Καθώς είχα βυθίσει το χέρι μου μέσα στο τεράστιο σακί του μανάβικου και διάλεγα καρότα για τη σούπα, έπιασε το χέρι μου ένα αλλιώτικο καρότο. Στο ίδιο κλωνάρι υπήρχαν δυο ξεχωριστά καρότα ενωμένα σαν σιαμαία, μεγαλωμένα μαζί, κάτω απ΄την ίδια… στέγη.
Η πρώτη λέξη που σκέφτηκα, – γλομπάκι αναμμένο- ήταν η «διαφορετικότητα». Με αυτή την λέξη κολλημένη στο μυαλό, επέστρεψα σπίτι για να φτιάξω τη σούπα, αφού πρώτα βεβαίως τα φωτογράφιζα.
Έτσι όπως τα τοποθετούσα, χωρίς να το πολυσκεφτώ προέκυψε αυτό, μια φωτογραφία που θα μπορούσε να πει πολλά σε ορισμένους, αλλά και τίποτα σε κάποιους άλλους. Κι αν με ρωτάς τι λεζάντα θα της έβαζα, θα ήταν «διαφορετικότητα και απομόνωση».
Από αρχαιοτάτων χρόνων το διαφορετικό προξενούσε εντύπωση. Ξένιζε τους ανθρώπους και γινόταν αντικείμενο έχθρας, φόβου, σχολιασμού, ψιθύρων , πολλές φορές μίσους και τελικά απομόνωσης. Η σύγχρονη εποχή που ζούμε, αυτή της εξέλιξης της τεχνολογίας και των επιστημών δεν έχει καταφέρει να αποτινάξει το ταμπού αυτό, παρά μόνο ίσως, ορισμένες φορές να το συγκαλύψει ή στην καλύτερη περίπτωση να το μετριάσει. Οι άνθρωποι είναι πάντα άνθρωποι.
Οτιδήποτε ξεφεύγει από τα κοινωνικά στερεότυπα και την «κανονικότητα» που μας έχει επιβάλλει το σχολείο, η εκκλησία, η κοινωνία η ίδια, απαξιώνεται. Όποιος είναι διαφορετικός απομονώνεται. Οτιδήποτε ξεχωριστό το κοροϊδεύουμε και τελικά το παραγκωνίζουμε αποκαλύπτοντας λιγότερο ή περισσότερο τη ρατσιστική μας φύση.
Μια γυναίκα που έχει πατήσει τα 35 και δεν έχει ακόμα σοβαρό δεσμό, κάποια άλλη που ενώ είναι παντρεμένη δεν κάνει παιδί, ένα παιδί που έχει μια νοητική ιδιαιτερότητα, ένα γκέι ζευγάρι, ένας άνθρωπος με κινητικά προβλήματα, μια μαθήτρια παχύσαρκη, και τα παραδείγματα τελειωμό δεν έχουν.
Θα μου πεις τι θέση έχουν τώρα όλ΄αυτά σ΄ενα μπλογκ μαγειρικής και γιατί σε πρήζω; Θα σου πω, ότι έχεις δίκιο και το κλείνω εδώ! Αλλά να μωρέ, η σκέψη τρέχει και δεν την κουμαντάρεις εύκολα. Πώς από τα καρότα φτάνει κανείς στις υπαρξιακές αναζητήσεις; Ένα τσιγάρο δρόμος… και δεν καπνίζω κιόλας!
Επιστρέφω στη σούπα μου λοιπόν, στις κατσαρόλες μου και τις κουτάλες!