Πόσο είχα τσαντιστεί μία φορά που δημοσίευσα αυτήν τη συνταγή σε μία ομάδα για επαγγελματίες! Ένας συνάδελφος έγραψε ειρωνικό σχόλιο μήπως προτιμάω και τα τουρκικά σήριαλ. Βέβαια ο θυμός μου δεν κράτησε πολύ. Σκέψεις πολλές με αφορμή αυτό.
Τα πολιτικά/οικονομικά συμφέροντα προκαλούν φόβο, διχόνοια και απειλή. Οι γεύσεις, οι καλές μνήμες και οι ανταλλαγές φέρνουν την επικοινωνία. Ας μείνουμε εκεί. Προτείνω λοιπόν αυτήν τη συνταγή, που πριν καιρό μου έδειξε ο δάσκαλός μου Γιώργος Φίνος, όνομα και πράγμα.
Σπουδαίος μάστορας ο Γιώργος Φίνος! Από τότε την έχω μαγειρέψει σε μπόλικες παραλλαγές και η επιτυχία την κρατάει σταθερά στο ψηλότερο βάθρο των σπέσιαλ πιάτων μου. Τώρα που ευχόμαστε να μην είχε τελειώσει το καλοκαίρι, που ακόμα έχουμε όψιμες μελιτζάνες και ώριμες ντομάτες, την προτείνω ανεπιφύλακτα για κάθε «βασιλικό» μας τραπέζι…