Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα η προγιαγιά μου από την Πόλη ερχόταν απαρεγκλίτως κάθε καλοκαίρι στα Λουτρά Υπάτης για το spa της. Ήξερε τι έκανε αφού οι θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών πηγών είχαν επισημανθεί πολύ νωρίς, μάλιστα, τα νερά της πηγής των Λουτρών Υπάτης ήταν φημισμένα από την αρχαιότητα. Διαβάζω στην σχετική ιστοσελίδα ότι άρχισαν να αναβλύζουν κατά πάσα πιθανότητα το έτος 427 π.Χ. μετά από μεγάλη σεισμική δόνηση, η οποία, όπως αναφέρει ο Στράβων, επέφερε μεγάλες καταστροφές σε ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια.
Η αρχαιότητα της πηγής της Υπάτης αποδεικνύεται και από άλλα στοιχεία, που μαρτυρούν ότι ήταν αφιερωμένη στην θεά της ομορφιάς, Αφροδίτη. Βαθιά μέσα στη δεξαμενή της πηγής σώζονταν πέτρες τοποθετημένες κλιμακωτά, πράγμα που δείχνει ότι στο σημείο εκείνο υπήρχε σκάλα για να κατεβαίνουν οι λουόμενοι. Και σε μια από τις πέτρες ήταν γραμμένο το όνομα Αφροδίτη. Έχουν, επίσης, βρεθεί μαρμάρινες πλάκες με χαραγμένα αρχαία γράμματα. Μια από αυτές έγραφε: «ΛΗΘΗΝ Τ΄ΟΠΙΣΘΕΝ ΟΣ ΙΘΙ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ», δηλαδή «όποιος έρθει εδώ, ξεχνάει».
Στο οικογενειακό μας τελετουργικό των διακοπών (των νεότερων γενεών) επισκέψεις σε υδροθεραπευτήρια δεν συμπεριλαμβάνονται πια, σκέπτομαι, όμως, σοβαρά να τις προσθέσω από τη στιγμή που είδα την μοντέρνα μεγάλη πισίνα των Λουτρών της Υπάτης. Παρόλα αυτά, κατά την επιστροφή μας από το Μεγάλο Χωριό, κάνουμε οπωσδήποτε μια παράκαμψη και στάση για φαγητό στη «Λούτσα», μια ωραία ταβέρνα-ψησταριά (κρυφό μυστικό των κατοίκων και των φίλων της περιοχής), που βρίσκεται σε απόσταση 2,5 χλμ από την ρομαντική λουτρόπολη προς το χωριό Λαδικού και τη Μονή Αγάθωνος.
Από την πλατεία στο κέντρο της Υπάτης ακολουθείς την κομψή ροζ ταμπελίτσα «η Λούτσα, cook and grill» και βρίσκεσαι σε μια ταβέρνα μέσα σε αμπέλια και λιβάδια που δοξάζει ακομπλεξάριστα το καλό ελληνικό φαγητό. Και να σας πω την αλήθεια, ότι στην καρδιά της Ρούμελης, στην πατρίδα μου, υπήρχε μια αυλή όπου μια μέρα θα απολάμβανα τοπικές νοστιμιές ακούγοντας χαμηλόφωνα από το βάθος Τσικ Κορέα και Φλόρα Πουρίμ, δεν μπορούσα να το φανταστώ…