Το στοίχημα που βάλαμε με την Ζυστίν, την ευρηματική Γαλλίδα φίλη μου, είναι την καινούργια χρονιά να τρώμε περισσότερα όσπρια και λιγότερα ζυμαρικά.
Επειδή όμως εκεί, στην κορυφή του μεσημεριού, όταν η πείνα φτάνει στο ζενίθ, κανείς δεν σκέφτεται φακές και φάβες αλλά μπουκιές τραγανές και ζουμερές, αποφασίσαμε να το ρίξουμε στη μεταμφίεση.
Που σημαίνει: τρόπους να κρύβονται τα όσπρια σε σαλάτες και άλλα μαγειρέματα, ώστε να κερδίζουμε μεν όλα τους τα θρεπτικά και ωφέλιμα αλλά χωρίς γκριμάτσες και ξινίλες.
Το προχθεσινό της γράμμα είχε τούτην εδώ την ιδέα, ροζ σαλάτα με ρεβίθια, παντζάρια, ρόδι, πορτοκάλι και καρότα. (Για ακόμα μια φορά) της βγάζω το καπέλο.