Μερικές φορές το Facebook μοιάζει με μεγάλη γειτονιά, που λέει και ο φίλος μου ο Ρουσουνέλος. Τι εννοεί; Απλά πράγματα. Μαγειρεύει, για παράδειγμα, ο Ηλίας Μαμαλάκης, σπάει το φαγάκι του τη μύτη της γειτόνισσας και αναστατώνεται όλη η πολυκατοικία. Ακριβώς, δηλαδή, αυτό που συνέβη χθες την ώρα που έφευγα από το γραφείο μέσα στην πείνα. Τουρτουρίζοντας στη στάση, μίλησα για λίγο με την Εύα Παρακεντάκη στο τηλέφωνο, ξέρετε τώρα, ευχές και τέτοια (είπαμε και ότι κάνουμε δίαιτα, θα τρώγαμε φρούτο με γιαούρτι για βραδινό και οι δύο, ναι καλά) και μετά άρχισα να παίζω με το κινητό μου.
Τι κάνεις όταν περιμένεις να έρθει το λεωφορείο; Μπαίνεις στο Facebook, εννοείται. Και αν τύχει να περάσει μπροστά από το μάτι σου φωτογραφία και σχόλιο φαγητού του Ηλία, ξέρεις τι πρέπει να μαγειρέψεις μόλις φτάσεις στο σπίτι.
Ανέβασε, λοιπόν, ο αγαπημένος φίλος κουνουπίδι καπαμά και μου τρέξανε τα σάλια. Γιατί είχα χρόνια να το φάω και γιατί αυτό το φαγητό, χωρίς να μπορώ να εντοπίσω το γιατί, είναι από αυτά που μου θυμίζουν τον πατέρα μου και με συγκινούν.
Μια και δυο, λοιπόν, έτρεξα στο μανάβικο της γειτονιάς μου κι ας ήταν η ώρα περασμένη. Ο κύριος Γιωργάκης και η κυρία Κικίτσα, σας το έχω ξαναπεί, διανυκτερεύουν, και στο μαγαζί τους, Αγίου Μελετίου και Αριστοτέλους, ό,τι πιο εκλεκτό φρούτο και λαχανικό υπάρχει θα το βρεις, ακόμη και τις Κυριακές. Πριν από τα μεσάνυκτα δεν κλείνουν ποτέ, παραλίγο να κάνουν ακόμη και Πρωτοχρονιά ανάμεσα στα καφάσια με τα κάστανα, τα ντοματίνια, τα μάνγκο και τα πορτοκάλια.
Τέλος πάντων, πήρα ένα ωραίο κουνουπίδι από τα λίγα που είχε στο καφάσι, μια κονσέρβα με ντοματάκια και μερικά κρεμμύδια. Λάδι και μπαχαρικά έχω μπόλικα στο σπίτι. Με προειδοποίησε κιόλας η Κικίτσα ότι την άλλη βδομάδα θα είναι δύσκολο να βρούμε κουνουπίδια. Θα χιονίσει και θα παγώσουν, λέει, οπότε αν ορέγεστε το φαγητό ή οποιοδήποτε άλλο με αυτό το υπέροχο λαχανικό, σπεύσατε στη λαϊκή και στα μανάβικα πριν έρθει ο χιονιάς. Και μη μου πείτε ότι δεν σας προειδοποίησα.