Τον περασμένο αιώνα δεν υπήρχαν αναψυκτικά στα καφενεία των χωριών της Κρήτης.
Τα αναψυκτικά έκαναν το ντεμπούτο τους στις αρχές της δεκαετίας του 1950, και ο καφετζής έπρεπε να αγοράσει το μηχάνημα εμφιάλωσης και να γεμίσει τα μπουκάλια.
Οπότε μέχρι να συμβεί αυτό το τεχνολογικό θαύμα, οι άνθρωποι δημιουργούσαν μόνοι τους διάφορα σιρόπια, που τα αραίωναν με νερό.
Βέβαια στην περίπτωση της κανελάδας απαραίτητη προσθήκη ήταν το χιόνι από τον Ψηλορείτη, που υπήρχε άφθονο ακόμα και το καλοκαίρι, μέσα σε τάφρους ή σε φυσικές σπηλιές.
Το λέει και η μαντινάδα άλλωστε:
Στου Ψηλορείτη την κορφή
ποτέ δε λείπει χιόνι,
ώσπου να λιώσει το παλιό
καινούργιο το πλακώνει!
Εμένα βέβαια στο σερβίρισμα μου αρέσει να αραιώνω την κανελάδα με καυτό νερό και να βάζω μέσα και τη φλούδα από μισό πορτοκάλι.