Με το βραχιολάκι του Μάρτη στο χέρι, έτοιμη να ξορκίσω το κακό το μάτι με το πρώτο φως της Ανάστασης από λαμπάδα ροζ, περίτεχνη. Ντυμένη στα λευκά, λουστρίνι κόκκινο με μπαρέτα. Στεκάκια με φρουτάκια στα μαλλιά και σταυρουδάκι χρυσό στο λαιμό. Νύχτα ήρεμη, γλυκιά κάθε χρόνο γλυκιά προσμονή, «Ω γλυκύ μου Έαρ». Τότε δεν ένοιωθα, μετά δεν έδινα σημασία, τώρα συγκινούμαι βαθιά.
Άνοιξη σου λέω. Όλα τα χρώματα ξεχύνονται από παντού και σε γεμίζουν προσμονή για το αναπάντεχα όμορφο, εκείνο που θα γαληνέψει την ψυχή σου. Σαν να ξαναβαφτίζεσαι, σαν να εντάσσεσαι ξανά στον κόσμο με νέα ματιά. Όσο και να διαρκέσει η βροχή δεν μπορεί να σε απειλήσει πιά, δεν περνάει η μπογιά της.
Ονειρεύεσαι ήδη τα «Καλοκαιρινά τα σινεμά» και αρχίζεις βόλτες περιπλάνησης με χρωματιστά αθλητικά παπούτσια. Οι πρώτες αποδράσεις σού τριβελίζουν το μυαλό. Έχει φτάσει επιτέλους το αργότερα, που φτιάχνει ο καιρός. Βγαίνεις στο μπαλκόνι για να δεις αν έχει «πετάξει» φύλλα ο βασιλικός και όχι για να καπνίσεις, δεν θέλεις πια.
Οργανώνεσαι, αναζητάς την ξεγνοιασιά με το βραχιολάκι του Μάρτη σταθερά φορεμένο στο χέρι σου σιγοτραγουδάς ενώ το μυαλό τρέχει σε δρόμους με ανθισμένες κερασιές.
Πολυτραγουδισμένο μήνυμα θα σου στείλω αυτή την εβδομάδα, έτσι για να ζήσεις τα πάθη σου και την επερχόμενή σου Ανάσταση. Να θυμάσαι πάντα πως, «Απ’ τα μισά του μήνα Μάρτη στον κόσμο ετούτο είναι φορές που πάει κανείς και δίχως χάρτη»
Θα σου δώσω και συνταγή που θα την προσαρμόσεις όπως επιθυμείς. Νηστίσιμη ή μη, η Πάστα Ναπολιτανα είναι διάσημη και ταιριάζει απόλυτα στα πάθη και κακίες δεν κρατάει.