Ο μπαμπάς, αν και το όνομά του φαίνεται κάπως άσχετο με το γλυκό, έχει βασιλική καταγωγή. Η ιστορία του ξεκινάει από την Πολωνία, γύρω στο 1730, όταν μια ημέρα ο τσάρος Στανισλάβ Λεστζίνσκι κατά λάθος παπαριάζει το άνοστο και στεγνό kugelhupf μέσα στο ρούμι του. Έτσι γεννιέται ένα αφράτο και ζουμερό γλυκό με σπιρτόζικη γεύση, που το βαφτίζουν με το όνομα του Αλί Μπαμπά.
Από την Πολωνία θα περάσει στους ζαχαροπλάστες της Γαλλίας, όπου θα χάσει τον «Αλί» και θα του μείνει μόνο ο «Μπαμπάς» και από εκεί θα κατακτήσει όλο τον κόσμο, αλλά και ιδιαίτερα τη Νάπολη όπου σήμερα, μετά την πίτσα, είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης! Οι μπαμπάδες της Νάπολης είναι μικρούληδες, σαν μανιταράκια, σερβίρονται χωρίς στολίσματα και τρώγονται μόνο με το χέρι.
Η αυθεντική συνταγή απαιτεί ρούμι -και έξτρα μπάνιο με ρούμι- αν σας αρέσει η γεύση του. Να πω την αμαρτία μου, δεν τρελαίνομαι για το ρούμι και έτσι εναλλακτικά χρησιμοποιώ σπιτικό λικέρ από πορτοκάλι και καφέ, που έχει γεύση παρόμοια με το κουαντρό.