άσπονδοι φίλοι του κ. Μυτιληναίου, οι παραδοσιακοί βιομήχανοι, ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι την άνοδό του. Οι μεγάλες, παλιές οικογένειες, πάντα τον θεωρούσαν «ξένο», σχεδόν «κατώτερο». Όχι επειδή δεν έχει χρήματα, αλλά επειδή δεν θεωρούν ότι ανήκει στον κλειστό κύκλο της «επιχειρηματικής αριστοκρατίας». Δεν είναι ένας από αυτούς.
Οι άσπονδοι φίλοι του κ. Μυτιληναίου, οι παραδοσιακοί βιομήχανοι, ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι την άνοδό του. Οι μεγάλες, παλιές οικογένειες, πάντα τον θεωρούσαν «ξένο», σχεδόν «κατώτερο»
Ολες οι προσπάθειες του Βαγγέλη Μυτιληναίου να τους εξευμενίσει δεν απέδωσαν. Είχε προαναγγείλει ότι, ως πρόεδρος του ΣΕΒ, θα ορίσει τον Μιχάλη Στασινόπουλο της ΒΙΟΧΑΛΚΟ «πρόεδρο της Επιτροπής Ενέργειας» και τον Δημήτρη Παπαλεξόπουλο, του Τιτάνα, αντιπρόεδρο του ΣΕΒ. Δεν προκύπτει ότι ενθουσιάστηκαν ούτε με τις κινήσεις αυτές, που έδειχναν σεβασμό. Κάποιος τρίτος βιομήχανος, πικρόχολος αυτός έλεγε πρόσφατα σε πηγαδάκι δεξίωσης: «Αυτοί έχουν μάθει να ορίζουν δικό τους πρόεδρο, όπως έκαναν και οι πατεράδες τους, όχι να δέχονται τις (συμβολικές) θέσεις που τους προσφέρει ένας ανερχόμενος. Απλώς τον ανέχονταν όταν δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Τώρα μπόρεσαν, αφού είχαν το επιχείρημα ότι δεν μπορεί ο ΣΕΒ να έχει πρόεδρο κάποιον που διώκεται ποινικά κατηγορούμενος ότι δωροδόκησε κρατικό αξιωματούχο».
Το όνειρο του Βαγγέλη Μυτιληναίου να γίνει πρόεδρος του ΣΕΒ, άρα «επίσημος» συνομιλητής κάθε κυβέρνησης, απομακρύνεται. Και ήταν ένα όνειρο για το οποίο είχε εργαστεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Καμιά φορά μάλιστα γυρνώντας την πλάτη σε πολιτικούς που γνώριζε από παλιά.
«Ας ξεχάσουμε το ελληνικό δράμα», είχε δηλώσει σε συνέντευξη στην εκπομπή The Pulse του Bloomberg TV, την επόμενη ημέρα των εκλογών του 2015. Γιατί να μην κοιτάμε το θετικό σενάριο, αναρωτήθηκε, προσπαθώντας να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα στις αγορές και συνεχίζοντας με φιλικές συστάσεις: «Είναι στο χέρι της κυβέρνησης να δώσει άμεσα σήματα στην αγορά ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας και ότι το τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό αλλά και το ίδιο ισχύει και για την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ ήδη από τη σημερινή ημέρα, την επομένη των εκλογών, θα διαδραματίσει καίριο ρόλο».
Η συστηματική προετοιμασία, οι γέφυρες που είχε ρίξει προς τον ΣΥΡΙΖΑ, οι στενές σχέσεις με κυβερνητικούς αξιωματούχους, όλα κατέρρευσαν με την ανάσυρση μιας δικαστικής υπόθεσης που είχε κριθεί στο παρελθόν αποδίδοντας στην κοινωνία αθώους τους εμπλεκόμενους. Τι είχε γίνει; Βρέθηκαν νέα στοιχεία, είναι η επίσημη απάντηση. Το εντυπωσιακό είναι ότι βρέθηκαν μόλις ένα μήνα πριν από την ανάληψη της προεδρίας του ΣΕΒ και δώδεκα ημέρες πριν από την παραγραφή της υπόθεσης. Και όμως ασκήθηκε δίωξη. Πρόλαβαν!
Το όνειρο του Βαγγέλη Μυτιληναίου να γίνει πρόεδρος του ΣΕΒ, άρα «επίσημος» συνομιλητής κάθε κυβέρνησης, απομακρύνεται. Και ήταν ένα όνειρο για το οποίο είχε εργαστεί συστηματικά τα τελευταία χρόνια
«Στο εδώλιο για κακούργημα ο Ευάγγελος Μυτιληναίος» ανήγγειλε σχεδόν με χαρά, ο ιστότοπος «newsbeast» που ανήκει στην οικογένεια Δημήτρη Κοπελούζου, προβάλλοντας τον τίτλο: «Κατηγορείται για δωροδοκία ύψους 250.000 ευρώ». Το ρεπορτάζ, αναλυτικό: «Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών παραπέμπεται σε δίκη ο κ. Μυτιληναίος για το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας, με βάση τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/1950 περί καταχραστών του Δημοσίου. Την ίδια ώρα, το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο απάλλαξε τον επιχειρηματία, για νομικούς λόγους, για την πράξη της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα μαύρου χρήματος). Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, ο κ. Νέζης θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για παθητική δωροδοκία, με τις ίδιες επιβαρυντικές περιστάσεις, αλλά και ξέπλυμα μαύρου χρήματος».
Η υπόθεση μπήκε στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης μετά τον εντοπισμό εμβάσματος ύψους 250.000 ευρώ, το οποίο φέρεται να εστάλη από αλλοδαπή εταιρεία συμφερόντων του Ευ. Μυτιληναίου σε εταιρία με πραγματικό δικαιούχο τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ. Σκοπός της αποστολής του επίμαχου εμβάσματος, σύμφωνα με την κατηγορία, ήταν η ανάθεση στην εταιρεία ΜΕΤΚΑ, του ομίλου Μυτιληναίου, έργου της ΔΕΗ στο Λαύριο. Η ανάθεση εμφανίζεται να έγινε στις 15 /11/2003 ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, το έμβασμα φέρεται να μπήκε στην εταιρεία του κ. Νέζη μερικούς μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του 2003.
Εκείνη την εποχή η υπόθεση του Λαυρίου είχε προκαλέσει ένταση στην διοίκηση της ΔΕΗ. Ο τότε πρόεδρός της, πρώην υπουργός Οικονομικών της ΝΔ Γιάννης Παλαιοκρασσάς, που αντιπαθούσε τον διευθύνοντα σύμβουλο Στ. Νέζη, κατήγγειλε ότι το έργο ανατέθηκε με «φωτογραφική διάταξη» και παραιτήθηκε. Ο κ. Παλαιοκρασσάς, πρώην υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, είχε μακρά φιλία με τον συντοπίτη του (από τις Κυκλάδες) και συνάδελφό του στη Βουλή Δημήτρη Κοπελούζο. Στη δεκαετία του ’80, ο τελευταίος είχε κάνει διάλειμμα από τις επιχειρήσεις, είχε εκλεγεί βουλευτής Κυκλάδων της Νέας Δημοκρατίας και μετά επέστρεψε στις επιχειρήσεις του. Έτσι εξηγείται η τιμητική αναφορά στον τότε πρόεδρο της ΔΕΗ από τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα.
Ο κ. Κοπελούζος δεν έχει τη μανία να γίνει μεγιστάνας της βαριάς βιομηχανίας. Αρκείται στον ρόλο του χρήσιμου μετόχου μεγάλων συμφερόντων. Κάποτε έγινε μικρομέτοχος στο ρωσικό φυσικό αέριο. Μετά απέκτησε συμμετοχή στα αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος. Μετά έγινε μικρομέτοχος της Fraport που αγόρασε τα περιφερειακά αεροδρόμια. Αύριο μπορεί να συμμετέχει σε άλλο project ιδιωτικοποίησης.
Ο κ. Κοπελούζος δεν έχει τη μανία να γίνει μεγιστάνας της βαριάς βιομηχανίας. Αρκείται στον ρόλο του χρήσιμου μετόχου μεγάλων συμφερόντων. Κάποτε έγινε μικρομέτοχος στο ρωσικό φυσικό αέριο
Και ο Βαγγέλης Μυτιληναίος; Business as usual, όπως λένε οι Αγγλοσάξονες. Έκανε τις κινήσεις του και, όπως σε όλες τις τραγωδίες, εμφανίστηκε ο «από μηχανής Θεός». Είχε την αυστηρή μορφή της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που έκανε αναίρεση στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών με το οποίο είχαν παραπεμφθεί. Τώρα, η υπόθεση θα εξεταστεί από το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου. Αν το Τμήμα δεχθεί την αναίρεση, ο φάκελος θα επιστρέψει σε Συμβούλιο Εφετών, με διαφορετικούς – από τους προηγούμενους- εφέτες και το οποίο θα κρίνει αν πρέπει ή όχι να ασκηθεί δίωξη. Αν το Τμήμα απορρίψει την αναίρεση της Εισαγγελίας η υπόθεση θα εκδικαστεί κανονικά.
Η ζωή βέβαια δεν σταματά. Ο όμιλος Μυτιληναίου θα πάρει με κάθε βεβαιότητα μέρος στην ιδιωτικοποίηση τμήματος της ΔΕΗ, δηλαδή των λιγνιτικών σταθμών που πρέπει να πωλήσει η Κυβέρνηση. Είναι ήδη παραγωγός ρεύματος αλλά και καταναλωτής ενέργειας ως ιδιοκτήτης ενεργοβόρου βιομηχανίας (Αλουμίνιο της Ελλάδος). Ο μεγάλος του ανταγωνιστής είναι μια κινέζικη εταιρεία που υποστηρίζει ότι διαθέτει «θαυματουργή» τεχνολογία: παράγει ρεύμα καίγοντας φθηνό λιγνίτη αλλά με περιορισμένη εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα. Θεωρητικά οι Κινέζοι, μόνοι ή με ελληνική παρέα, είναι οι επικρατέστεροι αντίπαλοι του Μυτιληναίου και εμφανίζονται ήδη ενθουσιασμένοι και με αναπτερωμένο ηθικό. Πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσει να τους μπλοκάρει ο έλληνας επιχειρηματίας χρησιμοποιώντας πολιτικά μέσα. Πιστεύουν ότι τα έχασε. Ή ότι τα όποια δικά τους θα αποδειχθούν ισχυρότερα…