Οι Ελληνες έτρωγαν αυτές τις πίτες από την αρχαιότητα. Μία από τις πρώτες αναφορές προέρχεται από τον ποιητή Φιλόξενο, τον πέμπτο αιώνα π.Χ. Ο Φιλόξενος γράφει ότι στο τέλος του δείπνου οι οικοδεσπότες σέρβιραν μια τυρόπιτα φτιαγμένη με γάλα και μέλι που ήταν ψημένη σαν πίτα.
Το άνοιγμα του φύλλου μπορεί να φαίνεται αρκετά μπελαλίδικο αλλά με αρκετό αλεύρι και υπομονή μπορεί να το πετύχει ο καθένας. Αν έχουμε αφήσει το ζυμάρι να ξεκουραστεί και αλευρώνουμε καλά κατά το άνοιγμα, το φύλλο θα ανοίξει εύκολα και δεν θα κολλάει στον πλάστη, μας λέει ο σεφ Ευστράτιος Καλαθάκης. Μετά το ψήσιμο αφήστε την πίτα να ξεκουραστεί για λίγο, και στη συνέχεια κόψτε τη και βγάλτε τη από το ταψί για να μείνει τραγανή καθώς θα κρυώνει.
Τρώγεται ευχάριστα χλιαρή αλλά και κρύα.