Μπήκε ο Οκτώβρης και μαζί του ήρθε ο καιρός της μηλόπιτας. Το καλάθι με τα μήλα, σκληρά κόκκινα και αρωματικά από μηλιά βουνίσια, πεσκέσι του γείτονα, περίμενε από προχθές στην αυλή μέχρι να τελειώσω το γράψιμο και να βάλω την ποδιά για το μαγείρεμα.
Μαζί με τον πρωινό καφέ, λοιπόν, σήμερα άνοιξα τα κιτάπια μου για να διαλέξω συνταγή. «Τον βάλανε στο νοσοκομείο», μού φώναξε εκείνη τη στιγμή η Ελένη από δίπλα, που ακούει ειδήσεις από τις 5 η ώρα το πρωί.
Σιγοντάροντας η Αθηνά στο Facebook έγραφε «κρατηθείτε τώρα από τις χειρολαβές» και άδικο δεν έχει. Αρχίσανε αμέσως οι αναταράξεις. Το 2020 επιφύλαξε στις ΗΠΑ άλλη μια κακή περιπέτεια με τον Ντόναλντ Τραμπ άρρωστο με covid-19, ένα μήνα πριν από τις προεδρικές εκλογές και ενώ έχει ήδη αρχίσει η επιστολική ψηφοφορία.
Με τη σκέψη μου στους Αμερικανούς που κρατάνε τώρα την ανάσα τους έφτιαξα μια μηλόπιτα από τον Μισισιπή. Είναι η πιο εύκολη που μπορείς να φτιάξεις, χωρίς καν να βγάλεις το μίξερ από το ντουλάπι. Ένα απλό ανακάτεμα των υλικών αρκεί. Με καλαμποκάλευρο φυσικά που έχουν μπόλικο εκεί στον Νότο.
Η συνταγή μου ήθελε μισό-μισό με γ.ο.χ. (σταρένιο για όλες τις χρήσεις), την άλλη φορά όμως θα βάλω μόνο καλαμποκάλευρο και λίγο χοντρό σιμιγδάλι. Έγινε υπέροχη. Τα αρώματα, (κανελα, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ) και ο χυμός λεμονιού είναι προσθήκη δική μου, οπότε θεωρείστε τα προαιρετικά. Ταιριάζουν όμως υπέροχα. Αν θέλετε προσθέτετε και τριμμένο καρύδι ή πεκάν. Προαιρετικά επίσης πασπαλίστε με λίγη ζάχαρη. Ζεστή είναι πολύ τρυφερή, λιώνει στο στόμα. Κρύα είναι εξίσου ωραία.