Aν το θέλεις πολύ θα σου ‘ρθει το καλό, στο λέω. Επιστρέφω από Ζάκυνθο και έχω δώσει ραντεβού με ιντερνετική φίλη για χαλαρή γνωριμία. Με περιμένει χαμογελαστή, αυτή μικροκαμωμένη και εγώ μπροστά της Βίκινγκ. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο στα δικά της μέτρα.
Και μέχρι να βγούμε από το λιμάνι μου έχει συνεπάρει τα μυαλά η Φρόσω Χρονοπούλου – Τσεμπερούλη. Στις πωλήσεις του κρασιού χρόνια τώρα, με γνώσεις ιδιάζουσες, όχι μόνο για το κρασί, αεικίνητη, με καθαρή ματιά μια γιαγιά αλλιώτικη από τις άλλες. Στην ομάδα του Γιωργου Τσιμπίδη (Monemvasia Winery) έτσι είναι όλοι τελικά σκέφτηκα.
Μου έκανε το γύρο της Ηλείας σε λίγες ώρες, καταλήγοντας στο Κατάκολο στην «Οδό Ονείρων». Έτσι γνώρισα τη Μάνια Διαμαντοπούλου, ιδιοκτήτρια και σεφ του ομόνυμου εστιατορίου. Έφυγε από την Κηφισιά και πήγε στο Κατάκολο. Σπούδασε μαγειρική και γαστρονομία σε σχολή και σε εμπειρία.
Μια χατζiδακική προσωπικότητα που σε τρελαίνει με τις ιδέες της. Κομψή, συνεσταλμένη, μεγάλη χιουμορίστα. Σου μιλάει και νιώθεις ότι θα έρθει και ο Κοστουρίτσα να πιεί μαζί σου και ο Μπρέγκοβιτς με τα βιολιά. Αναλύσαμε το παγκόσμιο γαστρονομικό στερέωμα, είπαμε για τα παλιά, για τα καινούρια, μα τις είχα φίλες μου από γεννησιμιού μου σου λέω.
Μην τυχόν πας στην Ηλεία και δεν περάσεις από το Κατάκολο, εκεί στην «Οδό Ονείρων» η Μάνια σε περιμένει.
Πίνοντας την «Κυδωνίτσα» του οινοποιείου Monemvasia Winery, ένα φίνο λευκό κρασί από την ομώνυμη ποικιλία σταφυλιών της Λακωνίας που ήατν για χρόνια εξαφανισμένη και αναβίωσε στην Μονεμβασιά, έγινε αυτό που λέει η Φρόσω: #Ιστορίαγράφουνοιπαρέες. Και φεύγοντας η Μάνια μάς χάρισε και τη σούπερ συνταγή της για το Βostanistas