Με τα λεμόνια και τη λεμονιά έχω μια σχέση συναισθηματικά πολύ φορτισμένη, σας το έχω ξαναπεί. Έτσι, λοιπόν, από την πρώτη, κιόλας, φορά που δοκίμασα την κουζίνα του Θοδωρή Παπανικολάου, ένιωσα μεγάλη συγκίνηση τη στιγμή που εμφανίστηκε στο τραπέζι το ξύλινο καφασάκι με τα λαμπερά λεμονόφυλλα και το κατεψυγμένο λεμόνι. Η ιδέα μού φάνηκε καταπληκτική πριν καν δοκιμάσω αυτό το ευφάνταστο επιδόρπιο.
Και λέω να το κάνω. Θα κόψω το λεμόνι στη μέση, θα αδειάσω τη σάρκα του και θα γεμίσω την φλούδα με σορμπέ ή παγωτό λεμόνι (ίσως και με μους να είναι ωραίο, θα το δοκιμάσω). Θα στρώσω την επιφάνεια και θα βάλω τα κομμάτια στην κατάψυξη να παγώσουν καλά. Μετά θα τα σερβίρω πάνω σε φρέσκα λεμονόφυλλα. Και θα το επεκτείνω: Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με άλλα εσπεριδοειδή, γιατί όχι με πορτοκάλι ή με μανταρίνι;
Βέβαια αυτή είναι η απλή ιδέα που θα μπορούσε να εφαρμοστεί στο σπίτι. Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο γλυκό του Θοδωρή είναι πολύπλοκο (όπως άλλωστε και όλα τα πιάτα του) και δεν γίνεται σε σπιτική κουζίνα. Επίσης είναι διπλό. Το μισό λεμόνι είναι γεμισμένο με παγωμένο σορμπέ λεμόνι και το άλλο μισό με υπέροχο σεμιφρέντο λεμόνι-ελαιόλαδο με αποξηραμένη ελιά και σιρόπι λουίζας και διακριτή την ανάλαφρη πικράδα του έξτρα παρθένου.